Paradga borgan qatnashchilar: yuqoridan birinchi qatorda o
‘
ngdan
chapga: Shokirov Javdat (valtorna), Argenov Anatoliy (truba), Butusov Vasiliy
(klarnet), Ibragimov Rixsiboy (valtorna), ikkinchi qatorda: Ortiqov O
‘
rinboy
(valtorna), Aliev Lutfulla (zarbli cholg
‘
ular), Habiba (fleyta), Mirsagatova
Manzura (fortepiano), Bosit (valtorna), Mirzaaxmedov Karim (trombon),
Uchinchi qator: Ergashev Sodiq (kontrabas), tarbiyachilar G
‘
ani aka va Islom
aka, Karmanov U (skripka).
1
1
Rasm R.Ibragimovning shaxsiy arxividan olindi va undagi kishilarning ism va familiyalari ustozning
xotirasi orqali tiklandi.
36
O‘zbekistonda damli cholg‘ular ijrochiligi maktabining yo‘lga qo‘yilishi
ko‘pgina talantli sozandalar nomi bilan chambarchas bog‘liq. Bular:
V.I.Pavelskiy, N.N.Nikolaev, V.M.Kozalupov, A.D.Nikitin, M.N.Nikolaenko,
Ye.A.Morozov, M.D.Yakovetslardir. Ular ichida eng yoshi ulug‘i Vladislav
Iosifovich Pavelskiy (1881-1951) bo‘lib, u yetuk pedagog bo‘lishish bilan birga
yirik fleytachi, konsert ijrochisi, Respublikada urushdan keyingi musiqa
madaniyatini shakllantirishda faol musiqa jamoat arbobi sanaladi.
Uning bolalik va o‘smirlik yillari Polshaning Plotske shahrida o‘tadi.
1897-1899 yillari Varshavaning musiqa institutida (konservatoriya) o‘qiydi.
1906 yilda Moskvaga keladi va turli orkestrlarda sozanda sifatida ishlaydi. 1914
yildan to 1917 yilgacha armiya safida musiqa komandasida xizmat qiladi. 1917
yili armiya xizmatidan bo‘shagandan keyin Moskvaga keladi. U yerda
«Xudojestvenniy» kinoteatri orkestrida va keyinchalik Kreml kursantlari
orkestrida ishlaydi. 1920 yili Turkiston fronti shtabi orkestri tarkibida
Toshkentga keladi. 1922 yildan 1946 yilgacha opera balet teatri orkestrida
yakkaxon fleytachi sifatida ishlaydi.
V.I.Pavelskiy ijrochilik va pedagogik faoliyatni birga qo‘shib olib borgan
holda 1929-1935 yilgacha musiqa texnikumida va 1935 yildan Toshkent davlat
konservatoriyasida fleyta sinfini boshqaradi. Uning ijrosi o‘zining ta’sirchanligi,
chalayotgan asari xarakterini chuqur ifodalab berishi bilan ajralib turadi. U har
doim shtrixlardan, tovush tuslaridan, kuy jumlasi va artikulyatsiyalardan
yangilik izlar edi.
Pavelskiyning ko‘p yillik o‘qituvchilik faoliyatida talaba sozandani,
ijroning badiiy tomonlariga talabchanlikni, chalinayotgan asar g‘oyasini anglab
yetish kabi sifatlarni tarbiyalash tamoyillari shakllandi. U fleytada tovush hosil
qilish va intonatsiyaga katta e’tibor qaratadi. Shogirdlarining shaxsiy
imkoniyatlarini hisobga olgan holda badiiy-o‘quv repertuarini tanlar va ularning
rivojlanishlarini doimo qayg‘urar edi. U o‘quvchilarning mustaqil dars qilishlari
bo‘yicha qimmatli maslahatlarini berar, yosh sozandalarga g‘amxo‘rlik va
mehribonlik ko‘rsatar, o‘z kasbini sevish va ardoqlash hamda ijodiy kamolotga
erishishlari uchun tinmay mehnat qilar edi. V.I.Pavelskiy ijrochi-sozandaning
har tomonlama rivojlanishi uchun garmoniya, solfedjio va boshqa nazariy
bilimlarni mukammal egallashni talab qilar edi. U o‘sha davrdagi fleytaning
deyarli cheklangan repertuarini boyitish uchun ko‘p ishlarni qildi. S.Vasilenko
va M.Ashrafiyning «Bo‘ron» operasidan, R.Glier va T.Sodiqovlarning
«Gulsara», «Layli va Majnun» operalaridan ba’zi ariyalarni va boshqa ko‘pgina
asarlarni fleyta uchun moslashtirgan. Shuningdek, O‘zbek kompozitorlari
asarlaridan fleyta uchun to‘plam tuzdi. Konservatoriyada V.I.Pavelskiy sinfida
R.Yusupov, G.Bogdanovich va A.V.Malkeevlar tarbiyalanib yetishdilar.
