Microsoft Word yukduzlar mangu yonadi ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
59
Насим ошна, мен ана шунда Момоқизни кўраман! 
У, ўроқ ўриб-ўриб... рўмолининг учи кўкрагига тушиб-тушиб... уни тағин елкасига ташлаб-
ташлаб... менга қиё боқиб-боқиб... Зулфларини тоблаб-тоблаб... Ҳам иболи, ҳам гинали кулиб-
кулиб... қўшиқ айтади!" 
XLII 
Бўри полвон кўнгли тўлиб-тўлиб келди. 
Кўнгли тўридан нималардир ўксиб-ўксиб кела берди. Ўксик зарбидан елкалари силкина 
берди. 
Ёноқларидан маржон-маржон ёшлар оқди. 
Оҳлар — юракдан, ёшлар — кўздан бўла берди... 
"Насим ошна, менинг сендан ўзгада ошналарим кўп. Бари тирикчилик юзасидан. Сендан 
угина, мендан бугина қабилида. 
Ошна, болалик ошнага... болалик ошнага келмайди! 
Ошна, тўйларимда, бетоб бўлиб қолганларимда сени кўп ёдладим. Айниқса, бурноғи йили 
кўп қўмсадим. Боиси, ана кетдим, мана кетдим, бўлиб қолдим-да. 
Барча-барча келди. Ғанимларимда келди. Кўнгил сўраб кетди. 
Сен бўлсанг, келмадинг. Мабодо келсанг, ҳалак бўлардинг: барибир гап қўшмас эдим! 
Насим ошна, кўзимга кўриниб, ярамни янгиладинг. Яна-тағин, ўғлимнида йиқитдинг. 
Билиб қўй, ошна... изингдан сурганим-сурган! Қаерда давра бўлса, изингдан қувиб бораман! 
Тиловбердини ўғлинг билан уч сафаргача олиштираман. Борди-ю, уч мартасидада ўғлинг 
ўктам келса... унда, на илож, учдан кейин пуч... 
Барибир қўймайман! Ана, невараларим бор! Насиб бўлса, неварамни неваранг билан 
олиштираман! 
Ишончим комилки, неварам бобосининг орини олади! 
Сен кўрмаяпсан, ошна, ой ботиб, юлдузлар сўниб-сўниб бораяпти. 
Ўғлим ўктамлигида юлдузлар ёнгани ёнган бўлди. Ўғлим мағлублигида сўнгани сўнган 
бўлди... 
Ҳар банданинг кўкда ўз юлдузи бўлади, ошна. Шу юлдузнинг ёнгани — шу банданинг 
ёнганидир. Шу юлдузнинг сўнгани — шу банданинг сўнганидир. 
Йўқ, ошна, йўқ! 
Юлдузим ҳали ёнади! Давраларим ҳали давом этади! 
Невараларим давраларда: 
— Ё, бобомнинг пири! — дея айқириб-айқириб олиша беради! 
Юлдузим мангу ёнади!" 
 
XLIII 
Тўйхона эшиги тарафдан одам овози эшитилди. Қўй маъраши эшитилди. 
Бўри полвон йўлига бурилди. 
"Хўш де, Насим ошна, хўш де. Худонинг паноҳига..." 
1976