Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

 
27 
Ertasi idora bordim. 
— Ikki yuz so‘m... 
Kassir betimga qayrilib-da boqmadi. Kassir cho‘tdan ko‘z olmadi. 
— Pul yo‘q! — deya shiq-shiq cho‘t qoqdi. 
— Juda zaril edi. 
— Shu, o‘qimaganligingga borasan-da, Dehqonqul. Pul yo‘q deyapman-ku, Mana, ishonmasang 
po‘lat sandiqqa qara. Po‘lat sandiqda pul bo‘lmagandan keyin, qaerdan beraman? 
— Butun bir boshli kolxozda-ya. 
— Butun boshli kolxozda pul zavodi yo‘q, Dehqonqul, pulni davlat beradi. Davlat esa pul 
bermayapti. Chekanka vaqtida beramiz, deyapti. 
— Chekanka? Chekankani pulga nima daxli bor? 
— O‘qimagansan-da, Dehqonqul, o‘qimagansan. Hozir dalada ish qo‘qigan vaqt. Davlat hozir pul 
bersa, kolxozchi kam-ko‘stimni tuzatayin deb, bozorma-bozor chopadi. Dalada ish qolib ketadi. 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
58
Chekanka vaqtida esa chekankadan boshqa ish bo‘lmaydi. Tushundingmi? Davlat anoyi emas. 
— Ro‘zg‘orchilik — yo‘qchilik-da. 
— Shu gapingga kim ishonadi, Dehqonqul? Azza-mazza brigadir! Uyal-e, shunday degani! 
— Yo‘qchilik yomon-da. 
— Unda, ana, kattalarning birortasidan qarz so‘ra. 
Dahlizda o‘ylanib qoldim. Kimdan so‘rashimni bilmadim. 
O‘yladim-o‘yladim — raisdan so‘rayin, dedim. Hamsoya degan otimiz bor, dedim. 
Kelim-ketimni keti uzilishi bilan ohista kirib bordim. 
— Ish vaqti idorada nima qilib yuribsiz, Dehqonqul aka? — dedi raisimiz. 
— Zaril ish bilan kelib edim, rais bova. 
— Zaril bo‘lsa, kecha maylisda aytsangiz bo‘lardi. 
— Ro‘zg‘or ishi, rais bova. 
— Ro‘zg‘or ishi bo‘lsa, ana, hamsoyamiz, devordan bo‘ylab aytsangiz ham bo‘lardi. Xo‘sh, nima 
ish ekan, ayting qani, hamsoya. 
— Shu... rais bova, bizga bir... ikki yuz so‘mcha zaril bo‘lib qoldi. Ro‘zg‘orchilik — yo‘qchilik-da. 
— Sadqai suxaningiz, ana, kassirga ayting, beradi. 
— Aytdim, yo‘q, dedi. Sandig‘ini ochib ko‘rsatdi, yo‘q eqan. 
— Bo‘lmasa nima qilamiz, yo‘q bo‘lsa yo‘q-da. 
— Shu... shu, qarz berib tursangiz degandim, rais bova, pul tushganda uzardim. 
— E-e, Dehqonqul aka, Dehqonqul aka. Menda iul nima qiladi? U oyligim bu oyligimga arang 
yetadi. O‘nta jonmiz. Toshkentda o‘qiydigan Barot o‘g‘limiz kelgan, ko‘zingiz tushgandir. Shu 
o‘g‘limiz erta-indin ketadi. Hali, shunga poezd pulini o‘ylab o‘tiribman. 
— Hay, mayli. 
— Shu gap, Dehqonqul aka. Xafa bo‘lmaysiz. Pulim bo‘lsa jonim bilan berardim. Siz 
o‘zimiznikisiz, hamsoyamizsiz.