Microsoft Word qahramon mumina ayollar ziyouz com doc

 
Суҳайл ал-Маҳзумий 
Суҳайл ибн Муғира қавмининг саййиди ва энг бой кишиси эди. Жўмардлиги, карами ва 
жасорати билан машҳур эди. Суҳайл ал-Маҳзумий «Йўловчиларнинг озиғи» лақабини олган 
эди. Сафарга чиққанида ҳамроҳига озиқ-овқат олдиртирмас, аксинча, ҳамманинг эҳтиёжини ўзи 
таъминлар эди. Агар дўстлари бирор егулик олиб келса, жаҳли чиқарди. 
Умму Салама номи билан танилган Ҳинд ана шу жўмард кишининг сулубидан туғилди. 
Отасидан олган юксак ахлоқий сифатлар унинг тақдирланиши ва ҳурмат кўришига сабаб бўлди. 
У Абдуласад ўғли Абдуллоҳ ал-Маҳзумий билан турмуш қурди. Солиҳа, вафоли ва итоатли аёл 
бўлгани учун у билан бахтли умр кечирди. 
Мусулмон оила 
Абу Салама Ислом даъватидан хабар топгач, Пайғамбаримизга (соллаллоҳу алайҳи ва 
саллам) имон келтирди. Завжаси Умму Салама ҳам у билан бирга мусулмон бўлди. Шундай 
қилиб, улар Аллоҳ йўлида мужодала ва фидокорликлари туфайли Ислом даъвати юксалтирган 
илк инсонлардан бўлдилар. Ислом нури улардек фидокорлар билан бутун оламни ойдинлатди. 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Ҳабашистонга ҳижрат учун изн берганларидан 
сўнг Абу Салама билан Умму Салама ҳам ҳижрат қилдилар. Аллоҳ таоло насиб этган 
муддатгача Ҳабашистонда бўлдилар. Яна Набийнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) гўзал 
юзини кўриш, тотли суҳбатларини тинглаш орзуида Маккага қайтдилар. 
* * * 
Илк мусулмонлар курайшийларнинг зулм ва қийноқларига бардош бериб, бир қанча вақт 
Маккада қолдилар. 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) мадиналиклар Аллоҳ динига ёрдам бериш учун 

---

Қаҳрамон мўмина аёллар 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
12
байъат этганларидан сўнг, ҳижратга изн бердилар. 
Умму Салама бу ҳижрат ҳақида шундай ҳикоя қилади: «Абу Салама Мадинага кетишга 
қарор қилди ва туясини ҳозирлади. Мени миндирди. Ўғлим Саламани ҳам қучоғимга берди. 
Сўнгра туянинг нўхтасидан ушлаб, йўлга тушди. Менинг қавмимдан бўлган Муғийра 
ўғилларидан бир неча киши унинг йўлига тўғаноқ бўлишиб: 
- Ўзингнику биздан қутқарарсан, лекин хотининг ҳам сен билан кетишига изн беришади, деб 
ўйлаяпсанми?! — дедилар ва туянинг нўхтасини қўлидан тортиб олдилар. Мени ҳам туядан 
туширдилар. Шу пайт Абдуллоҳ ўғиллари, яъни, Абу Салама қавмининг бу гапдан жаҳллари 
чиқди. 
— Агар сиз бу аёлни эридан ажратсангиз, биз ҳам ўғлимизни унинг олдида қолдирмаймиз, 
— дедилар Абдуласад ўғиллари. 
Ўғлим Саламани ўзаро талашиб, ниҳоят, қўлини синдиришди. Абдуласад ўғиллари уни олиб 
кетдилар. Муғийра ўғиллари эса мени қамаб қўйишди. Абу Салама Мадинага йўл олди. Ўғлим, 
эрим ва мени бир-биримиздан айирдилар. 
Ҳар тонгда Абтоҳга чиқиб ўтирар ва оқшомгача йиғлар эдим. Шу ҳолда бир йил ўтди. Бир 
кун Муғийра ўғилларидан бўлган амакимнинг фарзандларидан бири ёнимга келди. Аҳволимни 
кўриб, менга ачинди. Сўнг Муғийра ўғилларига: 
— Бу бечорани ҳануз қўйиб юбормадингизми? Эри ва ўғлидан айирганимиз етмайдими?! — 
деди. 
Шундан сўнг Муғийра ўғиллари: 
— Истасанг, эринганинг ёнига кет, — деб мени қўйиб юбордилар. Абдуласад ўғиллари ҳам 
ўғлимни қайтариб бердилар. 
Туямга миндим. Ўғлимни қучоғимга олиб, Мадинадаги эримга етишиш мақсадида йўлга 
чиқдим. Ёлғиз эдим. Танъим деган жойга келганимда Усмон ибн Талҳани учратдим. У 
Абдуддор ўғилларининг биродари эди. Менга: 
— Эй Абу Уммаййанинг қизи, қаерга кетяпсан? — деди. 
— Мадинада яшаётган эримнинг олдига. 
— Ёнингда бирор кишинг борми? 
— Аллоҳ ва шу фарзандимдан бошқа ҳеч ким йўқ. 
— Валлоҳи, сени ёлғиз қолдирмайман. 
Сўнг у туямнинг нўхтасидан тутиб, мен билан йўлга тушди. Аллоҳ таолога қасамки, ундан 
қадрлироқ бошқа бирон киши билан асло орқадош бўлмадим. Куноқлайдиган жойга 
келганимизда туяни чўктирар, ўзи орқага ўтиб турарди. Мен тушганимдан сўнг, туяни бир 
дарахтга боғларди. Мендан узоқроқ бир жойга, бир дарахтнинг тагига бориб ётарди. Яна йўлга 
чиқадиган пайтимизда туямни ҳозирлаб, узоқроққа бориб турар ва «Мин!» дер эди. Мен туяга 
миниб, ўрнашиб ўтириб олганимдан сўнг келиб, туянинг нўхтасидан тутарди. Мадинага етиб 
боргунимизча шундай қилишда давом этди. Амр ибн Авф ўғилларининг Кубодаги қишлоғи 
кўрингач:
«Эринг Абу Салама шу ерда қўноқлаган эди, уни шу қишлоқдан топасан, сенга Аллоҳнинг 
баракоти бўлсин», деб Маккага қайтиб кетди. 
Аллоҳ йўлида тарқалиб кетган оила яна жамулжам бўлди. Абу Салама ўғли ва завжасини 
қувонч билан қаршилади. Анчадан бери оила устида сузиб юрган қора булутлар тарқалиб, 
уларнинг ўрнини севинч ва хурсандчилик келтирувчи раҳмат булутлари эшглади.