Narzulla Jo„rayev O„zbekiston tarixi

T.Qilichev,
Olimlar nomidan: 
SamDU professori, filologiya fanlari doktori 
S.Mirzayev,
Faxriylar nomidan: 
Sotsialistik Mehnat Qahramoni, urush va mehnat faxriysi 
I.Zokirov.
«Xalq so„zi» 1991-yil 19-noyabr. 
(Xatlar qisqartirilgan holda berilmoqda.) 
* * * 
Xalqning qahr-g„azabiga, jiddiy noroziligiga uchragan muxolif kuchlar o„z 
niyatlariga yeta olmadilar. Endi ular hokimiyat uchun kurashning boshqa usullaridan 
foydalanishga, qaytadan kuch to„plashga, o„z tarafdorlarini yangi kuchlar hisobiga 
kengaytirishga harakat qila boshladilar. Lekin bunga erisha olmadilar. Chunki, bu 
vaqtga kelib xalqimiz, faollar, deputatlar kimning kimligini yaxshi anglagan, 
O„zbekiston rahbariyati, uning Prezidentiga ishonch kuchaya borgan davr edi. 
Sessiya minbarlarida o„zlarini oriyatli va mag„rur qilib ko„rsatgan, «tiz cho„kib 
yashagandan ko„ra tik turib o„lmoqni» afzal ko„rgan «arbob» ko„p o„tmay pana-
panalarda ish olib borib, orqavorotdan esa tosh ota boshladi. Hatto, bir muddat 
Moskvadan panoh topgan bir guruh «sobiq»lar pinjiga kirib, ular bilan birlashib, o„z 
yurtiga – O„zbekistonga qarshi, aniqrog„i uning hukumati, rahbariyati nomiga 

---

176 
ig„vogarona uydirmalar to„qib yurdilar. Bu borada Moskvaning O„zbekistonga 
«xayrixoh» bo„lgan ayrim gazetalari sahifalaridan zo„r berib foydalandilar. 
Jahonning mashhur siyosatdonlari, jamoat va davlat arboblari o„tish davrida 
hokimiyat jilovining bir kishi qo„lida qattiq turishini ma‟qul ko„radilar. Chunki 
bunday sharoitda ozgina bo„shashuvchanlik, hokimiyatning turli tomonidan turli 
kishilar o„z yo„nalishiga tortishi jamiyatda parokandalikning paydo bo„lishiga olib 
keladi. Siyosiy, iqtisodiy va ijtimoiy barqarorlikni bir me‟yorda saqlab turish uchun 
yagona qo„l hamma vaqt zarur ekanligini hayot ko„rsatmoqda. 
Prezident Islom Karimov mamlakat jar yoqasiga borib qolgan bir paytda xuddi ana 
shu qattiqqo„lligi, o„z fikriga qat‟iyligi va pozitsiyasini qo„ldan bermaslik fazilati 
bilan har tomonlama barqarorlikni saqlay oldi. Buni jahon matbuoti o„z vaqtida 
yuksak baholadi. Jumladan «Vek» gazetasining 1995-yil 21–27-iyul sonida shunday 
deyiladi: