Microsoft Word qahramon mumina ayollar ziyouz com doc

Ҳабашистонга ҳижрат 
Убайдуллоҳ билан завжаси Рамла ҳам Ҳабашистонга ҳижрат қилишди. Нажоший ватанига 
оёқ босар-босмас Убайдуллоҳ яна насронийликка кайтди. 
Бир куни Рамла қўрқинчли туш кўрди, чўчиб уйғониб кетди. Тушида эрини "ғалати бир 
қиёфада — ойдин юзли бўлганидан сўнг қоп-қора, гўзал бўлганидан сўнг чиркин қиёфада 
кўрди. Бундай тушнинг ёмонлигидан Аллоҳ таолога сиғинди. 
Рамла ўз ишлари билан куймаланиб юрганида эри Убайдуллоҳ насоро бўлганини билдирди 
ва уни ҳам насронийликка даъват этди. Рамла бу таклифни қатъиййан рад қилди. Кечқурун 
кўрган тушининг маъносини энди тушунди. Тушини эрига айтиб, имон ва Исломда қолишга 
чақирди. Убайдуллоҳ эса, қабул қилмади. Ҳатто мусулмонларнинг олдига бориб, уларга: 
«Биз ҳақиқатни топдик, сиз энди кўришга ҳаракат қиляпсиз. Бундан сўнг кўролмайсиз», 
деди. 
Убайдуллоҳ муртад бўлгач, ичкиликка ружу қўйди, охир-оқибат шу ҳолда ўлиб кетди. 
Тул муҳожир 
Рамла ҳижрат юртида икки қайгу орасида яшади. Бири ватанидан айрилиши бўлса, 
иккинчиси бева қолиши эди. Аммо у мустаҳкам имони туфайли бу мусибатларга чидай олди. 
 
* * * 
Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Мадинага ҳижрат этганларидан сўнг қўшни 
давлатларнинг ҳукмдорларига мактуб юбориб, уларни Исломга даъват қилдилар. Бундай 
мактубни Нажошийга Амр ибн Умаййа ад-Дамрий олиб борди. Расулуллоҳ( соллаллоҳу алайҳи 
ва саллам) мактубда Нажошийни мусулмонликка чақириб, сўнг Рамла бинти Абу Суфённи 
ўзларига сўраттан эдилар. Нажоший ҳар иккала таклифни ҳам қабул этди ва Абраҳа исмли бир 
жорияни бу хушхабар билан Рамланинг қошига жўнатди. 

---

Қаҳрамон мўмина аёллар 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
18
Абраҳанинг гапларини эшиттан Рамла севинчини яшириб ўтирмади: 
— Аллоҳ сенинг хайрингни берсин... — деди. 
Ғурбатда тул қолган бир аёл учун Расулуллоҳ (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) ўзларига 
сўратишларидан ҳам хайрлироқ нима бўлиши мумкин?! 
Рамла тўй масалаларини аниқлаштириш учун Холид ибн Саид ибн Осга ваколат берди. Ўша 
оқшом Нажоший мусулмонларни саройга чақириб, шундай деди: 
— Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) менга бир мактуб юбориб, Рамла бинти Абу 
Суфённи ўзига никоҳлашимни хохлабди. Мен унинг хоҳишини бажо келтирдим ва Рамлага тўрт 
юз дирҳам маҳр бердим. 
Сўнгра динорларни йиғилганларнинг олдига тўкди. Шу пайт Рамланинг вакили Холид ибн 
Саид ўрнидан турди ва: 
— Аллоҳга ҳамд бўлсин. Ундан бо1пқа илоҳ йўқлигига шаҳодат келтираман. Муҳаммад 
(соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Унинг тўғри йўлга бошловчи қилиб, бутун динлар устига Ҳақ 
дин билан юборган қули ва Расулидир. Мен ҳам Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) 
истагини қабул этдим ва Рамлани унга бердим. Аллоҳ таоло Расули учун муборак қилсин... 
Динорлар Холидга берилди. Халойиқ тарқалмоқчи бўлганида, Нажоший: 
— Ўтиринглар, уйланаётган пайтда келганларга таом бериш Пайғамбарларнинг суннатидир, 
— деди. 
Таомлар келтирилди. Меҳмондорчилик тугагач, дуодан сўнг ҳамма тарқалди... 
Расулуллоҳнинг (соллаллоҳу алайҳи ва саллам) Рамлани сўрашларида буюк ҳикмат ва юксак 
мақсади бор эди. Биринчиси, ғурбатда бева қолган Рамлага ёрдам бериш бўлса, иккинчиси, 
ўзларининг ва диннинг катта душмани бўлган Абу Суфён ибн Ҳарб ибн Умаййа устидан ғалаба 
қозониш эди. Абу Суфённинг бу никоҳ хабарини эшитган пайти:
"Бу одамнинг бурни ерга тегмайди", дегани ривоят қилинади.