Microsoft Word tanbehul gofilin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
322
“Ey ulamolar, podshohlar hikmatni sizlarga tashlab qo‘yganidek, sizlar uning mulkini 
o‘zlariga qoldinglar”. 
 
839. Shaqiq ibn Salama rivoyat qiladilar: “ Umar ibn Xattob (r.a.) Bashr ibn Osim 
Saqafiyni Havozin qabilasining zakotiga bosh qilib tayinladilar. Ammo u rozi bo‘lmadi. 
Umar (r.a.): “Nimaga rozi bo‘lmaysan, sen bizga itoat qilishing shart ekanini 
bilmaysanmi?” dedilar. Shunda Bashr aytdi:  “Bilaman, lekin men Payg‘ambarning 
(s.a.v.): “Qaysi kishi odamlarga boshliq qilib tayinlansa, qiyomat kuni u keltiriladi-da, 
jahannam ko‘prigi ustida to‘xtatiladi. Agar yaxshi bo‘lgan bo‘lsa, najot topadi, agar 
yomon bo‘lgan  bo‘lsa, ko‘prikdan yetmish yillik pastga qulaydi”, deganlarini 
eshitganman”. Keyin Umar (r.a.) xafa bo‘lib  chiqdilar. U kishiga Abu Zarr (r.a.) duch 
kelib: “Nima bo‘ldi, xafa ko‘rinasiz?” deb so‘radilar. Hazrati Umar Bashr ibn Osimning 
gapini aytdilar.  Abu Zarr: “Bu hadisni ilgari  eshitmaganmidingiz?” dedilar. Umar: “Yo‘q” 
deb aytdilar. Abu Zarr shunda: “Guvohlik beramanki, men Nabiyning (s.a.v.): “Kim 
odamlardan loaqal bittasiga boshliq qilib tayinlansa, qiyomat kuni keltirilib, jahannam 
ko‘prigi ustiga to‘xtatiladi. Agar yaxshi bo‘lgan bo‘lsa, najot topadi va agar yomon bo‘lsa, 
ko‘prikdan  yetmish yillik pastga qulaydi. U joy qop-qorong‘i zulmatdir”, deganlarini 
eshitganman”, dedilar”. 
 
840. Oyisha onamiz (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilar. U zot aytadilarki: 
“Qiyomat kuni adolatli qozi keltirilib, qattiq hisob qilinganidan so‘ng, hecham ikki kishi 
orasida hukm qilishni istamay qoladi”. 
 
841. Abu Hurayra (r.a.) Payg‘ambarimizdan (s.a.v.) rivoyat qiladilar: “Kim hukm 
chiqarishga  tayinlansa,  pichoqsiz so‘yilibdi”. 
 
Abu Hanifa (rahmatullohi alayh)  Abu Jafar oldiga kirganlarida u: “Ey Abu Hanifa, bizning 
ishimizga yordam bering”, dedi. U zot  aytdilar: “Men sizga yordam berishga qodir 
emasman”. Xalifa yana: “Subhonalloh, bizning ishimizga yordam bering”, dedi. Abu 
Hanifa aytdilar: “Ey mo‘minlarning amiri, agar meni rostgo‘y bilsangiz, demak haqiqatda 
qodir emasman, mabodo yolg‘on aytyapti, deb o‘ylasangiz, yolg‘onchini bu ishga 
tayinlashingiz halol emas”, deb javob qildilar. 
 
842. Abu Muso Ash’ariy (r.a.) aytadilar. Payg‘ambar (s.a.v.) huzurlariga kirdim, men 
bilan yana ikki kishi kirib: “Ey Rasululloh, bizlarga bir vazifa  bering, ishlaymiz”, 
deyishdi.  Payg‘ambar (s.a.v.) shunda aytdilar: “Biz vazifa talab qilib kelgan kishiga 
vazifa bermaymiz”. 
 
843. Payg‘ambardan (s.a.v.) rivoyat qilinishicha,  u zot Ka’b ibn Ujraga: “Ey Ka’b, Alloh 
senga ahmoqlarning amirligidan panoh bersin”, deb uch marta aytdilar. Keyin davom 
etdilar: “U amirlar mendan keyin keladi. Kim ularning yolg‘on so‘zlarini to‘g‘ri desa va  
qilayotgan zulmlariga yordam bersa, ular mendan uzoqdirlar, men ulardan bezorman. Ey 
Ka’b, har bir go‘shtki, harom yo‘l orqali topilgan narsa bilan o‘sgan bo‘lsa, undan o‘t 
yaxshidir. Ey Ka’b, ro‘za to‘siqdir, sadaqa xatolarni o‘chiradi. Namoz yaqinlikdir. Ey Ka’b, 
odamlar ikki sinf bo‘ladi: nafsini sotib olib, so‘ngra ozod qilganlar va  nafsini sotib, 
halokatga tushuvchilardir” 
 
844. Muso ibn Abdusamad Zazzondan rivoyat qiladilar: “Biz Abdulloh ibn Abbos (r.a.) 
bilan birga u kishiga qarashli  tepalikda edik. U kishi Payg‘ambarning (s.a.v.) 

---

Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy