E
-
xususiy
kapitalning bozor qiymati, D – qarz kapitalining bozor qiymati, – xususiy
kapitalning bahosi, – qarz kapitalining bahosi, T – soliq stavkasi.
WACC kapital bahosini hisoblash uchun nazariy jihatdan to‘g‘ri hisoblash
o‘z navbatida uchta alohida qismlarga ajratilishi mumkin:
1. Kapital tarkibini baholash.
2. Xususiy kapitalni moliyalashtirish uchun kapital bahosini hisoblash.
3. Qarz kapitalini moliyalashtirish uchun kapital bahosini hisoblash.
WACCni aniqlashdagi birinchi qadam – bu, kompaniyaning kapital tarkibini
baholash bo‘lib, u quyidagi to‘rt ma’lumot orqali baholanadi:
- Joriy kapital tarkibi bozor qiymatiga asoslanadi.
- Solishtiriladigan kompaniyalarning kapital tarkibi taqqoslanadi.
- Kelajakda mumkin bo‘lgan kapital tarkibi moliyaviy siyosat va korporativ
boshqaruv strategiyasiga asoslanadi.
- Kapital tarkibi mumkin bo‘lgan past WACC darajasiga etarli darajada
foizni qoplash, hamda operativ va moliyaviy risk o‘rtasidagi ijobiy balansni
ta’minlash vaqtida erishiladi.
Joriy kapital tarkibi turli xil kapitalning balans qiymati orqali emas, balki
bozor qiymatidan foydalanib hisoblanishi lozim. Bu jarayon kompaniya tomonidan
emissiya qilingan aksiya va obligatsiyalar moliya bozorida sotilgan taqdirdagina
aniq bo‘ladi. Ammo, ko‘p hollarda bozor bahosi ochiq emas va bu borada turli xil
yondashuvlar mavjud. Birinchi e’tibor qaratish kerak bo‘lgan narsa bu aksiya yoki
obligatsiyaning bozor qiymatini ko‘rsatish uchun kompaniya tomonidan qimmatli
qog‘ozlar bo‘yicha amalga oshirilgan so‘ngi tranzaksiyalardir. Agar, u so‘ngi
tranzaksiyalar bo‘lsa, u zarur bozor qiymatini aniqlashni ta’minlaydi.
Obligatsiyalarning bozor qiymatini aniqlashning yana bir yo‘li bu obligatsiyalar
bo‘yicha barcha kelajakdagi to‘lovlarning sof joriy qiymatini hisoblash va nihoyat
taqqoslanadigan kompaniyalarning so‘ngi tranzaksiyalari ham bozor qiymatini
hisoblashda qo‘llanilishi mumkin.
Bundan tashqari, o‘xshash kompaniyalarning kapital tarkibini ham ko‘rib
chiqish kerak. Agar, sanoatdagi kompaniyalarning joriy kapital tarkibi o‘rtasidagi
farqlanishlar katta bo‘lsa uni aniqlash lozim bo‘ladi. Sababi, bunday o‘xshash
kompaniyalar kapital tarkiblari o‘rtasidagi tafovutga agressiv strategiya, an’anaviy
moliyaviy menejment yoki boshqa turli xil operativ risklari kabi omillar ta’sir
qiladi.
Xususiy kapital bahosi (cost of equity) bu kompaniya tashqi investorlardan
qo‘shimcha mablag‘ jalb qila olish bahosidir. Boshqacha qilib aytganda bu
investorlar kompaniyaga investitsiya qilishlari uchun talab qiladigan daromad
darajasi va u investorlar uchun muqobil xarajat sifatida ko‘rilishi mumkin. Xususiy
kapital bahosi o‘z ichiga ikkita komponentni – risksiz (risk-free) qimmatli qog‘zlar
va investor kompaniyaga investitsiya qilishda bo‘yniga oladigan riskka teng
91
Yuqoridagi adabiyotga qarang.
154
qo‘shimcha premium oladi. Xususiy kapital bahosini hisoblashning bir qancha
usullari bo‘lib, ular ichida keng ko‘llaniladigani moliyaviy aktivlarini baholash
modeli (ing. capital asset pricing model - CAPM) hisoblanadi. CAPM modeli
alohida moliyaviy aktiv bilan bozor o‘rtasidagi risk va daromadlilik
ko‘rsatkichlarining bog‘liqligini ko‘rsatuvchi model bo‘lib, u 60-yillarning
o‘rtalarida U.SHarp tomonidan yaratilib, Dj.Treynor, Dj.Lintner, YA.Mossin,
F.Blek va boshqalar tomonidan rivojlantirildi
92
. CAPM quyidagi formula
yordamida hisoblanadi:
Bu erda, – risksiz daromad darajasi (risk-free rate of return), – bozor riski uchun
mukofot (market risk premium) va – beta koeffitsient.
