Microsoft Word qahramon mumina ayollar ziyouz com doc

 
Сабрли Морийа 
Чақалоқнинг туғилиши мўминлар оналарининг айримларида рашк туйғуларининг 
кучайишига туртки бўлди. 
Охир-оқибат Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) : 
— Морийани нафсимга ҳаром қилдим, — дейишга ҳам мажбур бўлдилар. 
Морийа бу сўздан ранжимади, аксинча сабр қилди. Шунда Аллоҳ таолонинг ушбу ояти 
нозил бўлди: 
"Эй пайғамбар, нега снз жуфтларингаз розилигани истаб, Аллоҳ сиз учун ҳалол қилган 
нарсани (ўзингизга) ҳаром қилиб олурсиз?! Аллоҳ мағфиратли, меҳрибондир" (Таҳрим, 1). 
 
* * * 
Тасалли, умид ва севинч булоғи бўлган чақалоқ Иброҳим Ҳазрати Морийанинг уйида ўн 
олти ой яшади. 
Бир ярим ёшли жажжи Иброҳим ёмон бир дардга чалинди. Онаси Морийа ва холаси Сирин 
уни меҳр билан парвариш қилдилар. Аммо касаллик уни тарк этмади. Ниҳоят, юзида ўлим 
кўланкаси кўрина бошлади. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) жуда қайғурдилар. 
Аввал ҳис қилмагани бир сиқинти юракларини оғритди. Беҳол бўлишларига қарамай, асҳобдан 
бир кишига суяниб, Морийанинг уйига келдилар. 
Иброҳим йиғлаётган Мориянинг қучоғида сўнгги нафасларини олаётган эди. Расулуллоҳ 
(соллаллоҳу алайҳи ва саллам) шафқат билан уни қўлларига олдилар. Музтариб қалбларини 
тинчлантириш учун уни бағирларига босдилар: 
"Ё Иброҳим, биз сенинг Аллоҳ таоло ҳузурига кетишингга ҳеч қандай тўсиқ бўлолмаймиз", 
дедилар ва кўзларидан ёш оқа бошлади. Морийа ўзини тутолмай, фарёд чеқди. Расулуллоҳ 
(соллаллоҳу алайҳи ва саллам) уни тўхтатмадилар. Қучоқларидаги жигарпораларига қарадилар. 
У унсиз ва ҳаракатсиз эди. Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) :
"Ё Иброҳим, агар бу ҳақиқий иш, тўғри ваъда бўлмаганида ва биздан кейин келганлар олдин 
келганлардан ўрнак олмаганида, сенга бундан ҳам аламлироқ шаклда қайғурар эдик", деб 
марҳамат қилдилар. 
Бу сўзлар бечора Морийага бир оз тасалли бергандек бўлди. У кўз ёшларини артди ва 
шундай деди:

---

Қаҳрамон мўмина аёллар 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
30
"Кўз қайноқ ёш оқизади, қалб қайғуради. Аммо биз Аллоҳ таолони хушнуд этувчи сўздан 
бошқасини айтмаймиз. Ё Иброҳим, биз сенинг ўлимингга чиндан ҳам жуда-жуда 
қайғуряпмиз...".