Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
162
Yurtimiz tog‘ etagida So‘fi Olloyor qabri bor. Shu qabr qabatida tog‘chorbog‘ bor. 
Men bir qishni ana shu yurtim chorbog‘ida qishladim. So‘fi Olloyor bobo bilan qabatma-qabat 
yotib, «Oydinda yurgan odamlar» nomli qissa bitib keldim. 
Qissani chop ettirish uchun uch yil sarson-sargardon bo‘ldim. To‘rtinchi yil kuya-pisha chop 
ettirdim. 
Shu qissadan keyin meni olqishlovchilar ko‘paydi. Meni qo‘llab-quvvatlovchilar ko‘paydi. 
O‘zbekiston Yozuvchilar Uyushmasi qissalarimga Oybek mukofotini berdilar. 
Ittifoq Yozuvchilar Uyushmasi s’ezdiga delegat etib sayladilar. 
Ittifoq Yozuvchilar Uyushmasi pravleniesi a’zoligiga sayladilar. 
G‘animlarim qoraqurtday g‘imirlab qoldilar. 
Dunyoda qanaqa mag‘zava bor — meni boshimdan to‘kdilar. Dunyoda qanday fisq-fasod bor — 
meni nomimga tupuklab yopishtirdilar. 
Tog‘ay Murod nomimni qop-qora etdilar. 
Men ular haqida «Momo Yer qo‘shig‘i» nomli qissa yaratdim. 
Savob ish barcha uchun bo‘ladi. Ayol-erkak uchun bo‘ladi. Yosh-qari uchun bo‘ladi. Yetti yashar-
u, yetmish yashar uchun bo‘ladi. 
Men el-yurt uchun ana shunday bir savob ish qilgim keldi. 
Seton-Tompsonni «Yovvoyi yo‘rg‘a» kitobini o‘zbekchaga tarjima etdim. 
Tabiat, jonivorlar hayotidan so‘ylaguvchi mazkur kitob yetti yashar kitobxon uchun-da, yetmish 
yashar kitobxon uchun-da birday suyukli, birday ardoqlidir. 
Ana shu vaqt qatag‘on avj oldi. 
Ishdan hayda-hayda avj oldi. Firqadan o‘chir-o‘chir avj oldi. Sur-sur avj oldi. 
Nihoyat... qama-qama avj oldi. 
O‘zbek ziyolilari kishanband bo‘ldi. O‘zbek ziyolilari mahbus bo‘ldi. 
O‘zbek ziyolilari kechalab-kechalab Moskvaga olib ketildi. 
So‘roq Moskvada bo‘ldi. Sud Moskvada bo‘ldi. Hukm Moskvada o‘qildi. 
Ana shunda polvonlik qonim qaynadi! 
Endi qonim o‘z g‘animlarim uchun qaynamadi. Yo‘q, o‘z g‘animlarim o‘z yo‘lida qoldi. 
Endi qonim... olamjahon g‘animlarim uchun qaynadi. Endi qonim... qudratli g‘animlarim uchun 
qaynadi. 
— Men o‘zbek xalqiga haykal qo‘yaman! 
Men ana shunday shahd bilan olamjahon g‘animlarim sari shaylandim. 
Jahon Adabiyoti institutida o‘qish uchun yo‘l oldim. 
Barcha hayron bo‘lib qoldi. 
Boisi — men endigina uylanib edim. 
— Savodni mazasi yo‘q, Moskvada o‘qib kelmasak bo‘lmadi, — dedim. Dardim o‘qish bo‘lmadi. 
Dardim prokuraturalar bo‘ldi, dardim sudlar bo‘ldi. 
Bir oyog‘im institutda bo‘ldi, bir oyog‘im sudlarda bo‘ldi. 
Men tanish-biliig yo‘li bilan tergov matnlarini sotib oldim. Ikki og‘iz axborot olish uchun 
yarimtalar quydim. 
O‘shanda O‘zbekiston Yozuvchilar Uyushmasi qissalarim uchun Oybek mukofotini berib edi. Ana 
shu mukofot pulini zindonlardan axborot olish uchun sarfladim. 
Men ertadan kechgacha sudlarda o‘tirdim. Sud yo‘laklarida o‘tirdim. Sud zinapoyalarida o‘tirdim. 
Sud darvozalari ortida tik turdim. 
Sudga kiritmasa, qo‘shni uylar cherdagiga chiqib sudni poylab o‘tirdim. 
Men uzun kunlar sud idoralari tevaragida aylanib-aylanib yurdim. 
Men o‘z ko‘zim bilan ko‘rdim: o‘zbek xalqini yulduz ziyolilarini tepib-tepib zindonmashinaga 
bosdilar. O‘zbek xalqini gultoj ziyolilarini urib-urib zindonmashinaga soldilar. O‘zbek xalqini sara 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)