(biron narsani) eshitmaslar.
101. Albatta Bizning tomonimizdan go‘zal (manzilat-martaba) berilgan zotlar -
ana o‘shalar (jahannamdan) uzoq qilinurlar.
102. Ular uning sharpasini ham eshitmaslar. Ular o‘zlari istagan ne’matlarda
abadiy qolguvchidirlar.
103. Ularni Buyuk dahshat (ya’ni qiyomat) mahzun qilmas. Farishtalar ularni:
«Mana shu sizlarga va’da qilingan kundir», deb kutib olurlar.
104. U kunda Biz osmonni ham xuddi maktub yozilgan sahifani o‘ragan yanglig‘
o‘rab, birinchi marta qanday yaratgan bo‘lsak, (o‘sha holga) qaytarurmiz. (Bu)
Bizning zimmamizdagi va’dadir. Albatta Biz (shunday) qilguvchidirmiz.
105. Darhaqiqat Biz (Lavhul-mahfuzda) zikr qilgandan so‘ng Zaburda: «Albatta
Do'stlaringiz bilan baham: |