282-bob
Xizmatkorini, hayvonlarni, xotinini va bolasini shar’iy
sababsiz yoki odob chegarasidan chiqish darajasida qiynamoqdan
qaytarilgani haqida
Alloh taolo:
«Ota-onangizga hamda qarindosh-urug‘, yetim va miskinlarga, qarindosh
qo‘shni va begona qo‘shniga, yoningizdagi hamrohingizga, yo‘lovchi musofirga
va qo‘llaringizdagi qullaringizga yaxshilik qilingiz! Albatta Alloh o‘zlari baxillik
qiladigan va o‘zga odamlarni ham baxillikka chaqiradigan hamda Alloh fazlu
karamidan bergan ne’matlarni yashiradigan mutakabbir va maqtanchoq
bo‘lgan kimsalarni sevmaydi»
(Niso surasi, 36-oyat), deb aytgan.
1599/1. Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) «Bir xotin mushuk
sababli azobga mustahiq bo‘ldi. Ya’ni, uni qafasga qamab o‘ldirgani sabab do‘zaxga doxil
bo‘ldi. U xotin mushukni qafasga solib ovqat ham, ichimlik ham bermadi. Agar
qamamasdan qo‘yib yuborganda edi, yerdagi (o‘z nasibasi bo‘lgan) hasharotlarni yeb
(hayotini saqlar) edi», dedilar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
1600/2. Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Bu zot bir kuni qurayshlik yigitlar oldidan
o‘tdilar. Ular bir tirik qushni nishon qilib unga (nayza) otishayotgan edi. Yigitlar Ibn
Umarni ko‘rib qolib tarqalib ketishdi. Ibn Umar (r.a.): «Buni kim qildi? Alloh la’natlagur,
qaysi kishi qildi? Rasululloh (s.a.v.) ham tirik jonni nishon qilgan kishini la’natlaganlar»,
deb aytdilar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
1601/3. Anasdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) hayvonlarni (nayza otib
o‘ldirish niyatida) nishon qilishdan man qildilar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
1602/4. Abu Ali Suvayd ibn Muqrindan (r.a.) rivoyat qilinadi: «Men Muqrinning yettita
bolalaridan biridirman. Bizning bir xizmatkorimiz bor edi. Kichik ukam unga shapaloq
tortib yuboribdi. Rasululloh (s.a.v.) bizga ana shu xizmatkorni ozod qilishni buyurdilar».
Imom Muslim rivoyati.
1603/5. Abu Mas’ud al-Badriydan (r.a.) rivoyat qilinadi: «Men bir xizmatkorimni
qamchi bilan urayotgan edim, nogahon orqamdan «Bilgin, ey Abu Mas’ud», degan
ovozni eshitdim. Jahlim chiqib turgani sababli kimning ovoziligini anglamadim.
Gapirayotgan kishi Rasululloh (s.a.v.) ekanlar. U zot: «Bilginki, ey Abu Mas’ud, sen bu
bolaga azob berishingdan ko‘ra, Alloh seni azoblashga qodirroqdir», dedilar. Buni
eshitgandan keyin bundan so‘ng birorta qulni aslo urmayman, deb aytdim».
Boshqa rivoyatda «U zotning haybatlaridan qo‘limdagi qamchi tushib ketdi» bo‘lib
kelgan.
Yana boshqa rivoyatda: «(Men): «Ey Allohning rasuli, Allohning roziligi uchun bu
ozoddir», desam, u zot: «Agar shunday qilmaganingda ham do‘zax seni kuydirar yoki
o‘ziga olar edi», deb aytdilar», deyiladi. Bularning hammasini Imom Muslim rivoyat
qilganlar.
1604/6. Ibn Umardan (r.a.) rivoyat qilinadi. Rasululloh (s.a.v.) «Kim qilmagan ishiga
xizmatkorini jazolasa yoki shapaloq ursa, uning kafforati qulni ozod qilishdir», deb
aytdilar. Imom Muslim rivoyati.
1605/7. Hishom ibn Hakim ibn Hizomdan (r.a.) rivoyat qilinadi. Bu zot Shom shahrida
bir necha dehqonning oldidan o‘tdilar. O’sha dehqonlarni quyosh tagiga qo‘yib,
ustilaridan yog‘ quyilayotgan ekan. Hishom (r.a.): «Bu nimasi?» dedilar. «Xiroj (solig‘i)
Riyozus solihiyn. Abu Zakariyo Yahyo ibn Sharaf Navaviy
Do'stlaringiz bilan baham: |