Yuqoridagi tamoyillar asosida Toshkent konservatoriyasida ishlagan
o‘qituvchilardan yana biri Moskva konservatoriyasini goboy ixtisosligi bo‘yicha
tugatgan Nikolay Nikolaevich Nikolaevdir. Nikolaev o‘sha davrda damli
cholg‘ular mutaxassislari ichida oliy ma’lumotga ega bo‘lgan yagonasi edi.
37
U konservatoriyada, musiqa bilim yurtida va pionerlar saroyi qoshidagi musiqa
maktabida ishlab bolalar pedagogikasi sohasida o‘z bilimini yorqin namayon
qildi.
V.I.Pavelskiy va N.N.Nikolaevlarning ajoyib hamkasblaridan biri Vasiliy
Matveevich Kozolupov edi. U taniqli Kozolupovlar avlodining vakili bo‘lib, o‘z
pedagogik faoliyatini opera balet teatri orkestrida yakkaxon klarnetchilik
xizmati bilan muvofqlashtirgan edi. Unda ko‘pgina klarnetchilar tahsil ko‘rgan
bo‘lib, shular ichida Usmon Rizaqulov eng ko‘zga ko‘ringanlaridandir.
Konservatoriyada 1937 yildan fagot va kamer ansambl sinflarini Andrey
Danilovich Nikitin olib borar edi. U opera va balet teatri orkestrida katta tajriba
to‘plagan, keyinchalik radio va filarmoniya orkestrlarida ham faoliyat
ko‘rsatgan edi. U o‘z shogirdlaridan ijroni eng nozik qirralariga e’tibor
berishlarini talab qilar edi.
Konservatoriya damli cholg‘ular kafedrasi o‘qituvchilaridan yana biri
Mixail Nikolaevich Nikolaenko bo‘lib, u uch yil davomida Moskva
konservatoriyasi professori F.F.Ekkert sinfida darslar olgan. U pedagogik
faoliyatini radio ko‘mita orkestrida yakkaxon valtornachi xizmati (1936-1949)
bilan va keyinchalik opera va balet teatri orkestri sozandasi (1942-1949) sifatida
davom ettirgan. Uning ijrosi o‘zining go‘zalligi, valtorna tovushining o‘ziga xos
tafti va tarovati, cholg‘u asbobi registridan ustalik bilan foydalana olishidek
taraflari bilan ajralib turar edi. Uning metodikasi ijro uslublari borasida tinmay
izlanishga
qaratilgan
edi.
M.N.Nikolaenkoda
iste’dodli
valtornachi
V.A.Emelyanov yetishib chiqdi.
O‘zbekistonda trombon va tuba ijrochilik maktabining asoschisi
Aleksandr Yefimovich Morozovdir (1989-1971). U Toshkentga 1920 yili
Turkfrontning orkestrida starshina sifatida kelgan edi. U opera balet teatri, Radio
ko‘mita va filarmoniya orkestrlarida ishlaydi. O‘qituvchilik faoliyatini esa 1929
yildan musiqa texnikumidan boshlaydi. Bu yerda u trombon va tuba
cholg‘ularida dars beradi va bu faoliyatni keyinchalik konservatoriyada davom
qildiradi. 1969 yili Ye.A. Morozov O‘zbekistonda xizmat ko‘rsatgan madaniyat
xodimi faxriy unvoniga sazovor bo‘ladi. Bu sozanda o‘z cholg‘usida erkin
chalar, intonatsiyasi toza, cholg‘uning barcha registrlarida ravon tovush bilan
ijro qilar edi. U yoshi keksayganida ham kasbdoshlarini hayron qoldirgan holda
o‘z cholg‘usini professional darajada chalar edi. A.E.Morozov umrining
oxirigacha orkestrdagi trombonlar guruhida yetakchilik qilar, doimo birinchi va
bas trombon partiyasini chalar va bu bilan yosh sozandalarga ustoz sifatida
o‘rnak ko‘rsatar edi. Talantli trombonchini ijrochilik sifatlarini yuqori baholab
taniqli dirijer va kompozitor, O‘zbekiston xalq artisti A.F.Kozlovskiy shunday
degan edi: «Mening nazarimda A.E.Morozovning ijrochilik mahorati va
sifatlarini hisobga olib uni ittifoqning yuqori malakali trombonchilari qatoriga
qo‘shish mumkin. Chunki buni pult orqasida turgan va uning musiqani chuqur
juda nozik his qilishi hamda boshqa qirralarini sezish baxtiga muyassar bo‘lgan
dirijerlargina yaxshi bilishadi».