Risksiz daromad darajasi uzoq muddatli istiqbolda iqtisodiyotning
kutilayotgan o‘rtacha yillik o‘sish darajasini o‘zida namoyon etadi. Lekin, bu
o‘sish darajasi joriy tebranishlarni tuzatish orqali qisqa muddatli likvidlikni va
inflyasiyani o‘zgarishiga sabab bo‘ladi. Ammo, moliyaviy tahlilchilar o‘rtasida
ning ahamiyati borasida yagona fikr mavjud emas. Amerikalik moliyaviy
tahlilchilar sifatida davlat qimmatli qog‘ozlari bo‘yicha daromadlilik darajasini
olishga rozilar, lekin ularning muddati bo‘yicha ya’ni uzoq muddatlimi yoki qisqa
muddatlimi, yagona to‘xtam yo‘q
93
.
Bozor riski uchun mukofot umumiy holatda portfelning daromadlilik
darajasi bo‘lib, unda portfel tarkibiga kiruvchi aksiyalarning o‘rtacha daromadlilik
darajasi sifatida olinadi.
Beta-koeffitsient kompaniyaning daromadlilik darajasi bilan qimmatli
qog‘ozlarning daromadlilik darajasining o‘zaro korrelyasiyasini ko‘rsatadi. Beta
kompaniya bilan bog‘liq bo‘lgan sistematik yoki kompaniyaning spetsifik risk
darajasini hisoblash imkonini beradi. Agar beta 1 dan yuqori bo‘lsa kompaniya
bozorga nisbatan yuqori risk va daromadlilik darajasiga ega deb baholaydi. Agar
beta 1 dan kam bo‘lsa bozorga nisbatan past risk va daromadlilik darajasiga ega
deb hisoblanadi. Biroq kompaniya ochiq aksiyadorlik jamiyati bo‘lmasa betani
aniqlash va hisoblash odatda juda qiyin bo‘ladi. Bunday holatlarda mazkur
kompaniyaga mos kompaniyaning beta-koeffitsentidan foydalaniladi yoki tegishli
sektorning beta-koeffitsenti olinadi.
Qarz kapitalini moliyalashtirish uchun kapital bahosi bu kompaniya uchun
tashqi kreditorlardan (birinchi navbatda banklar va boshqa kredit institutlari)
mablag‘ jalib qilish bahosi. Biz bilamizki kapital bahosi qarz majburiyatlarning
bozor qiymati bo‘yicha hisoblanadi. Qarz kapitalni moliyalashtirish uchun kapital
bahosi quyidagi formula orqali hisoblanadi:
94
92
CAPM modeli U.Sharp, Dj.Lintner va Ya.Mossinlar bir birlaridan mustaqil ravishda yaratganlar va shuning uchun
bu modelni SLM modeli (mualliflar ismining birinchi harflari) deb ham ataydilar. (Sharpe, 1963,1964; Lintner,
1965; Mossin, 1966)
93
Ko‘pchilik holda tanlanadigan Davlat qimmatli qog‘ozlari bo‘yicha daromadlilik investitsiya qilinadigan aktiv
bilan Davlat qimmatli qog‘ozlari muddati o‘rtasidagi muddatlarning mos kelmaydi.
94
Shannon P. Pratt, Roger J. Grabowski. Cost of Capital: applications and examples. 3rd ed. John Wiley & Sons,
Inc., 2008
155
Bu erda, – risksiz daromad darajasi, – muqobil risk uchun mukofot
(reasonable risk premium).
Aniqroq aytganda, qarz kapitali bahosini hisoblash, haqiqatda judda sodda
bo‘lishiga qaramasdan, kompaniya majburiyatlari etarli darajada standartlashgan
bo‘lishi lozim. Agar, kompaniya kapital tarkibi murakkab bo‘ladigan bo‘lsa, misol
uchun, murrakab foiz tarkibi, xorijiy kreditlar, konvertatsiyalanadigan qarz
majburiyatlar va h.k., unda qarz kapitalini baholashning boshqa metodlaridan
foydalaniladi
Do'stlaringiz bilan baham: |