www.ziyouz.com kutubxonasi
267
o‘ldurmakka buyurilmishdir. Mana shuning uchun bu sura boshida «Bismillah»
aytilmaydi. Boshqa suralardek boshiga «Bismillah»ni yozib, tilovat qilganlarida uni
qo‘shib o‘qimaydilar. Agar «Bismilloh»ni bu suraga qo‘shib boshlasalar, buning misoli,
podsho bir kishini «Men senga ko‘p mehribonman, rahmlikman», deb turib, ketidan uni
o‘limga buyurganga o‘xshaydi. Bu esa hech kimga kelishmagan ishdur.
Shuning uchun g‘oziylar qilich chopganlarida «Allohu akbar» sadosi bilan so‘qish
maydoniga kiradilar. Mol so‘ygan-da esa «Bismilloh, Allohu akbar» deb bo‘g‘izlaydilar.
Chunki bu joyda «Rohmanir rohiym» deyishning o‘rni emasdur. Balki qahr-g‘azab o‘rni
bo‘lib, shunga loyiq «Allohu akbar» demak lozimdur.
Tavba surasi Hazrati Abu Bakr Siddiq Makkaga ketgandan so‘ngra nozil bo‘ldi. Bu
suraning kelganidan, undagi hukmlarning qandayligidan u kishining xabari yo‘q edi.
Ammo bu surada kelgan Alloh amrini Arabiston xalqiga anglatish lozim edi. Shuning
uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu ishni bajarishga Hazrati Alini Abu Bakr
Siddiq ortidan yubordilar. Unga qo‘shilib Makkaga borgach, xalq Arafotdan qaytib Mino
tog‘iga yig‘ilishgan kuni Tavba, surasini o‘qib hajga kelgan barcha mushriklarga mundagi
hukmni anglatmog‘i lozim endi.
Shu bilan Hazrati Ali bu amrni olib, Makka sari yo‘lga tushdi. Rasululloh o‘zlari minadigan
tuyaga uni mindirgan edilar. Hazrati Ali shu yurganicha Makkaga yaqin Arj degan joyga
kelganida, Hazrati Abu Bakr Siddiqqa yetib keldi. Anda Abu Bakr Siddiq hayronlikdan:
— Menim ustimga amir qilib yubordilarmi? — deb so‘radilar.
Hazrati Ali:
— Yo‘q, amir bo‘lib kelmadim, balki siz bilan birgalashib Tavba surasida kelgan oyatlarini
o‘qib, uning hukmini hajga yig‘ilgan butun mushriklarga anglatgali keldim, — dedi.
Hazrati Abu Bakr Siddiq nazorati ostida haj amallari o‘tkazildi.
Qurbon bayramining birinchi kunida butun xalq Mino tog‘iga yig‘ildilar. Shu chog‘da
Hazrati Ali shaytonga tosh otadigan joyga kelib, qalin xalq ichida Tavba surasi boshidan
o‘n uch oyatni tovushining boricha qichqirib o‘qidi. Muning hukmini shu yerdagi xalqqa
anglatdi. Yana sahobalar bir necha kishilar xalq ichida aylanishib yurib, Rasulullohning
buyruqlarini jarladilar:
— Bu yildan boshlab kofirlar haj qila olmagaylar. Musulmon bo‘lmagan kishilarning hajga
kelmoqlari yasoq (bekor)dir.
Shundin so‘ngra johiliyat odatlaricha Baytullohni yalang‘och tavof qilish yo‘qdur.
Rasululloh bilan qaysi qabila ahdnoma tuzgan bo‘lsa, shundagi shartlar albatta
saqlang‘usidur. Ahdini buzgan qabilalarga to‘rt oy o‘tguncha ruxsatdur. Qayerda yursalar
to‘sqinlik yo‘qdur. Musulmonlardan hech kimarsa alarga tegmagay. Bu muddat
o‘tganchalik Islomga kirmasalar, ularning mollariga, jonlariga omonlik yo‘qdur. Bundan
keyin Haram masjidiga musulmonlardan boshqa hech bir kishi kira olmag‘ay. Iymon
keltirmagan kofirlarga jannat yuzi haromdur.
Mana shu yorliqni aytib Hazrati Ali, Hazrati Abu Hurayra butun xalqni oralab yurib, jar
chaqirdilar. Buni anglagan arab mushriklari Hazrati Aliga qarab:
— Sizlar bilan bizning oramiz ajradi, qilich-nayzadan boshqa ish qolmadi, — deb
tarqashdilar.
Haj kunlari o‘tgandan so‘ngra Hazrati Abu Bakr Siddiq, Hazrati Ali va boshqa sahobalar
Madinaga salomat keldilar.
Shu yilning zulqa’da oyida madinalik munofiqlar raisi Abdulloh ibn Ubay o‘ldi. Bu ersa
shu yerlik Xazraj qabilasining bosh raisi edi. Rasululloh Madinaga kelmasdan ilgari yerlik
xalq bu kishini o‘zlariga podsho qilib ko‘tarmoqchi bo‘lib ittifoq qilishgan edi. Shu orada
Islom voqeasi qo‘zg‘alib, Rasululloh Madinaga hijrat qilib keldilar. Buning ishi to‘xtalib,
xalq ko‘nglidan ko‘tarildi. Unga atab tayyorlashgan toj-taxtlari bekor qoldi. Mana shu
Tarixi Muhammadiy. Alixonto’ra Sog’uniy
Do'stlaringiz bilan baham: |