Microsoft Word saodat asri 1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
92
туғилгандек тетик одимлаб кетгани ҳайратга соларди кишини. 
Бу воқеани шу карвон сафида бораётган Хадичанинг қариндоши Ҳузайма ҳам кўрди. 
Ҳузайма карвонбошининг оддий одам эмаслигига қаноат ҳосил қилди. 
Майсара ғаройиб кўланканинг то қош қорайтунча уларни таъқиб этиб борганини кузатди. 
Кечқурун шу ҳақда ўйлади, кундузи шу ҳакда бош қотирди, хуллас, юраги ниманидир сеза 
бошлади. 
Эрта тонгда яна йўлга отланилди. Бирмунча муддат ўтиб, қуёш чарақлаб чиқди. Майсара 
яна карвоннинг охирида бораётган эди. Фақат, баъзан карвоннинг бошига қарабқараб қўяр, 
кечаги ҳодиса яна такрорланадимийўқми, шуни ўйлар эди. Ҳозирча хилқатлар кўринмасди. 
Аммо кун тиккага келиб, қуёш аёвсиз қиздира бошлагач, улар яна пайдо бўлди. 
Бутун сафар чоғи шу ҳол давом этди. Ниҳоят, Бухайранинг манзилига келдилар. Кекса 
роҳиб ўлган экан. Ўн уч йил олдин, болалигида кўрган бу зотни бугун, йигирма беш ёшга 
кирган чоғида кўрганида, ким билади, нима қилар, қанчалик қувонар эди. Унинг ўрнида 
Настура исмли бир роҳиб ишлаётган эди. Майсара билан азалдан таниш бўлганликлари сабабли 
қуюқ суҳбатлашдилар. Муҳаммад ибн Абдуллоҳ эса, бир неча йил олдин шу ердан олган 
таассуротларини эслаб, дарахт тагида ҳордиқ чиқарарди. 
Роҳиб Настура дарахт тагида дам олаётган Буюк Амин ҳақида баъзи маълумотларга эга 
бўлди, ўзи ҳам у ҳақда нималардир деди. Аммо Буҳайра сингари унга ошиқ бўлиб, ҳаяжонга 
тушмади. Ёнига бориб, яқиндан танишишни ҳам лозим кўрмади. 
Карвон манзилни тарк этди. Сўнгги бекат Бусрада бўлди. Бусрада хам катта бозор бор эди. 
Шу ерда савдосотиқ қилиб, ишларни битириб қайтишга қарор қилинди. Майсара олдинги 
сафарларда Шомгача борган эди, шу боис, у ерда кўпроқ фойда олинади, деб ўйларди. Аммо 
карвонбошига эътироз билдиролмади. 
Моллар бозорга туширилди. Ғаройиб бир ҳол юз берди. Моллар ҳеч кимса сота 
олмайдиган юқори нархларда жуда тез сотила бошлади. 
Майсара сал орқароқда турар, олдисотдига аралашмас, балки буюрилган ишнигина 
бажарар эди. Муҳаммад ибн Абдуллоҳ қўлидаги молни сотар экан, уни ортиқ даражада 
мақтамасди. Сотиб олаётганда камситиш, сотаётганда ортиқча мақташ одати йўқ эди унда. 
Шу пайт бир яҳудий билан ораларида англашилмовчилик содир бўлди. Яҳудий уларнинг 
Ҳарам аҳлидан эканликларини билгани учун: 
— Лот ва Уззо ҳаққига қасам ич, бўлмаса ишонмайман, — деди. 
Муҳаммад ибн Абдуллоҳ қипқизариб кетди, чакка томирлари бўртиб чикди: 
— Мен бугунги кунгача уларни ўртага қўйиб қасам ичмаганман. Ҳатто башараларига қиё 
ҳам боқмаганман. Ёнларидан ўтсам, юзимни ўгириб ўтиб кетаман, — деди. Яҳудий бу сафар, у 
ҳолда билганингча қасам ич, деб ўтирмади. 
— Сенинг айтганингча бўла қолсин, — деди ва шу билан олишбериш тугади. 
Майсара эшитган гапларига бирорбир маъно беришдан ожиз эди. Муҳаммад нега Лот ва 
Уззо каби бутлардан бунчалар нафратланар экана?.. Макка халқи, устигаустак, хошимийлар ҳам 
бутларга катта аҳамият берардилар. 
Яҳудий кетар экан: «Ўша бўлиши керак, албатта, ўша...» дерди ўзига ўзи. 
Майсара тезтез юриб, яҳудийга етиб олди. 
— Нималар деяпсан? — деди. 
— Нимани нима дебман? 
— Хўжайиним ҳақида бир нарсалар деб минғирлаётганингни ўз қулоғим билан эшитдим. 
Яҳудий Майсаранинг юзига тикилди: 
— Менинг билишимча, бу одам Пайғамбардир. Бизнинг олимларимиз китобларда 
сифатларини келтириб ўтган пайғамбар шу одам бўлиши керак, — деди. 
Сўнгра Майсаранинг жавобини ҳам кутмай, кетиб қолди. Ким нима деса, десин, бу галги 

---

Саодат асри қиссалари. 1-китоб. Аҳмад Лутфий