Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

TO‘QQIZINCHI BOB 
 
1
It bemavrid-bemavrid hurdi. 
Men uyqumda eshitib yotdim. 
It jon-jahdi bilan hurdi. It qahr bilan hurdi. 
Uyqum qochdi. Choponimni yelkam tashlab tashqariladim. 
Tun toshday-toshday zim-ziyo bo‘ldi. 
Timirskilandim-timirskilandim — tashqi chiroqni yoqdim. 
It xiyol zabtidan tushdi. 
Men darvoza tarafladim. 
Darvoza odob bilan tik-tik etdi. Darvoza nazokat bilan tik-tik etdi, 
«Kim bo‘lsa-da, o‘zimizdan bo‘lmadi, — deya o‘yladim. — O‘zimizdan bo‘lsa, taraq-turuq uradi». 
— Kim u? — dedim. 
— Biz idoradan keldik! — dedi bir ovoz. —Birinchi terimda so‘yish uchun qo‘y olib keldik! Men 
darvoza zulfiniga qo‘l uzatdim. 
— O‘ynab qo‘yay, qo‘ylaringdan! — dedim. — Yarim kechada qo‘yim nimam? 
— Rais yubordi, rais! Ocha qoling! 
— Birinchi terim ertamatan boshlanadi. Erta-matan olib kelardilaringiz-da? 
— Endi, rais mash’al brigadirimiz ertalab shoshib qolmasin, dedi-da. Ocha qoling, qo‘yingizni ola 
qoling! 
— O‘ynab qo‘yay, raisdan-da! — deya-deya darvoza zulfinini oldim. 
Shunda, uchta odam zabt bilan ichkari yopirildi. Birovi ko‘kragimga to‘pponcha tiradi. Ikkovi 
hovliga avtomat o‘qtaldi. 
— Qimirlama! — deya zug‘um etdi to‘pponchalik. — Qo‘lingni ko‘tar! 
— Nima gap! — deya hang-mang bo‘ldim. 
— Qo‘lingni ko‘tar, deyapman! 
Men qo‘llarimni ko‘tarib-ko‘tarib turdim. 
— Qo‘ynini kovlanglar! — dedi to‘pponchalik. Avtomatchilar qo‘ynimga qo‘l tiqib-qo‘l tiqib 
ko‘rdi. Cho‘ntaklarimni bosib-bosib ko‘rdi. Uyatli-uyatli joylarimni ushlab-ushlab ko‘rdi. Ushlamagan 
joylari qolmadi! 
— Yo‘q! — deya to‘ng‘illadi avtomatchi. 
— To‘pponchang qaerda? — dedi to‘pponchalik. 
— To‘pponcha? Qandaychikin to‘pponcha? — deya hayronlandim. 
— Ko‘p talmovsirama, senlarda pulemyot ham bor! 
— Ketmonimdan bo‘lak balom yo‘q! — dedim. 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)