Microsoft Word shamoli muhammadiy ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

37

bo‘lar edilar. Dunyoviy so‘zlar ham bo‘lar edi. Kulinadigan bir so‘z kelib qolsa, barobar 

tabassum qilar edilar. Shuning uchun xech kim suxbatlariga to‘ymas edi. 

 

190. Sharid roziyallohu anhu dedilar: Bir kuni men Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 

bilan bir markabga mingashgan edim. O’sha holda u zotga Umayya ismli shoirning 

she’rlaridan yuz bayt o‘qib berdim. Har bir baytni o‘qib berganimda, u zot yana shundan 

o‘qi der edilar. Shunday qilib, Janobga yuz baytni eshittirdim. U zot dedilar: Bu Umayya 

yaqin musulmon bo‘lay deb qolgan ekan. Chunki she’rlari xikmatli bo‘lib, tavxiddan va 

qiyomatdan ko‘p so‘zlar edi.  

 

191. Oisha roziyallohu anho dedilar: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Hasson 

roziyallohu anhu uchun masjidga minbar qo‘ydirib berar edilar. Toki ul zot minbarga 

chiqib, rost turib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam madhlarida faxriya she’rlar o‘qir 

edilar yoki u zot taraflaridan mudofaa qilar edilar, va kofirlar tarafidan bo‘lmish 

ta’nalariga javob berar edilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam der edilarki: Alloh 

Taolo Xassonga ruxul Quds vositasi birla madad berur. Madomiki, ul Rasululloh tarafidin 

mudofaa va dinga madadda bo‘lar ekan, bu hol unda bardavom bo‘lgay.