Microsoft Word sahih muslim1 ziyouz com doc

19-bob Avratni (ko‘z tushishidan) saqlab, unga ahamiyatli bo‘lish haqida
 
 
602/1. Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Bu zot: «Ka’ba bino 
qilinayotganda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va Abbos roziyallohu anhu toshni 
tashishar edi. Abbos roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga toshdan 
saqlanish uchun «Izoringizni yelkangizga qo‘yib oling», degandilar, Rasululloh sollallohu 
alayhi vasallam yerga yiqilib, ko‘zlarini osmonga qaratdilar-da, so‘ngra o‘rinlaridan turib: 
«Izorim, izorim», deb izorlarini mahkamladilar. 
 
Ibn Rofe’ning rivoyatlarida «elka» so‘zi o‘niga «gardan» bo‘lib kelgan. 
 
603/2. Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu 
alayhi vasallam Ka’ba ahli bilan birga Ka’ba qurilishi uchun tosh tashirdilar. U zotning 
izorlari bor edi. Amakilari Abbos roziyallohu anhu: «Ey jiyanim, izoringizni yechib, tosh 
bilan yelkangiz orasiga qo‘yib oling», degandilar, u zot uni yechib yelkalariga 
qo‘ygandilar, hushsiz bo‘lib yiqilib tushdilar. (Ana shu yiqilganlaridan so‘ng) bu kundan 
(hech kim) u zotni boshqa yalang‘och holda ko‘rmadi. 
 
604/3. Misvar ibn Mahrama roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. «Men og‘ir toshni 
ko‘tarib ketayotganimda (badanimda) yengilgina izorim bor edi. U yechilib ketdi, toshni 
o‘z o‘rniga yetkazib bormagunimcha uni yerga qo‘yishga qodir bo‘lmadim. Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam: «Kiyimingning (ya’ni, izoringning) oldiga borib, uni kiygin, 
yalang‘och holda yurmagin», dedilar».