ْﺐَآْرا ﱠﻲ
َﻦﻳِﺮِﻓﺎَﻜْﻟا َﻊَﻣ ْﻦُﻜَﺗ ﻻَو ﺎَﻨَﻌَﻣ
)
٤٢
(
َﻢِﺻﺎَﻋ ﻻ َلﺎَﻗ ِءﺎَﻤْﻟا َﻦِﻣ ﻲِﻨُﻤِﺼْﻌَﻳ ٍﻞَﺒَﺟ ﻰَﻟِإ يِوﺂَﺳ َلﺎَﻗ
َﻦﻴِﻗَﺮْﻐُﻤْﻟا َﻦِﻣ َنﺎَﻜَﻓ ُجْﻮَﻤْﻟا ﺎَﻤُﻬَﻨْﻴَﺑ َلﺎَﺣَو َﻢِﺣَر ْﻦَﻣ ﻻِإ ِﻪﱠﻠﻟا ِﺮْﻣَأ ْﻦِﻣ َمْﻮَﻴْﻟا
)
٤٣
(
«U (kema) ularni tog‘lardek to‘lqinlar ichida olib borar ekan, Nuh chekkada turgan o‘g‘lini chaqirib
dedi: «Ey, o‘g‘ilcham! Biz bilan birga kemaga mingin! Kofirlar bilan birga bo‘lmagin!
U (o‘g‘li) dedi: «Men suvdan saqlaydigan biror toqqa chiqib najot topaman», - deb qoyaga osildi.
Ammo to‘lqin uni urib yiqitdi-da, o‘z qa’riga tortib ketdi. Bu voqeani ko‘rib Nuh (a.s.)ning yuraklari ezildi,
farzandlariga achindilar, Allohga iltijo qilib:
َﻦﻴِﻤِآﺎَﺤْﻟا ُﻢَﻜْﺣَأ َﺖْﻧَأَو ﱡﻖَﺤْﻟا َكَﺪْﻋَو ﱠنِإَو ﻲِﻠْهَأ ْﻦِﻣ ﻲِﻨْﺑا ﱠنِإ ِّبَر َلﺎَﻘَﻓ ُﻪﱠﺑَر ٌحﻮُﻧ ىَدﺎَﻧَو
Do'stlaringiz bilan baham: |