Муратов Д., Алимова М., Каримов Ж., Нажмиддинов Ж., Жўраев Ш. Диншунослик ўзбекистон республикаси

ДИАКОН (юнонча, хизматчи) – христиан черковларидаги энг қуйи руҳонийлик даражаси.
ДИН АРКОНЛАРИ – маълум бир диндаги асосий ибодат­лар мажмуи.
ДИНИЙ БАҒРИКЕНГЛИК – кишилар ва жамиятда диний асосда ўзаро бир–бирини тушуниш, холис ва ҳаққоний билимлар, адолатли ва ҳақиқий баҳолар, ўзаро ҳурмат ва ишончга, ҳамжиҳатлик ва ҳамкорликка асосланган қарашлар ва амалий фаолият тизимини ўз ичига оладиган ижтимоий–маданий ҳодиса.
ДИНИЙ МУТААСИБЛИК – ўз ақида ва ғояларининг шак–шубҳасиз тўғрилигига қаттиқ ишониш, уларга мук­касидан берилганликни, бошқа фирқа ва мазҳабларга муросасиз муносабатни ифодаловчи қарашлар ва хатти–ҳаракатлар мажмуи.
ДИНИЙ СЕКТА – маълум бир диндаги расмий ақидаларга зид равишда ажралиб чиққан ёки мавжуд динлар ва кон­фессияларга умуман алоқаси бўлмаган ҳолда дин байроғи остида фаолият кўрсатадиган гуруҳ.
ДИНИЙ ТАШКИЛОТЛАР – бир дин издошларининг дин­га эътиқод қилиш, ибодат, расм–русум ва маросимларни биргаликда адо этиш мақсадида тузилган кўнгилли бир­лашмалари (диний жамиятлар, диний ўқув юртлари, мас­жид, черков, синагога, монастир ва бошқалар).
ДОДГОҲ – зардуштийликда ҳамма учун очиқ бўлган муқаддас олов ёниқ турадиган хона.
ДРОН – зардуштийликда ибодат маросимлари учун махсус тайёрланган нон.
ДРУДЖ – зардуштийлик динида ёлғон сўз.
ДУЖВАРТШТА – зардуштийлик динида ёвуз фикр.
ДУЖМАТАДАН – зардуштийлик динида ёвуз амал.
ДУЖУХТА – зардуштийлик динида ёвуз сўз.
ДЯУС, ВАРУНА, ИНДРА – ведизмда турли осмонларни бошқариб турувчи осмон худолари. Варуна кейинчалик сув ва денгизлар худосига айланиб кетган.
ЕПИСКОП (юнонча, «назоратчи») – христиан черковидаги руҳонийлик унвони. Епископлар ҳаворийларнинг издо­шлари, деб ҳисобланади.
ЖАБРОИЛ – Аллоҳ билан пайғамбарлар ўртасида элчи ва­зифасини бажарувчи фаришта.
ЖЕБРЛАР – замонавий зардуштийларнинг Эрондаги вакил­лари.
ЗАБУР – Довуд пайғамбарга туширилган китоб. «Қадимги Аҳд» таркибига киритилган бўлиб, турли қўшиқ ва мадҳиялардан иборат.