َﺖْﻧَأ
ﻻِإ
َﻪَﻟِإ
ﻻ
ْنَأ
ِتﺎَﻤُﻠﱡﻈﻟا
ﻲِﻓ
ىَدﺎَﻨَﻓ
ِﻪْﻴَﻠَﻋ
َرِﺪْﻘَﻧ
ْﻦَﻟ
ْنَأ
ﱠﻦَﻈَﻓ
ﺎًﺒِﺿﺎَﻐُﻣ
َﺐَهَذ
ْذِإ
ِنﻮﱡﻨﻟا
اَذَو
َﻦﻴِﻤِﻟﺎﱠﻈﻟا
َﻦِﻣ
ُﺖْﻨُآ
ﻲِّﻧِإ
َﻚَﻧﺎَﺤْﺒُﺳ
)
٨٧
(
ﻲِﺠْﻨُﻧ
َﻚِﻟَﺬَآَو
ِّﻢَﻐْﻟا
َﻦِﻣ
ُﻩﺎَﻨْﻴﱠﺠَﻧَو
ُﻪَﻟ
ﺎَﻨْﺒَﺠَﺘْﺳﺎَﻓ
ﻴِﻨِﻣْﺆُﻤْﻟا
َﻦ
)
٨٨
(
«Zunnun-Yunusning qavmidan g‘azablangan holda o‘z qishlog‘idan chiqib ketib, Bizni uning ziyoniga hukm
qilmaydi, deb o‘ylagan paytini, so‘ng Biz uni baliq qorniga tashlaganimizdan so‘ng qorong‘u zulmatlarda turib:
«Hech iloh yo‘q, magar o‘zing bordirsan, ey pok Parvardigor, darhaqiqat, men o‘z jonimga jabr qiluvchilardan
bo‘lib qoldim», - deb nido qilgan paytini eslang. Bas, Biz uning duosini mustajob qildik va uni g‘am-g‘ussadan
qutqardik. Biz mo‘minlarga mana shunday najot berurmiz».
(Anbiyo, 87-88.)
Yunus (a.s.) nahangning qornida bir necha kun qolib ketdilar. Bu muddat haqida tarixchi va mufassir
ulamolar turli fikrlar bildirganlar.
Mujohid ash-Sha’biydan rivoyat qilib, Yunus (a.s.)ni nahang ertalab yutgan va kechqurun quruqlikka
chiqarganini aytadi.
Qatoda esa, bu muddat uch kun bo‘lgan, deb fikr bildiradi.
Ja’far as-Sodiq, yetti kun deb da’vo qiladi va fikrining tasdig‘i uchun Umayya ibn Abis-Saltning she’ridan
quyidagi satrlarni keltiradi:
Do'stlaringiz bilan baham: |