Нашрга тайёрлаган

лар” бўлимининг «Аччиқ Қовун» бандига қаранг.)

Ревматизм касаллари учун фойдали нарсалар:

Денгизда сузиш, маданий қайнар бўлоқларга бориш, совуқ ҳавода яланг оёқда юриш, бутун танани совуқ денгиз қумига кўмиш, юнгли пайпоқ кийиш, газанда, сачратқи ейиш, аччиқ қовун, магний сульфат, сано каби ични ҳайдовчи дорилар ишлатиш, ора сира қусиш, банка қўйиш, қон олдириш, зулук қўйиш.

Ревматизм касаллари учун зарарли нарсалар:

Қора чой, қаҳва, тайёр таом ва ичимликлар, шоколад, ҳар қандай консерва махсулоти, эритилган пишлоқ, янги бринза, кимёвий моддалар, тиббий до- рилар, гидроген ёғлар ва ҳаракатсизлик. Хусусан қон гуруҳи «0» бўлганлар учун сут ва буғдой маҳсулотлари, қон гуруҳи “А” бўлганлар учун қизил гўшт.
Усмон Ш., 52 ёш, тадбиркор ҳикоя қилади:
“Аввал 1987 йил июнь ойида ўнг тиззамда шиш ва болдирда қизиш ва шиш оғриғи шаклда бошлади. У пайтлар юк ташиш автомобилида шофёр бўлганимдан, оёғимдаги ҳолатнинг ваҳимасини тўлиғича тушунмасдан юрар ва ишлар эдим. “Ҳoсaки” Касалхонасига қатнай бошладим, лекин дори таъсир қилмас, касаллигим борган сайин ёмонлашиб борарди. Тиззамдаги шиш жуда каттайиб кетди, ичидаги ҳолат кўринар даражага келди. Кейинроқ чап тиз- замда ҳам безовталик, болдирда шиш ва оғриқ бошланди.
1989 йил “Чапа” Тиббиёт Факультети ортопеди кўригида даволанишни бошладим. Ҳар хафта ёки ойда бир тиззамдан сув олишар эди. Кейинроқ тиз- замнинг орқасидан “бaйкур қисди” деб номланган икки дона ғурра (кист) олин- ди, бири тухумча келадиган, бошқаси ёнғоқ катталигида эди.
1990 йилнинг охирларида ўнг тиззамдан “артроскопия” қилинди лекин ҳеч қандай ташҳис қўйилмади. Ортопедга шу тарзда қатнар эканман, “бахчaт касаллиги” ташҳиси қўйилди. Ўшандан бери “ревматология”да даволаниш- да эдим. Бошда оғир кортизонли даволаниш бошланди, анча енгиллик ҳис қилдим. Даволанишим давомида орада бир спазма шаклида тутилишлар
244 Касалликлар ва уларнинг давоси
бўлар эди. Кейинроқ тананинг кўп жойларига тарқалди. Оғриқли жойларнинг баъзи қисмларида қизиш бўлганда муз қўяр эдим. Кортизон сифатида “дел- та кортрил”ни кунлик 5 мг қизиш бўлганида 20-30 мг гача олар эдим. Қизиш ўтгач, дори дозасини босқичма босқич нормал даражага туширар эдим. Бу ҳақда “мутахассис”га айландим. Бундай “оқсоқ” даволаниш давомида 28 феврал 2007 йил Ойдин хонимнинг қабулига киришга муваффақ бўлдим, ва 20 йиллик даволанишимни унга ишониб, Аллоҳга таваккал қилдим. Шу он давола- нишдаман, деярли шифо топдим. Ойдин хоним қабул қилаётганим қуйидаги дориларни ташлаттирди:

1. 
   делта кортрил; 2. колшикум дисперт ; 3. вольтарен; 4. арпазол капсул; 5. салазоприн; 6. калде; 7. деликс; 8. васакард;
   

7 кунлик танаффуслар билан 14 марта 3 кунлик очлик тутишимни, 3 ой танаффусдан кейин бир марта такрорлашимни айтди. Ҳозир 12-нчи очликни тутмоқдаман.
Даволанишни бошлаганимда, дориларни бутунлай ташлаганим учун, тиз- заларимда оғриқлар, белимда тортишишлар бўлиб, қўл ва билагимда қизишлар билан қаттиқ шаклда қалтирар эдим. Тиззаларимга зулук қўйиб, оғриқларга сабр қилдим.
15-20 кундан кейин оғриқларим камая бориб, ўзим ҳам тобора яхшиланишга бошладим.
Кейин Ойдин Хонимга 19 июнь 2007 йил кўрикка борганимда, бошқалар каби, у ҳам мени танимади. Даволаниш яхши натижа берганидан, танам ҳам ёшарган ва тинчланган эди. Ҳолбуки, менга “касалларим ичида энг оғирларидан бирисан”, дейилган эди. Аллоҳга чексиз шукрлар бўлсин”.