38
A.E.Morozov shogirdi Azizov Abror bilan dars paytida.
A.E.Morozovning pedagogik metodi talabalar tomonidan chalinayotgan
kuyni chuqur anglash, o‘quvchi fikrini rivojlantirish, har bir texnik mahoratni
badiiy tafakkurga yo‘naltirishdan iborat edi. Ayniqsa gamma va etyudlarni
o‘rganishga katta ahamiyat berar, etyudlarni yuksak badiiy did hamda saviya
bilan ijro qilishni talab qilar edi. Aleksandr Yefimovich talabalarni orkestr
repertuarini o‘rganishga, ayniqsa simfoniya, opera va balet orkestr partiyalarini
qunt bilan o‘rganishga jalb qilar edi.
Ansambl sinfi ham jonli va qiziqarli bo‘lar, chunki uning repertuarini
A.E.Morozov doimo turli tarkibdagi boshqa ansambllar va o‘zbek
kompozitorlari asarlarini ham moslashtirish orqali va o‘z ansambli repertuarini
boyitib borar edi.
A.E.Morozov trombon ijrochiligi metodikasiga ham katta e’tibor berar,
uning metodik asarlari ichida «Talabaning o‘z ustida mustaqil ishlashi» nomli
ishi ancha qiziqarli chiqqan.
A.E.Morozov o‘z pedagogik faoliyati davomida qator trombonchi va tuba
ijrochilarini tarbiyalab yetishtirdi. Shulardan G.K.Vergilesov va T.Yu.Fozilovlar
Toshkent konservatoriyasida ancha yillar davomida faoliyat ko‘rsatdilar.
Matvey Danilovich Yakovets zarbli cholg‘ular sinfi o‘qituvchisi bo‘lib,
uning litavrada mohirona ijrosini ko‘pchilik dirijerlar e’tirof etgan. U
Toshkentga 1931 yili kelgan bo‘lib, Krasnodar, Kislovodsk va Boku shaharlari
simfonik va opera teatrlari orkestrlarida ishlab katta tajriba orttirgan edi. Musiqa
san’atini rivojlantirishda qilgan xizmatlari uchun 1936 yili «Mehnatda o‘rnak
ko‘rsatganligi uchun» medali bilan taqdirlangan. 1945 yilda O‘zbekiston Oliy
39
sovetining faxriy yorlig‘iga sazovor bo‘lgan. Bu sozanda litavrada turli
dinamikadagi go‘zal ohanglar chiqarar, zo‘rg‘a quloq ilg‘aydigan shitirlashdan
tortib momaqaldiroq gumburlashiga o‘xshash sadolarni chiqarishga erisha olar
edi. U opera-balet teatri orkestri ishini o‘qituvchilik faoliyati bilan qo‘shib olib
borar, ijrochilik tajribasi va orkestr amaliyotini talabalar bilan o‘rtoqlashar edi.
Damli va zarbli cholg‘ular kafedrasi keksa avlod vakillarining eng yaqin
yordamchilari bo‘lgan o‘sha yillari ishlagan jo‘rnavozlardan L.A.Malmberg,
O.K.Soyfer, I.A.Yusman va boshqalar yoshlarni tarbiyalashda katta xizmat
qildilar.
Keksa avlod vakillari pedagogik faoliyatini tahlil qila turib, ular ijrochilik
amaliyotini pedagogik faoliyat bilan birga qo‘shib olib borganliklarini guvohi
bo‘lamiz. Bu avlod vakillari konservatoriya va boshqa musiqiy o‘quv yurtlarda
ishlab, o‘zlarining ijrochilik amaliyotidagi tajribani mashg‘ulot paytida
qo‘llagan holda o‘qitish metodikasi borasida doimiy izlanishda bo‘lganlar.
