|
deb kampirlar bir-birlarini quvib chiqib ketadilar
).
K e l i n. Ertagingizni davomini ayting.
K u y o v. Qiz bo’laman degan kampirlarning qilig’i xayolimni olibdi. Nima
deyayotgan edim?
K e l i n. Otangiz uydan ket yo’qol, degan edi.
K u y o v. Mening otam emas. O’sha yigitning otasi.
K e l i n. Xo’sh, gapiravering.
K u y o v. Yigitga otasining o’g’il bolamisan, hamqishloqlar orasida «o’g’lingizni
sog’ligi joyidami», — deb surishtiryapti. Bosh ko’tarib yurolmaydigan bo’lib qoldik, degan
gaplari alam qilib bularga bir erkakligimni ko’rsatib qo’yay, deb uylanishga rozi bo’lgan
ekan. Ammo topgan kelinlaringni eski urf-odat bo’yicha chimildiqda ko’raman, — debdi.
Alam ustida bir begunoh qizni bebaxt qilishini o’ylamabli. Qaysar qizni bo’ysundira olmay
sharmanda bo’lishiga sanoqli daqiqalar qolibdi.
K e l i n. Sizdek qalbi daryo, sabr-toqatli, his-tuyg’ularga boy inson chin muhabbatga
erishish uchun bardoshingiz yetmadimi? Oxirigacha baxtingiz uchun kurasha
olmadingizmi? Nega?
K u y o v (
miyg’ida kulib
). Qarang, o’sha vaqtda sizdek maslahatgo’yim bo’lmagan
edi.
K e l i n. Shunday buyuk muhabbati bo’lgan odam nega meni bilmay-ko’rmay turib
olishga rozi bo’ldingiz? (
Qiz kiradi
.)
K u y o v. Kel, kel, Lola! (
Qiz indamay kelinning narsalarini tomosha qila boshlaydi
va kelinga choy quyib uzatadi, lekin kelin olmaydi, keyin kuyovga tutadi. Qiz chiqadi.
)
Siz kuyovsiz qolmang dedim-da. Mana tong ham otdi. Hamma gunohlarni menga
yuklab, endi ketishingiz mumkin. (
Chiqadi
.)
K e l i n. Rahmat sizga oq ko’ngil odam (
Norizo qiyofada kiyimlarini yig’ishtiradi
.)
Ko’nglim, qafasdan qutulgan qushdek qayoqqa uchishni bilmay qoldi. Xo’rozni ham
so’yolmagan rahmdil, mehribon insonni tashlab ketsam, haligi pari qizning qismati mening
boshimga ham tushmaydimi? Chimildiqqa xiyonat qilib hozir ketsam, bu kamsuqum odam
boshqa bir go’zal qizga uylanib yashayveradi. Meni er ko’rgan juvon deb uchragan odam
etagimga osilib, holi-jonimga qo’ymasa nima qilaman? Ota-onamni yuzlari shuvut
bo’lmaydimi, qishloqda qanday qilib bosh ko’tarib yurishadi. Bir ko’ngil «Ket» deydi, bir
ko’nglim «Ketma» deydi, qaysi biriga quloq tutishimni bilmay, ojizman.
(
Qo’g’irchoqni ko’rib qoladi
).
Hovlimiz etagida bir tup anjir,
Bir tup anjir shohida tillo zanjir.
Bu zanjirni kim bitgan, zargar bitgan,
Shu taqdirni kim bitgan, tangri bitgan.
Zargar bitgan zanjirni uzib bo’lmas,
Tangri bitgan taqdirni buzib bo’lmas.
(
Ichkaridan kuyov chiqib keladi
.)
K u y o v. Iya, hali ham ketmadingizmi?
(
Kelin bo’sh piyolaga ko’zi tushib kuyovga choy quyib uzatadi
.) Ichmayman!
K e l i n. Meni qo’limdan choy ichmaysizmi?
K u y o v. Yo’q!
