Microsoft Word qahramon mumina ayollar ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
37
қилолмайман! 
Яна бир куни суюкли қизларига бўлган меҳрлари инсонлар орасида адолат билан ҳукм 
беришлари учун ҳеч қачон монеълик қилмаслигани кўрсатдилар. Ривоят қилинишича, Курайш 
аҳлидан бир аёл ўғирлик қилади. Аёлнинг оиласи Усома ибн Зайддан (розийаллоҳу анҳо) ёрдам 
сўрайди. Маълумки, Усома ва унинг онасини Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) жуда 
яхши кўрар эдилар. Шунинг учун у кишини восита қилиб, Ҳазрати Пайғамбаримиздан 
(соллаллоҳу алайҳи ва саллам) шафоат тиламоқчи бўлишади. Усома ибн Зайд (розийаллоҳу 
анҳу) Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ҳузурларига кириб, у аёлнинг қўлини 
кесмасликларини илтимос қилади. Бундан жуда ғазабланган Сарвари олам (соллаллоҳу алайҳи 
ва саллам) :
«Аллоҳнинг амрини бажармаслигим учун мендан шафоат сўраяпсанми?» дедилар ва шундай 
маъруза қилдилар: 
— Сиздан аввалгиларни ҳам мана шундай нарсалар ҳалок этди. Улар ораларида обрўли бир 
киши ўғирлик қилса, унга тегмас, фақир бир бечора бундай ишга қўл урса, уни дарров 
жазолашар эди. Аллоҳга қасамки, агар Муҳаммаднинг қизи Фотима ҳам ўғирлик қилса, албатга, 
қўлини кесар эдим». 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бир куни қизларига шундай илтифот этдилар:
«Эй Фотима, Аллоҳ сен рози бўлган кимсалардан рози бўлур, аксинча, сен ғазабланган 
кимсадан эса ғазабланур!» 
Абу Саълабадан ривоят қилинишича, Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бирор 
сафардан қайтсалар, аввало, масжидга кириб, икки ракат намоз ўқир, сўнг қизлари Фотимани 
(розийаллоҳу анҳу) зиёрат этиб, кейин завжаларининг ҳузурларига кирар эдилар. 
Ал-Мусаввир ибн Маҳрима (розийаллоҳу анҳу) ривоят қилади: «Расулуллоҳнинг минбарда 
туриб, шундай деганларини эшитдим:
«Фотима мендан бир парчадир. Унга азият берган менга жафо қилибди. Уни безовта этган 
менинг ҳаловатимни бузибди». 
Видо ҳажидан кейин Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) бетоб бўлдилар. Фотима 
(розийаллоҳу анҳу) бу хабарни эшитгач, дарҳол оталарининг ҳузурига бордилар. 
Пайғамбаримиз (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) қизларини табассум ила кутиб олдилар. Сўнгра 
кулоқларига ниманидир шивирладилар. Фотима(розийаллоҳу анҳо) бирданига қаттиқ хафа 
бўлиб, йиғладилар. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) такрор бир нарса деб 
шичирлаган эдилар, бу гал табассум қилдилар. 
Ойиша онамиз(розийаллоҳу анҳо): 
«Ҳеч қачон йиғи билан табассумни бунчалик бир-бирига яқин кўрмаган эдим», дейдилар ва 
Фотимадан (розийаллоҳу анҳу) бунинг сабабини сўрайдилар: 
— Эй Фотима, айтинг-чи, сизнинг бирданига каттиқ хафа бўлиб йиғлашингизга сабаб 
недир? 
Фотима (розийаллоҳу анҳо): 
— Расулуллоҳнинг сирларини фош қилолмайман! — деб жавоб бердилар. Лекин 
Пайғамбаримизнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) вафотларидан кейин Ойиша онамиз такрор 
сўраганларида, ниҳоят, бу ҳолнинг сабабини айтадилар: 
— Ўшанда отам менга Жаброилнинг (алайҳиссалом) ҳар йили ўзлари билан Куръонни бир 
марта ўқиганини, бу йил эса бу ишни икки марта такрорлаганини, бундан эса умрлари 
ниҳоясига етиб қолганини англаганларини айтдилар. Шунинг учун йиғлаган эдим. Сўнгра эса: 
«Оиламиздан менинг ёнимга энг аввал сен борасан, мен сенга қандай гўзал салаф бўляпман», 
деган эдилар. Шу туфайли табассум қилдим». 
Оталарининг вафотларидан жуда қаттиқ хафа бўлган Фотима (розийаллоҳу анҳу) у зотнинг 
бу хушхабаридан бир оз бўлса ҳам тасалли топдилар. Уй ишлари билан овора бўлиб, эри ва 

---

Қаҳрамон мўмина аёллар