Shunday bo‘lsada, birinchi o‘n yilliklarda ijrochilar tayyorlashda ko‘zga
ko‘rinarli natijalarga erishib bo‘lmadi. Buning asosiy sabablaridan biri
o‘quvchilar soni – kontengenti va jamlanishida bo‘lib, o‘sha paytda birgina o‘rta
maxsus o‘quv yurti, ya’ni H.H.Niyoziy nomidagi musiqa bilim yurti
konservatoriya uchun mutaxassislar yetkazib berar edi. Buning natijasida
konservatoriya damli cholg‘ular sinfida talabalar ozchilikni tashkil qilar va
barcha cholg‘ular bo‘yicha mujassam bo‘lmagan edi. Bunday holat 1960
yillargacha saqlanib qolgan. Ko‘pchilik talabalarning tayyorgarligi bo‘sh bo‘lib,
ularning o‘qishni bitkazish davomiyligi besh yildan oshib ketar edi. Shuningdek,
cholg‘u asboblari, instruktiv va badiiy nota adabiyotlari yetishmas, bularning
bosh sabablardan biri damli cholg‘ular ijrochiligining ilmiy-metodik
qo‘llanmalari deyarli yo‘q darajada edi. Bu yillari Moskva va Leningrad
konservatoriyalari professorlari ana shunday qo‘llanmalarni yozishni endi
boshlagan edilar.
Keksa avlod vakillarining asosiy xizmatlaridan biri ular damli cholg‘ular
sinflarini tashkilotchilari hisoblanadi. Ularning ijrochilik va pedagogik faoliyati
O‘zbekistonda damli va zarbli cholg‘ular ijrochiligiga asos bo‘lib xizmat qildi.
O‘zbekistonda orkestr ijrochiligi rivojiga 1936 yilda tashkil qilingan va
o‘z ichida Respublika ijodiy ijrochi kuchlarini birlashtirgan O‘zbekiston davlat
filarmoniyasi katta ta’sir ko‘rsatdi. 1937 yili N.N.Mironov 24 sozandadan iborat
«Notali orkestr» deb nomlangan o‘rtacha jamoa tuzadi. Orkestr tarkibiga
rekonstruksiya qilinmagan o‘zbek milliy sozlari kiritilgan bo‘lib, ular qatoriga
fortepiano, truba, trombon kabi cholg‘ular jamlangan edi. «Notali orkestr» ko‘p
ovozli musiqani targ‘ibot qilish bilan mashg‘ul bo‘ldi. Ushbu orkestr Rus,
G‘arbiy Yevropa, O‘zbek kompozitorlari asarlari va garmoniyalab ko‘p ovozli
qilingan kuylarni ijro qilar edi.
1936 yili O‘zbekiston radio ko‘mitasida ham simfonik orkestr tashkil
qilindi. Uning rahbari talantli musiqachi va tashkilotchi S.P.Sveyfel
(Gorchakov) bo‘lgan. Ushbu orkestr O‘zbekiston kompozitorlari asarlarini
40
targ‘ibot qilish bilan shug‘ullangan. Orkestrning dastlabki asarlari qatoridan
A.Kozlovskiyning «Farg‘ona» syuitasi, G.Mushelning birinchi simfoniyasi,
F.Talning «Turkmancha syuita»si va boshqalar o‘rin olgan edi. 1938 yili
O‘zbekiston kompozitorlar uyushmasi tashkil qilinadi. Bu uyushma
Respublikada konsert-ijrochilik faoliyatini rivojlantirishga katta hissa qo‘shdi.
1938 yili radio ko‘mita simfonik orkestri filarmoniya tasarrufiga beriladi.
1939 yili Respublikada sovet musiqasi dekadasi o‘tkaziladi va uning doirasida
Toshkentda
birinchi
marta
D.Shostakovichning
I-V
simfoniyalari,
S.Prokofevning «Romeo va Juletta» baletidan birinchi syuita va boshqa asarlar
ijro etiladi.
