|
KUTILMAGAN HODISA
Otash o ‘zini d o ‘st qilib k o ‘rsatishga urinsa-da, boti-
nida m enga nisbatan g ‘araz, yom onlik borligini seza
boshladim. U nim anidir bahona qilib, janjal chiqarish
niyatida yurardi. N onushta mahali choynakni berm ay
oldiga q o ‘yib olar, m enga choy uzatganda ataylab
choynakni chayqaltirib, sersham a qilib quyib berardi.
Uning har bir gapi ilmoqlik, oshkora m asxara qilib
ustim dan kula boshladi. R a’yiga yurm aganim uchun
tinim siz m endan o ‘ch olish payida b o ‘lardi.
K unm a-kun ovi yurayotganidan xursand edi. U
Samar kalla boshliq guruh bilan tobora apoq-chapoq
b o ‘lib, faoliyatini kengaytira boshladi. Buni odam-
lam ing to vug‘i va boshqa buyum lari birin-ketin g ‘oyib
b o ‘layotganidan sezib turardim. M ahallada Berdivoy
akaning velosipedi, Qurbon am akining m agnitofo-
ni izsiz y o ‘qoldi. Bu o ‘g ‘irliklar ham O tashning ishi
b o ‘lib, o ‘ljani Tolik bilan Sunnatga ustalik bilan oshirib
yuborgan edi. M en bu qishloqqa yangi kelganim
123
uchunm i, bilm adim , B erdivoy aka m endan shubhalana
boshladi. Xuddi kelishib olganday Qurbon amakiyam
shunday gum onda ekanini sezdim.
U larning ikkisi ham meni chaqirib, shu masalada
savolga tutdi. O tashning yuzida landovurlikm i, n o ‘noq-
likmi, shunga o ‘xshash nim adir zohir ediki, hech kim
bu pism iqning q o ‘lidan o ‘g ‘irlik kelishiga ishonmasdi.
Men esa aksincha, unga nisbatan chaqqonroq k o ‘ri-
nardim. Jabrdiydalam ing fikrini q a t’iy rad etib, isbot
talab qildim. 0 ‘g ‘rilarni bilsam -da, bu ishda O tashning
qo ‘li borligi uchun churq etolm adim . Shu bilan
y opig‘liq qozon y opig‘ligicha qoldi.
K utilm aganda o ‘gay otam ning ikki yuz so ‘m puli
y o ‘qoldi. U d ag ‘d ag ‘a bilan pulni o ‘m iga q o ‘yib q o ‘-
yishim izni talab qildi. Uning ham gumoni m endan
boMib, o ‘tkir nigohlari bilan har qadam da ta ’qib qila
boshladi. Pulni men olm aganim bois bu ishga unchalik
e ’tibor berm adim . Otash boshi o g ‘riyotganini bahona
qilib, uyga kirib yotib oldi. Pulni aynan u olgani aniq
edi. Vaziyat tobora m urakkablashib borardi. Otash
pulni otasiga qaytarsa kerak, degan o ‘y bilan govmishni
yetaklab dalaga j o ‘nadim.
M olning qozig‘ini o ‘tloq bir joy ga qoqdim-da,
o'ro qn i olib sinfdosh q o ‘shnim Rahm atjon bilan birga
o ‘t o ‘rishga kirishdim. 0 ‘tlam i o ‘rib b o ‘lib, endigina
nafasim ni rostlash uchun o ‘tirgandim , Rahm atjonning
ukasi N usrat biz tom onga qarab baqirganicha chopib
kelayotganini k o ‘rdim.
N im adir noxushlik yuz berganini sezdim.
- Davron aka, m olingiz b o ‘kib qolibdi! - dedi hov-
liqib!
Darrov govm ish tom onga qaradim. U qoqilgan joyi-
da y o ‘q edi. Q o'rqib ketdim.
- N im alar deyapsan, Nusrat! Q ayerda b o ‘kadi? -
dedim y ig ‘lam oqdan beri b o ‘lib.
