Mustaqil ish fan nomi

Psevdoparallel multitasking.

3 xil turi mavjud

1. 
   Oddiy ulash usuli. OT xotiraga bir vaqtda 2 ta yoki undan ko’p masalani yuklaydi. MP esa asosiy deb belgilangan masalani hal qiladi, qolgan masalalar esa, navbat bilan bir masalani bajarilishini to’xtatib turib, ikkinchisiga ulanish, ikkinchisini bajarilishini to’xtatib turib uchinchisiga ulanish va h.k tartibda bajariladi. Yorqin misol sifatida 1985-yilda MS DOS uchun ishlab chiqilgan DESQview dasturini ko’rsatish mumkin.
   

Ustunliklari: multitaskingni qo’llamaydigan masala (jarayon) larni ham ishlatish mumkin.
Kamchiliklari: nointeraktiv tizimlarda, inson faktorisiz ishlamaydi. Dasturlararo aloqa o’ta cheklangan.

2. 
   Kooperativ multitasking (hamkorlikdagi multitasking). Joriy qayta ishlanayotgan masala (jarayon) boshqaruvni keyingi masala (jarayon) ga uzamaguncha keyingisi bajarilmaydi. Birinchi masalaning tegishli registrida masala bajarilganligi ishirasi paydo bo’lishi kerak. Shundan keyingina ikkinchi (uchinchi, to’rtinchi, va h.k) masalaga boshqaruv uzatiladi. Linux da myuteks obyektini band qilgan masala joriy masala deb hisoblanadi va bajariladi. Windowsda foydalanuvchi interfeysi tizimidan xabar kelishi bilan boshqaruv keyingi masalaga uzatiladi. Kooperativ multitaskingni ko’pmasalalikning keyingi bosqichi deyish mumkin. Oddiy ulash usulida boshqaruvni olgan masala (yoki jarayon) MP ni to’liq band qiladi, boshqa barcha masalalrni bajarilishi to’xtab turadi. Kooperativ multitaskingda esa maslaning bajarilishi uchun MP ning qancha resursi kerak bo’lsa, shuncha ajratiladi. Barcha masalalae MP vaqtini teng taqsimlaydi, boshqaruvni davriy ravishda uzatilishi bilan jarayon davom etadi.
   

Yutuqlari: barcha ma’lumotlarni kritik seksiyalar va myutekslar deb nomlanuvchi obyektlar bilan himoyalash shart emasligi. Bu esa dasturlash, ayniqsa bir masalali muhitdan ko’p masalaliga o’tganda kod o’zgartirish talab etmaydi.