N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

dovyuraklik ishi. Bu ishni uddalash, dorga chiqish o‘y, xayol bilan bitmaydi.
Qayta-qayta mashq, chidam, dovyuraklik, ehtiyotkorlik bilangina bu maqsadga
erishiladi. Bolalar dorga chiqish, sim ustida tomosha ko'rsatish haqida qancha
o'ylamasinlar, xayol surmasinlar xolva degan bilan og‘iz chuchimaganidek
dor ustida ham yura olmaydilar:
Langarcho‘pni mahkam ushla,
0)та, lochin!
Botirlaming ko‘nglin xushla,
Oyna, lochin!
Qo‘rqoq esa xavas qilmay,
Turaversin.
Ehtiyot bo‘l, deb maslahat 
Beraversin.
Rivoyat qilishlaricha, bir podsho bulbul ovozini tinglashni juda hush
ko'rar ekan. Bir so‘lim go'shadan bitta bulbulni ushlatib kelib oltin qafasga
solib qo'yibdi. Bulbulni parvarish qilishni, unga yaxshi qarashni xizmatchilar,
vazir-u vuzoralarga topshiribdi. Oltin qafas ichida bulbul kechasi-yu kunduzi
xonish qilibdi. Bulbul o‘z qo'shig'ida do‘st-yorini, ozodlikni, ko‘m-ko‘k
go'shasini, erkinlikni sog‘inganligini qo'shib aytibdi.
Bulbul tilini, qo'shig'ining ma’no va mazmunini tushunmaydigan podsho
uning daidli xonishidan behad yayrab dam olar ekan. Lekin bulbulda o'z eliga,
vataniga muhabbat kuchli ekan. Kundan-kunga u oltin qafas ichida siqilgandan
siqilibdi, ozib-to‘zib ketibdi. Kunlaidan bir kun bir iloj qilib qafas teshikchasidan
boshini chiqaribdi, qarasaki tanasi ham sig'ibdi, bir intiJish bilan oltin qafasdan
chiqib olibdi. Bor kuchini to'plab, o'z makoniga parvoz qilibdi. O'z go'shasiga
kelsa, quig'oqchilik bo'lib chor tomon vayrona bo'lib yotgan emish. Bundan u
zarracha afsuslanmabdi. Aksincha, xursand bo'libdi. Negaki u bugun ozod, erkin.
Xohlagan tomonga ucha olishidan baxtiyor emish.
E’tibor bering. Ozod bulbulga oltin qafas ham, podsholarcha qarov