Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

 
ХИЁНАТ 
Ярим тун. 
Курайза яҳудийларининг раиси Каъб ширин уйқусини чала қолдиришга мажбур бўлиб 
ўрнидан турди ва эшикка томон юрди. 
— Ким у! — деб сўраган эди, келган киши овоз берди: 
— Мен Ҳуйайй ибн Ахтобман. 
Каъб титради. «Бу одам яхши ниятда келмаган бўлса 
керак?» деган ўй ўтди хаёлидан. 
— Мендан нима истайсан? 
— Хайф сенга, эй Каъб, одам деган меҳмонни ҳам шунақа кутиб оладими?! Аввал эшикни 
оч, ичкарига кирайин. 
Каъб эшикни очмади. Гапни чўзиб ўтирмай, тўғрисини айтақолди: 
—Менга қара, эй Ҳуйайй, сен хосиятсиз бир одамсан. Шу пайтгача сени шундай деб 
таниганман. Ҳозир ҳам менинг уйимга бир балони бошлаб келаётганга ўхшайсан. Билиб қўй, 
мен Муҳаммад билан сулҳ тузганман. Бу сулҳни бузишни истамайман. Шуни ҳам айтиб қўяй, 
ҳозиргача мен ундан фақат вафо кўрдим, тўғрилик кўрдим. 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
130
—Хайф сенга, эй Каъб, аввал эшигингни очмайсанми, одамга ўхшаб гаплашайлик. 
— Йўқ, очолмайман. 
— Сен аслида мени, овқатимни еб кетади, деб қўрқиб ичкарига киргизмаяпсан. Хасис, 
овқатинг бошингдан қолсин. 
— Оллоҳ балоингни берсин, кир ичкарига, шумқадам! 
— Мен дунёнинг шоншарафию саодатини оёғинг остигача олиб келсаму, остонанг олдида 
ҳақорат қилиб кувишинг нимаси, эй Каъб?! Афсус, афсус, насибасиз одам экансан! Шу онда 
енгиб бўлмас қўшинни қўмондонлари, обрўли зотлари билан бирга Мадина остонасига олиб 
келиб қўйибман. Қўшин Румадаги сел тошқинидай бир важоҳатда ҳозир. Муҳаммадни ва 
атрофидагиларни ердан ўтўланни юлиб олгандай қўпормагунча ортга қайтмасликка келишдик! 
Бу гапларни эшитган Каъб бундай жавоб берди: 
— Гумбурлаган, чаққан, бироқ ерга бир томчи ҳам ёмғир ташламаган булут! Сенинг 
сўзларинг ана шундан бошқа нарса эмас! деди Каъб ва кечанинг бу соатида келган хосиятсиз 
меҳмонни яна бир бор бошданоёқ синчиклаб текширди. Сўнгра ёлворгансимон бир овозда: 
— Эй Ҳуйайй, агар бир яхшилик қилмоқчи бўлсанг, бизни тинч қўй ва дарҳол бу ердан 
кет. Чунки менинг Муҳаммаддан кўрганларим фақат тўғриликдир, вафодир. 
Ҳуйайй расман кувилишига қарамай, кетмади. Қўйнидан кириб қўлтиғидаи чиқди ва, 
нихоят, Каъбни алдашга муваффақ бўлди. Шу шарт биланки, мабодо келтирилган қўшин ишни 
чала ташлаб кетадиган бўлса, Ҳуйайй келади ва Каъб билан бирга Қурайза яҳудийларига 
қўшилади; бошга келган мусибат бирга баҳам кўрилади.