K e l i n. O’zgalar qo’lidan choy ichasiz!
K u y o v. O’zgalar mening qarindoshim.
K e l i n. Men-chi?
K u y o v. Siz endi, begonasiz!
K e l i n. Munchalar sovuq so’z!
K u y o v. Iliq so’zlarim tugadi!
K e l i n (
tomoshabin oldiga borib oftobani ko’tarib turadi
). Qo’lingizni yuvmaysizmi?
K u y o v. Qo’l yuvadigan ish qilganim yo’q!
K e l i n (
xontaxtani yoniga borib o’tiradi
). Asal shirin bo’lsa kerak? Yupqa mazalidir?
Uzum yeysizmi? Bu uzumni oti nima?
K u y o v. Charos!
K e l i n. Nega qizlarning ismini qo’yishgan?
K u y o v. Ko’zingizni qorasiga o’xshagani uchundir!
K e l i n (
kulimsirab
). Jonimdan o’zga yor — vafodor topa olmadim, — degan ekan
hazrati Bobur.
K u y o v. Mirzo Bobur haq ekan. Men ham topmadim!
K e l i n. Vafodoringiz yoningizdadir, ko’rmayapsiz.
K u y o v. Ko’rman-da!
K e l i n. O’kinmang! Momomdan eshitgan xalq ashulalarini aytib beraymi? Nega
jimsiz?
K u y o v. Karman-da!
K e l i n. Eshiting, quloqlaringiz ochilib qolar!
Bozor boshi loy ekan, o’tay desam soy ekan,
Ha dig’a-dig’ajon, yoringiz bo’lay og’ajon.
Bormasam bo’lar ekan, akangiz yomon ekan,
Ha dig’a-dig’ajon, yoringiz bo’lay og’ajon.
Tegmasam bo’lar ekan o’zga yori bor ekan,
Ha dig’a-dig’ajon, yoringiz bo’lay og’ajon.
Yoqdimi?
K u y o v. Yoqmadi!
K e l i n. Itingiz bo’laman degan edingiz?
K u y o v. Xura-xura jag’im charchab qoldi!
K e l i n. Otingiz bo’laman degandingiz?
K u y o v. Tuni bilan kishnadim, foydasi bo’lmadi.
K e l i n. Ota-onamdan rozilik so’ragani olib bormoqchi edingiz?
K u y o v. Ko’p gapirmasdan tuyog’ingizni shiqillating!
K e l i n. Beburd ekansiz!
K u y o v. Nima desangiz, deng!
K e l i n. Bag’ri tosh ekansiz!
K u y o v. Toshga, toshman!
K e l i n. Befahm! Erkak kishi ham shunchalik beo’xshov, landovur bo’ladimi?
K u y o v. Kulmang!
K e l i n. Kulish kerak. Sizga o’xshagan landovurlardan kulish kerak.
K u y o v. Qani eshikni orqasidan yoping. Qorangizni ko’rmay.
K e l i n. Endi, qoramni har kuni ko’rasiz.
K u y o v. Boshimni qotirmay tezroq keting!
K e l i n. Qayerga ketaman?
K u y o v. Onangiznikiga!
K e l i n. Onamni dili vayron bo’ladi!
K u y o v. Otangizni boshini xam qilish niyatingiz bor edi.
K e l i n. Niyatimdan ham, istagimdan ham, orzuimdan ham voz kechdim.
K u y o v (
kelinni yelkasidan itarib
). Bo’ling tezroq!
K e l i n. Tegmang, hech qayerga ketmayman! (
Yig’laydi
.)
K u y o v. Keting deb tegsam ham yig’laydi, qoling deb tegsam ham yig’laydi. Bu
zotga nima bo’lgan o’zi? Tushunmadim!
K e l i n. Nimasiga tushunmaysiz? Shu chimildiqda qolishni istayman. Bir umrga...
qolishni! (
Yig’lab turib qoladi
.)
Muallif qo’lyozmasi
asosida chop etildi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
