Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

кичик т у м а н и д а ги кўп қаватли уй л а р да н б и р и д а ги  
хонадонга келишди. Бу хонадон икки хонали, дид билан 
жиҳозланган, шинамгина эди.
— Келинг, Исматжон ўтиринг, — деди Исроил уни 
ичкарига таклиф қилиб. У Исматнинг олдига коньяк ва 
бир шиша ароқ, тарелкага колбаса ва лимонни кесиб қўйди. 
— Хўш Исматбек, нима гаплар энди, гапиринг-чи?
— Ака, ҳаммаси яхши. Эртага эрталабга пулни берар 
экан, — деди Исмат ерга қараб.
— Ростданми? Дарров кўндими?
— Й ўқ, албатта, у шунча пули й ўқ л и ги н и , би р ор  
кишидан қарз кўтаришини айтди.
— Ёлгон айтибди ука, сиз уни билмайсиз, ундайларга 
бу пул ҳеч нарса эмас. Уларга пул арикда оқиб келади. Сиз 
қилган иш ингиздан ҳеч уялманг, Исматбек, — Исроил 
қўлига коньякни о л и б , — қ а й си н и си д а н кетади ука, 
оқиданми, қизилиданми? — деб сўради хотиржам.
— Менга фарқи йўқ ака, лекин уйга кетишим керак, 
эртага ишни битирсак, кейин олармиз.
— Йўқ ука эртага пулни олиб тўғри уйингизга кстасиз, 
уйга бориб пулни тенг иккига бўлиб, ярмини алоҳида 
қилиб, қишлоғингиздаги чойхонангизда мени кутиб турасиз. 
Мен сизга тегишли нарсаларни олиб бораман. Шунинг учун 
бемалол олаверинг бундан, — деб унга коньякдан қуйиб 
узатди.
И см а т уй қ а м о ғи г а қ а м а л га н и н и б и л и б б о ш қ а  
гапирмади.
— Лекин ярмини нима қиламан, ака, — деди Исмат 
хайрон бўлиб.
— Ярминими, дсб жилмайди Исроил, — ярми мендан 
сизга совға, қани олинг, — деди-да ўзига қуйган рюмкадаги 
коньякни бир кўтаришда ичиб юборди.
Исмат қулокдарига ишонмасди. Бирданига шунча пулга
248

---