Bunday simfonik konsertlar rus opera teatri orkestri kuchi bilan o‘tkazilar,
uning repertuaridan klassik asarlar, (opera uvertyuralari, operalardan raqslar va
alohida orkestr asarlari) o‘rin olgan edi. Konsert jamoalarining ijrochilik
faoliyatini faollashuvi Respublikadagi maxsus musiqa o‘quv yurtlari oldida
professional sozanda kadrlarni tayyorlashni vazifa qilib qo‘ydi. Natijada 30-40-
yillarga kelib Buxoro, Namangan va Samarqanddagi xalq konservatoriyalari
negizida musiqa bilim yurtlari tashkil qilina boshlandi.
Buxoro musiqa bilim yurti (oldiniga texnikum) 1932 yilda ochiladi va
uning tashkil qilinishida Toshkent musiqa texnikumi bitiruvchisi, trombonchi
Ahmadjon Ixtiyorovning xizmatlari katta bo‘ldi. U qator yillar davomida
Buxoro musiqa bilim yurti direktori lavozimida ishlab kadrlar tayyorlash ishida
jonbozlik ko‘rsatdi.
Bilim yurti damli cholg‘ular bo‘limida o‘qituvchilardan klarnetchi Vasiliy
Semenovich Vlasenko (1894-1980) bor edi. U harbiy kapelmeyster bo‘lib,
Turkistonga 1918 yili kelgan va o‘zining 40 yillik o‘qituvchilik faoliyati
davomida (1940-1980) barcha damli cholg‘ularda ijrochilarni tayyorladi. Bu
yerda yetishib chiqqan sozandalar keyinchalik Respublikaning barcha o‘quv
yurtlarida ustozlik qila boshladilar. Shulardan biri G.S.Xusainov 1933-1937
yillari bilim yurtida ta’lim olgan va 1949 yili Toshkent konservatoriyasini
tugatib Namangan musiqa bilim yurtida keng ko‘lamdagi tashkilotchilik va
pedagogik faoliyatini olib borgan.
Namangan musiqa bilim yurti 1935 yilda tashkil qilingan. Ochilgan
dastlabki kunlaridanoq, Bilim yurtining bosh vazifasi nafaqat malakali
mutaxassislarni tayyorlab yetkazish balki, unga madaniyat va ma’rifat o‘chog‘i
bo‘lishdek sharafli burch yuklangan. Bilim yurtining damli cholg‘ular
bo‘limining dastlabki o‘qituvchilari Ya.Shapiro (trombon, truba, valtorna va
tuba sinflari), M.V.Poznyakovskiy (truba va klarnet sinflari), E.S.Berey
(trombon va klarnet sinflari) va P.G.Svechev (Namangan bilim yurtini 1941 yili
valtorna bo‘yicha Ya.P.Shapiro sinfida tugatgan) kabi ustozlar yoshlarga musiqa
sirlarini o‘rgatdilar. 1939 yili bilim yurtini dastlabki bitiruvchilari hayotga
yo‘llanma oldilar. Ular ichida tubachi Yu.Abdullaev, trubachi A.Zaxarov,
trombonchi A.Petrov (ularning barchasi Ya.Shapironing o‘quvchilari) va
boshqalar bor edi.
41
Vasiliy Semenovich Vlasenko (1894-1980).
Samarqand musiqa bilim yurti 1945 yili ochildi. U oldingi musiqa
maktabi negizida tashkil qilindi. Lekin uning qoshida maktab ham saqlanib
qolindi va bu ikkala o‘quv muassasalariga ham G.V.Poppel-Bauer rahbarlik
qildi. Damli cholg‘ular bo‘limi o‘qituvchilari kam sonli bo‘lib, bunda asosan
amaliyotchi sozandalar faoliyat yurgizganlar. Bundaylardan V.A.Volodievskiy
(klarnet sinfi), M.F.Gerasimenko (truba sinfi), Ya.F.Umarov (tuba sinfi),
skripkachi N.P.Zinin (trombon sinfi) va boshqalar bor edi.
XX asrning 30-40-yillarida respublikadagi musiqa bilim yurtlari damli
cholg‘ular sinflarida asosan amaliyotchi ijrochilar, harbiy damli cholg‘ular
orkestrlari sozandalari o‘qituvchilik faoliyati bilan shug‘ullanganlar. Ular
pedagogik tajribaga ega bo‘lmagan bo‘lsalar ham o‘z cholg‘ularida ijrochilik
mahoratini yuksak darajada egallagan sozandalar edilar. Yuqoridagi omillarning
barchasidan kelib chiqiladigan bo‘lsa, O‘zbekistonda damli cholg‘ularda ta’lim
berish ancha murakkabligidan darak beradi. Ya’ni qanday o‘qitish kerak degan
savolga orkestr sozandaligi va yakka cholg‘uchilik tajribasidan kelib chiqqan
holda deb javob berilar edi.
