Microsoft Word vijdon azobi ziyouz com doc

UCH YILDAN SO'NG 

 

Murodim biroz tartibga kirdi. Endi u sakkiz yosh. Mana, tashqarida o'ynayapti. Opasi 

bilan Zaynab bor yonida. Yo, Rabbiy!Bolalar jo'r bo'lib, bolamga baqirishmoqda: 

- Ko'r Murod, ko'r, bizni tutolamydi...  

Bolam turgan joyida qotib qoldi. Tezda tashqariga chiqdim.  

- Bolalar, hech o'ylaysizmi? Qarang, Murod yig'layapti. Ota-onangiz sizga "ko'rga 

ko'r, cho'loqqa cho'loq" deyish gunohligini aytishmaganmi? Bunday qilmang, Murodni 

g'amga botirmang, hafa qilmang! 

Bolalar esa tinglamas, tushunmas edilar. Ularga ota-onasi tarbiya berganmidiki quloq 

solsa. Murod yig'lay - yig'lay uyga kirdi. Ovozini boricha baqirdi: 

- Meni ko'r deyishdi. Yashashni hohlamayman. o'lishni istayman...  

- Bolam, ular tarbiyasiz bolalar. Ota-onalari tarbiya bergan bo'lsaydi, seni 

ayblasharmidi? Hafa bo'lam bolam. Uzrli insonlarni ayblaganlar o'zlarini kamsitganlar 

boladi, ular o'zlarini hor qilguvchilardir. Sen sabr qil, sen yahshi musulmon bo'l. Alloh 

senga jannatda shunday go'zla ko'z ato qilurki, ko'rganlarning ko'zlari qamashur.  

- Ammo qachon bo'ladi u, ona?  

- U dunyoda... bolam. .  

---

Vijdon azobi. Amina Shanliko’g’li