Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
МАККАГА ХУШХАБАР 
Уҳуд жангидаги илк зарбаданоқ баъзи мушриклар Маккага қараб қочган эди. Шу боисдан, 
бу ерга биринчи бўлиб, Макка қўшини мағлубиятга учради, деган хабар етиб келди. 
Бадр жангида бир ҳовуч кишидан енгилган қўшиннинг иккинчи марта ҳам енгилиши 
табиий. Аммо бу сафар ғалабага ишончлари жуда катта эди. Бунинг устига, аввалгидан бир неча 
баробар устун куч билан бостириб боришган. Бу галги жангдан фақатгина ғалаба ҳақида 
хушхабар кутилаётган эди. 
Макка аҳли иккиланиш ичида қолди. Ҳеч ким мағлубият ҳақидаги хабарга ишонгиси 
келмасди. Икки кундан кейин Ҳажун кабристони бошида бир одам кўринди. У тепаликка 
чиқиб: 
— Бу ёққа келинглар, эй Қурайш! Йиғилинглар, эй Қурайш! — деб бақира бошлади. 
Ҳамма тепалик сари югурди. Бакираётган Ваҳший эди. 
— Хушхабар! Муҳаммад ва шерикларининг бошига кулфатлар ёғдирдик, уларни қиличдаи 
ўтказдик. Бундай мағлубиятни умрларида кўришмаган! — деди у. 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
84
— Гапинг ростми, эй Ваҳший! Биз сизларни мағлуб бўлди деб эшитган эдик. 
Қора қул ваҳшиёна нигоҳ билан йиғилганларга бир-бир қараб чиқди: 
— Гапларимга кўп ўтмай ишонасизлар, ҳадемай улар келишади. 
Оломон тарқалди. Вахший пастга тушиб, бир чеккада турган одамга яқинлашди. Бу одам 
ўзининг эгаси Жубайр ибн Муътим эди. 
— Энди бўлган воқеани менга бир бошдан гапириб бер, эй Вахший. Фақат бор гапни 
гапир. 
⎯ Демак, у бояги гапларга ишонмаган экан. 
— Лот ва Уззо ҳаққи қасам ичиб айтаманки, халққа айтганларимнинг ҳаммаси тўғри. 
— Яъни, чиндан ҳам сизлар ғолиб келдингизлар, сен Ҳамзани ўлдирдинг, шундайми? 
— Албатта. 
— Қани, ўтир, қандай ўлдирганингни менга сўзлаб бер. 
Ваҳший бўлган воқеани гапириб берди. 
— Бадр кунидан бери ичимни ёқибкуйдирган оташни сўндирдинг. Мен берган сўзимда 
тураман. Шу ондан эътиборан сен озод бўлдинг. Яна алоҳида мукофот ҳам оласан, — деди 
Жубайр. 
Тез орада қўшин Маккага кириб келди. Хотинлар довул чалиб, қўшиқ айтишиб, қўлларига, 
бўйинларига тақиб олган такинчоқларини кўзкўз қилиб келишарди. Абу Суфён уйига киришдан 
олдин Ҳубал бутининг пойига бориб тиз чўкди ва шукроналарини билдирди. 
Энди улар Бадр жангидан буён ўзларига ҳаром қилиб олган атир сепиш, ювиниш ва 
завжалари билан қўшилиш каби имконларни қайтадан кўлга киритишди.