O‘sha davrdagi muammolardan biri o‘quvchilar kontingentining
turlichaligi va turg‘un holatdaligi edi. Chunki urushdan keyingi vayronalik,
ochlik va mehnatkashlar ahvolining qiyinligi bunga katta ta’sir qilgan. Damli
42
cholg‘ular bo‘limi o‘quvchilarining ko‘pchiligi boshlang‘ich musiqiy savodi
bo‘lmagan bolalar uyi tarbiyalanuvchilari bo‘lib, ularga musiqa cholg‘u
asboblari va nota adabiyotlari yetishmas, bu esa mutaxassislar tayyorlash
sifatiga salbiy ta’sir qilar edi. Pedagogik repertuar masalasi ham o‘z yechimini
topmagan bo‘lib, mavjud asarlar ham tor doirada va cheklangan holda edi.
Shuning uchun ham milliy mahalliy kuylar asosida konsert pedagogik
repertuarni yaratish dolzarb masalalardan biri bo‘lgan.
1940 yili o‘z ichiga o‘zbek kompozitorlari asarlarini mujassam etgan
skripka, klarnet va fortepiano uchun piesalar to‘plami (T., 1940) nashrdan
chiqdi.
Damli cholg‘ular ijrochilarini boshlang‘ich bosqichda tayyorlash ishlari
muhim vazifalardan bo‘lib, musiqa bilim yurtlari o‘rta bo‘g‘in vazifasini
bajaradi. Konservatoriya esa mustahkam boshlang‘ich professional bazaga
muhtoj edi. Bunday ijrochilarni boshlang‘ich tayyorgarligini amalga oshirish
uchun maxsus 10 yillik musiqa maktablari ochish zarur edi. Shu maqsadda 1936
yili o‘quvchilar saroyida damli cholg‘ular sinflari bilan musiqa maktabi tashkil
qilinadi. Bu maktabda goboy sinfini N.N.Nikolaev boshqargan edi.
1939 yili O‘zbekiston hukumatining qarori bilan Toshkent davlat
konservatoriyasi qoshida maxsus musiqa maktabi tashkil qilinadi. Uning orkestr
sinfida
damli
cholg‘ular
ham
bo‘lgan.
Maktabda
yuqori
malakali
o‘qituvchilardan V.M.Kozalupov (klarnet), A.Ya.Kaplan (truba), A.E.Morozov
(trombon-tuba) kabilar ishlagan.
Bu
maktabning
dastlabki
o‘quvchilari
orasida
V.L.Melkomini,
K.A.Azimov, S.M.Usmanov, L.I.Ibragimov, V.I.Rudenko va boshqalar bor edi.
1941 yilning mart oyida Moskvada damli cholg’ular bo‘yicha birinchi
Butunittifoq tanlovi bo‘lib o‘tdi. Bu tanlov uch bosqichdan iborat bo‘lib,
birinchi bosqich joylarda o‘tkazildi. Unda 100 dan ortiq ijrochilar qatnashib,
ulardan 38 nafari tanlab olindi. Ikkinchi va uchinchi bosqichlar esa Moskvada
bo‘ldi. Tanlovga taniqli trubachi, pedagog, Moskva konservatoriyasining
professori M.I.Tabakov raislik qildi. Avvalgi tanlovga qaraganda bu tanlovni
dasturi ancha murakkab bo’lib, ijrochilar klassik va romantik kompozitorlar
hamda zamonaviy kompozitorlarning asarlarini ijro etishlari kerak edi. Toshkent
davlat konservatoriyasining talabalari klarnetchi U.Rizaqulov va goboychi
B.Gusakovlar saralash bosqichidan muvaffaqiyatli o‘tib, Moskvada bo’lgan
tanlovida ishtirok etishdi. Garchi ular tanlov g‘olibi bo‘lmagan bo‘lsalar ham u
yerda ular o‘z talantlarini namoyish etdilar. Tanlovdan keyin ularga Moskvada
o‘qishni taklif qilishdi. Ammo talabalar Toshkentda o‘qishlarini davom
ettirishga
qaror
qildilar.
