Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
146
— Chin, shu churbanlarni odam qilamiz deb — qanchadan-qancha mol-dunyomiz ketdi! 
— Aytgiligi yo‘q. 
— Yana-tag‘in, bu churbanlar boriga qanoat qilmay, Sho‘ro hukumatini talon-toroj etibdi. 
— To‘qlikka sho‘xlik deb shuni aytadilar-da. 
— Oldinroq bilsam edi, Hayratondan o‘tiboq — bari churbanni Termizda qirib-qirib tashlar edim! 
15 
— Boshqasini qo‘y, churban, bari o‘tdi-ketdi. Esingdami, nomang uchun shart qo‘yib edim? Ana 
shu shartimni endi aytaman: uyingdan taryok oldirib keltirtarasanmi-yo‘qmi? 
— Taryok? Uyimizda taryok nima qiladi, «Sadist»boy? 
— Opkeltir! 
— Umrim bino bo‘lib taryok nimaligini bilmayman, «Sadist»boy. Lekin qishlog‘imizda chayon 
chaqsa, bovalar taryok surkab davolaydi. 
— Ana shundan opkeltir! 
— Qancha desang — pulini beramiz! 
— O‘zing ham taryok yeyishni o‘rganib ol. 
— Bu joyni Sho‘ro zindoni, deydilar. 
— Sho‘ro zindonida taryok yeb turmasang — ajalingdan oldin o‘lasan! 
— Unday demang-e, «Sadist»boy, unday demang-e. 
— Ana, «Sokol»dan so‘ra. Masalan, sil kimga yopishadi? Sog‘lom tanaga yopishadi. Sog‘lom tana 
kim? Papiros chekmaydigan, taryok yemaydigan odam-da. Sen ana shunday odamsan. 
— Sho‘ro zindonini o‘z qonun-qoidalari bor, churban. Rioya etmasang — ajalingdan oldin o‘lasan! 
— Mana, ayt, churban: seni kana chaqayaptimi-yo‘qmi? 
— O‘ynab qo‘yay-o‘ynab qo‘yay, yeb qo‘ydi-ya, «Sadist»boy, yeb qo‘ydi! 
— Bilaman, kechasi bilan qirt-qirt etib chiqasan, bilaman. Bizni bo‘lsa chaqmaydi! 
— Chunki butun tanamiz zahar-zaqqum! 
— Sho‘ro kanasi ochidan o‘lsayam bizni chaqmaydi! 
— Bizni chaqib, zaharlanib o‘lishni xohlamaydi! 
— Sho‘ro kanasi ko‘p aqlli kana, ko‘p dono kana! 
— Sho‘ro kanasi hamisha tozalikka rioya etadi! 
— Sho‘ro kanasi kommunistik ruhda tarbiyalangan, kommunistik ruhda! 
— Seni esa chiqadi. Chunki sening tanang — kommunistik tana! 
— Qo‘ying-e, «Sadist»boy, qo‘ying-e. Umrim o‘tdi, lekin shu noma’qul nimani yemadim — endi 
yemayin. 
— Unda, bizga opkeltirib ber! 
— Mayli, uydan darak bo‘la bersin, qani. 
16 
— Men uchun Osiyo demak — taryok demak, churban! — dedi «Sokol». — Osiyo desa, ko‘z 
oldimda taryok namoyon bo‘ladi. Shu boisdan men Osiyoni hurmat qilaman! Taryok yesam — 
g‘amdan forig‘ bo‘laman! O‘sha afg‘on kunlarim esimdan chiqadi! Pochamir xayol bo‘laman, 
pochamir! Dunyo ko‘zimga ayol bo‘lib ko‘rinadi, ayol! Taryok — muhabbat, churban, taryok — 
muhabbat! Mana, Sho‘ro Ittifoqi uchun «dushman»larni chumchuqday qirdim, chumchuqday! Evaziga 
nima ko‘rdim? Mana oqibati, churban, mana! Endi... endi odam o‘ldirsam deyman, churban, odam 
o‘ldirsam deyman! Qonsirayman, churban, qonsirayman! Odam o‘ldirishdan zavq olaman, churban, 
odam o‘ldirishdan zavq olaman! Ayollar bilan yotishdan ko‘ra — odam o‘ldirishdan rohat olaman, 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)