Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

оф ициант йигит уч тогора чиллакининг пулини айтиб 
рўпарасида турарди. Улфатлар аллақачон кетиб бўлишганди. 
Эҳ, илгариги ҳи со б ч и л и к даври бўлган и да, би р оги з 
т е л е ф о н қ и л г а н и д а у н и б у е р д а н б и р зу м д а ега н  
нарсаларининг пулини тўлаб олиб кетишарди. Ҳ озир кимга 
телефон қилади? Хотинигами, ўғли бўлганида ҳам майли 
эди. Афсуски, ҳаммаси қиз бўлса. Официант айтган пул 
микдорини эшитиб Мўмин аканинг яна кайфи ош иб кетди. 
Шунда бир йигит унинг жонига оро кирганди. Ўша йигитга 
нима дегани эсида йўқ-ку, лекин бош ҳисобчи бўлиб бир 
катта ташкилотда ишлаганини айтгани эсида. Мўмин ака 
уййда уйқудан уйғонди. Ҳеч нарса эсида йўқ эди. Қуёш 
тиккага келиб қолибди-ку, ҳар куни тонг саҳарлаб бозорга 
ҳайдайдиган хотини бугун нимагадир уни уйготмабди. У 
ҳовлига чиққанида хотини вояга етиб қолган қизлари билан 
қозон бошида бир нималарни пиширишастган эди. У ҳайрон 
бўлиб, нима дейиш ини билмай турганди, хотини:
— Турдингизми, дадаси? Худога оҳимиз етганга ўхшайди. 
Мана бу манзилга бораркансиз, мен гўшт қовуряпман, 
юз-қўлингизни ювинг, боринг дадаси, — деб унинг қўлига 
Толибнинг ташриф қоғозини берди.
— Бу нима, қанақа «Икки дўст»? Тушунмадим, хотин.
— Э, юринг бир нарса кўрсатай, — деб Мўмин аканинг
хотини уни омборхонага олиб кирди.
— Ахир, кеча биргаликда ўша йигит билан шуларни 
олиб келдингиз-ку. Эсингизда йўқми?
М ўм ин аканинг ом бор и ўша ҳи собч и л и к даврида 
қандай тўлган бўлса, ўшандай тўлиб қолганди. Ўша куни 
хотини ва қизларини ёнига олиб роса йиғлагани эсида. 
Толибга аниқ нималар деганини ҳозир ҳам эслолмайди. 
Лекин Толибни учратган кунни ҳозир ҳам оилавий байрам
95

---