Tanlovda
ishtirok
etish
B.Gusakov
va
U.Rizaqulovlarning keyingi ijodiy o‘sishlari va rivojlanishlari uchun yaxshi
sinov maktabi bo‘ldi. Shu yili konservatoriyani birinchi bitiruvchilari hayotga
yo‘llanma oldilar. Bular ichida I.Akbarov, T.Vizgo, I.Karelova, B.Gienko,
I.Xamzin, N.Islamova, O.Polikarpova, L.Malberg, I.Yusman va boshqalar bor
edi.
43
1941 yili Fashistlar Germaniyasining sovet ittifoqiga vahshiyona bostirib
kirishi kishilarning ijodiy mehnatiga putur yetkazdi. Respublikada musiqiy
ta’limni rivojlanishiga katta to‘siq bo‘ldi. Ulug‘ Vatan urushi yillari o‘quv
yurtlarining o‘qituvchi va o‘quvchilari harbiy xizmatga safarbar etildi. Bular
ichida Hamza nomidagi musiqa bilim yurti o‘quvchilaridan R.Yusupov,
G.Azimov, P.Belyakov, G.Selyutin va boshqalar bor edi. Konservatoriya
talabalaridan B.Gusakov Stalingrad ostonalarida va Pragani ishg‘ol etishda
qatnashgan bo‘lsa, trubachi N.Durnev Krim va Novorossiysk uchun olib
borilgan janglarda ishtirok etdi. U.Rizaqulov va I.Loginovlar Toshkent
umumqo‘shin komandirlari tayyorlovchi harbiy bilim yurtida xizmatlarini
orkestrda o‘tadilar.
Hukumat Ulug‘ Vatan urushi davridagi murakkab sharoitda urushdan
oldingi musiqiy ta’lim darajasini saqlab qolishga katta kuch sarfladi.
Mamlakatning turli burchaklaridan O‘zbekistonga ilmiy muassasalar,
idoralar harbiy va grajdan tashkilotlari, o‘quv yurtlar va teatrlar evakuatsiya
qilindi. O‘sha yillari oddiy o‘n yillik maktablar musiqa mashg‘ulotlariga
chuqurlashtirilgan bo‘lib, Toshkentga evakuatsiya qilinganlarning bolalari
maktablarga jalb qilindi. Bu o‘quv dargohlarining pedagogik tarkibi Moskva,
Leningrad, Kiev va boshqa shaharlardan kelgan sozanda o‘qituvchilar hisobiga
to‘ldi.
O‘zbekistonda damli cholg‘ular musiqiy pedagogikasi va ijrochiligini
rivojlantirish sohasida Leningrad konservatoriyasi harbiy dengiz floti orkestrlari
dirijerligi fakultetining tajribali o‘qituvchilari katta ta’sir ko‘rsatdilar. Ulardan
A.Berezin (klarnet), A.E.Reyxe (trombon) bitiruvchi talabalardan butunittfoq
tanlovi laureati I.G.Roginskiy (klarnet), S.Ya.Levin (fagot), I.I.Yesin (klarnet)
va boshqalar konservatoriya talabalari ijrochilik darajasini ko‘tarishda ancha
xizmat qildilar.
Ko‘pgina Leningradlik sozandalar Toshkentdagi ijodiy jamoalar (opera
teatri, filarmoniya simfonik orkestri)ga qo‘shilib frontga ketgan kasbdoshlari
o‘rnini to‘ldirdilar. Leningradlik sozandalar O‘zbekistonning qishloq va
shaharlarida, harbiy xizmatchilar uchun gospitallarda, zavod va fabrikalarda
ko‘plab konsertlar berdilar, ommani vatanparvarlik va g‘alabaga ishonch ruhida
tarbiyalashga katta hissa qo‘shdilar.
1943 yili O‘zbekistonda O‘rta Osiyo Respublikalari adabiyoti va san’ati
dekadasining o‘tkazilishi Sharq xalqlarining shunday murakkab sharoitda ham
birdamligini ko‘rsatdi. Dekada konsertlarida maxsus o‘n yillik musiqa maktabi
o‘quvchilaridan
goboychi
N.Kenjibaev,
klarnetchilar
K.Azimov
va
F.Qo‘ldoshev, fleytachi I Sadullaev, trombonchi B.Amangeldiev va boshqalar
faol qatnashdilar.
