Microsoft Word sahih buhari1 ziyouz com doc

57-bob. Masjidda ayol kishining (agar uning boshqa boshpanasi bo‘lmasa) 

yashamog‘i va uxlamog‘i to‘g‘risida

 

 

Oisha onamiz quyidagicha naql qiladilar: «Arab qavmlaridan birining yosh zanjiya (negr 

qiz) joriyasini ozod qildilar. U ozod qilganlar birlan birga qoldi. O’sha zanjiya qiz: «Bir 

kuni men qabiladagi yosh kelinchaklardan biri birlan o‘ynagani chiqdim. Kelinchakning 

qizil taqinchog‘i bor erdi», — debdi. Oisha onamiz aytadilar: «Kelinchak tanqinchog‘ini 

bir joyga qo‘yibdir, shu payt bir kush uchib kelib, taqinchoqni go‘sht deb o‘ylab olyb 

qochibdir». «Taqinchoqni qidirishdi, hech topa olmadilar, keyin menga sen olding, deb 

tuhmat qildilar-da, hamma yog‘imni tinta boshladilar (Oisha onamiz aytadilar: Hatto 

uning oldini ham qarab ko‘ribdilar»). Ollohga qasam ichib ayturmenkim, men ular birlan 

birga turibman-u, birdan qush uchib o‘tib, munchoqni yerga tashladi. Munchoq 

shundoqqina ularning oldiga tushdi. «Mana o‘sha sizlar menga olding, deb tuhmat 

qilayotgan narsa, (vaholanki) men bu gunohdan uzoqdirman, dedim» — debdi zanjiya 

qiz. Oisha onamiz aytadilar: «Zanjiya qiz Rasululloh huzurlariga kelib, islomga kirdi. 

Uning masjidda chodiri (yoki bir boshpanasi) bo‘lib, mening oldimga kelib turar erdi. 

Men u birlan suhbatlashib o‘tirar erdim. «Taqinchoq voqeasi sodir bo‘lgan kun 

rabbimizning ajoyibotlaridandir. U meni kufr olamidan qutqardi», — deb qo‘yardi. Bir, 

kuni men: «Senga ne bo‘lgan o‘zi, qachon qarasa, men birlan o‘tirganingda taqinchoq 

to‘g‘risida bayt aytasan?» — deganimda, u mazkur qissani aytib bergan erdi».