124
- M o‘min buvaning bedapoyasida b o ‘kib yotibdi!
Rahm atjon bilan o ‘sha tom onga qarab chopdik.
M olim iz bedapoya ichida cho‘zilib yotar, qorni nog‘o-
raday shishib ketgandi. A trofim izda mol boqib yurgan
bolalar b iф a sd a tom oshaga yig'ildi. Ular bilan molni
o ‘m idan turgizm oqchi b o ‘ldik. G ovm ish bechora qim ir
etmas, allaqachon o ‘lib b o ‘lgan edi. N im a qilishim ni
bilm ay dovdirab turgandim , tutqatorda biz tom onga cho-
pib kelayotgan o ‘gay otam ga k o ‘zim tushdi. U to ‘g ;ri
kelib, cho‘zilib yotgan govm ishning atrofini aylanib
tekshirib k o ‘rdi va yonidan pichog‘ini olib, uning
do‘mpayib shishib turgan qom iga sanchdi. Tashqariga
otilib chiqqan havo q o ‘rqinchli ovoz chiqardi. G ‘alati
ovozdan q o ‘rqib ketgan bolalar o ‘zlarini chetga olishdi.
H amm amiz endi nim a b o ‘lishini kuzatib, jim qarab
turaverdik.
0 ‘gay otam: - Tirik! Tirik! Hali joni chiqm agan
ekan, - dedi-da, govm ishning b o ‘yniga pichoq tortdi.
- A n a oyo g‘ini qim irlatdi. K o‘rdilaring-a, bolalar!
U bolalam ing: Ha to ‘g ‘ri, o y o g ‘ini qim irlatdi,
govmish harom o ‘lmagan, - deyishlarini kutib, atrofida-
gilarga bir-bir qarar ekan, javdiragan k o ‘zlari menga
tushdi.
- H am m asiga sen aybdorsan! N im a qilib q o ‘yding,
ahmoq!
- Q ozig‘ini sug‘urib ketib qolibdi. 0 ‘t o ‘rayot-
gandim... Bilm ay qolibm an, - dedim q o ‘rqa-pisa.
- N ega bilm aysan, haromi!
K o‘zlarim da o ‘t chiqnab ketganday b o ‘ldi. Tarsaki
zarbidan yerga yiqildim .
- Hali uyga borgin, sen o ‘g ‘rivachchani teringga
somon tiqaman!
Uyga k e lib ,'b o ig a n voqeani onam ga aytib berdim.
Kutilmagan hodisadan onam ham tashvishlana bosh
ladi.
125
- D adangni pulini nega olding, bolam? - dedi u
ovozi titrab.
- N im alar deyapsiz, oyijon. Pulni men olm aganman.
- Dadang y o to g‘ingni a g ‘dar-to‘ntar qildi. Pul sen
yotadigan k o ‘rpaning orasidan chiqibdi-ku.
- Siz shunga ishonib o4iribsizm i? Bu qip-qizil
tuhm at-ku, oyijon.
- X udoyim dan aylanayin-a... Sen olm agan b o is a n g
yaxshi.
- M en pulni q o ‘lim gayam ushlam aganm an. Ishon-
masa, m elisa chaqirib tekshirtirsin.
- O tang hovridan tushgunicha, uch-to‘rt kun to-
g ‘angnikida turib turasanm ikan-a, o ‘g ‘lim. Bu itfe’l
odam jahl ustida seni urib, biror joyingni m ayib qip
q o ‘ymasa, deb q o ‘rqyapman.
- M ayli, siz aytgancha b o ‘laqolsin. M endan xavotir
olmang. Xayr.
O najonim boshini ushlaganicha o ‘tirib qoldi.
- Voy bolaginam-ey, sengayam qiyin qip q o ‘ydim-
ku, m en bechora onaginangni kechir. O 'g ay otam ning
kelib qolishidan q o ‘rqib, shoshib k o ‘chaga chiqib
ketdim.
Do'stlaringiz bilan baham: |