1944 yili Toshkentda musiqaga ixtisoslashgan (keyinchalik general Petrov
nomidagi) tarbiyalanuvchilar maktab-internati ochildi. Unda asosan ota-onasi
frontda halok bo‘lgan yetim bolalar tarbiyalangan(1956 yildan xalq ta’limi
vazirligiga qarashli maktab internat). Ushbu o‘quv yurti harbiy orkestrlar uchun
44
sozandalar tayyorlar edi. Bu maktabni tashkil qilinishida, pedagogik kadrlarni
tanlashda, komandirlar va tarbiyachilarni jalb qilishda Turkiston harbiy okrugi
harbiy orkestrlar inspektori M.S.Markosyan katta jonbozlik ko‘rsatgan. U bir
vaqtning o‘zida filarmoniya simfonik orkestrining badiiy rahbari va dirijeri ham
bo‘lgan. U okrug orkestrlari yuqori malakali sozandalarini o‘qituvchilik ishiga
taklif qildi. Internatni tashkil qilishda uning birinchi boshlig‘i D.N.Persev juda
katta kuch sarfladi. Bu maktabda Moskva va Leningrad konservatoriyalarining
harbiy-dirijerlik fakultetini bitirgan yuqori malakali sozandalar dars berishgan
bo‘lib, ulardan V.Ya.Markelov, U.Abdullaev, N.P.Sharipov, D.A.Moralev,
N.P.Dolgovlar shular jumlasidandir. Maktabning tarbiyachi o‘qituvchilaridan
o‘quv ishlari bo‘yicha direktorning dastlabki o‘rinbosari P.V.Shevnin,
o‘qituvchi
N.N.Boev,
tarbiyachi
V.Ya.Knyazev
va
boshqalar
o‘z
tarbiyalanuvchilarini alohida mehr va g‘amxo‘rlik bilan tarbiyalar edilar.
Maktabda tartib-intizom eng yuqori o‘rinda turgan.
Maktabni dastlabki o‘qituvchilaridan A.V.Malkeev (fleyta), M.Fedorov,
A.Terentev, Z.Gitsel, M.Vaystux (goboy), I.Yesin, A.F.Orlov, U.R.Rizaqulov
(klarnet),
Ye.Gorshkov
(fagot),
B.Ya.Godes,
M.N.Nikolaenko,
N.M.Malishevskiy (valtorna), A.Kolpinskiy, A.Ya.Kaplan, A.Levin (trombon),
Ye.Palilov (tuba), Parfeonov (zarbli cholg‘ular) va boshqalar shular
jumlasidandir.
Ushbu tashabbuskor o‘qituvchilar quyidagi tarkibda yog‘och damli
cholg‘ular kvartetini tashkil qildilar: A.V.Malkeev (fleyta), E.M.Gitsel (goboy),
U.Rizaqulov (klarnet), Ye.Gorshkov (fagot). Bu jamoa urushdan keyingi
yillarda damli cholg‘ular ansambli ijrochiligiga asos solgan guruh bo‘lib, ular
G‘arbiy Yevropa, Rus va O‘zbek kompozitorlari asarlarini targ‘ibot qilishda
katta rol o‘ynadi. Bu kvartet filarmoniya konsertlarida, konservatoriyada va
radioda ko‘plab chiqishlar qilishdi. Ularning har biri yakkaxon sifatida ham
chiqar edilar.
Viloyat musiqa bilim yurtlaridan farqli o‘laroq bu maktabda markazdan
kelgan yuqori malakali va Toshkent konservatoriyasini tugatgan o‘qituvchilar
ishlar edi. Shuning uchun ham bu maktab kadrlar tayyorlashda o‘z sifati bilan
ajralib turardi.
O‘zbekistonda musiqiy ta’limini yo‘lga qo‘yilishi va rivojlanish davriga
xulosa qila turib, shuni aytish mumkinki, Respublikada qisqa davr ichida musiqa
sohasining barcha jabhalarida katta ishlar qilindi. Ayniqsa boshlang‘ich, o‘rta va
oliy ta’lim sohasi vujudga keldi. Mustahkam musiqiy ta’lim bazasi yaratildi. Bu
negiz umumiy musiqa ijrochiligi, shu jumladan damli va zarbli cholg‘ular
ijrochiligi rivojiga ham katta ta’sir ko‘rsatdi.
45
Do'stlaringiz bilan baham: |