Microsoft Word paygambarlar tarixi 1 ziyouz com doc

 
ُﻪﱠﻧِإ
 
ِﻪﱠﻠﻟا
 
َذﺎَﻌَﻣ
 
َلﺎَﻗ
 
َﻚَﻟ
 
َﺖْﻴَه
 
ْﺖَﻟﺎَﻗَو
 
َباَﻮْﺑﻷا
 
ِﺖَﻘﱠﻠَﻏَو
 
ِﻪِﺴْﻔَﻧ
 
ْﻦَﻋ
 
ﺎَﻬِﺘْﻴَﺑ
 
ﻲِﻓ
 
َﻮُه
 
ﻲِﺘﱠﻟا
 
ُﻪْﺗَدَواَرَو
ْﺣَأ
 
ﻲِّﺑَر
 
َنﻮُﻤِﻟﺎﱠﻈﻟا
 
ُﺢِﻠْﻔُﻳ
 
ﻻ
 
ُﻪﱠﻧِإ
 
َياَﻮْﺜَﻣ
 
َﻦَﺴ
)
٢٣
(
 
ىَأَر
 
ْنَأ
 
ﻻْﻮَﻟ
 
ﺎَﻬِﺑ
 
ﱠﻢَهَو
 
ِﻪِﺑ
 
ْﺖﱠﻤَه
 
ْﺪَﻘَﻟَو
 
َﻦﻴِﺼَﻠْﺨُﻤْﻟا
 
ﺎَﻧِدﺎَﺒِﻋ
 
ْﻦِﻣ
 
ُﻪﱠﻧِإ
 
َءﺎَﺸْﺤَﻔْﻟاَو
 
َءﻮﱡﺴﻟا
 
ُﻪْﻨَﻋ
 
َفِﺮْﺼَﻨِﻟ
 
َﻚِﻟَﺬَآ
 
ِﻪِّﺑَر
 
َنﺎَهْﺮُﺑ
)
٢٤
(
 
«U 
(Yusuf)
 uyida bo‘lgan ayol 
(Zulayho) 
undan nafsi 
(jinsiy yaqinlik qilishi)
ni talab qildi va eshiklarni 
qulflab: «Qani kel!» - dedi.
(Yusuf)
 dedi: «Alloh saqlasin! Axir, u 
(ering)
 xojam-ku! Menga yaxshi joy 
bergan bo‘lsa?! Zolimlar, zotan iqbolsiz bo‘lurlar!». Haqiqatan, 
(Zulayho)
 unga 
(ya’ni, Yusufning visoliga)
 
intildi. Agar Parvardigorining ochiq hujjat-alomatini ko‘rmaganida, 
(Yusuf)
 ham unga 
(Zulayhoga)
 moyil 
bo‘lar edi. Undan 
(Yusufdan)
 yomonlik va buzuqlikni chetlatish uchun mana shunday qildik 
(ya’ni uni 
O’z hifzu himoyatimizda asradik).
 Zero, u pokiza bandalarimizdandir. 
(Yusuf surasi, 23-24. Shu yerdagi 
tarjimani Alouddin Mansurdan oldim. Izoh muharrirniki.)
 
Oyati karimadagi «Valaqod hammat bihi vahamma biho, Lavlo arroa burhana robbih» jumlasining 
ma’nosida olimlar turlicha fikrlar aytganlar.

---

Payg’ambarlar tarixi Islomiyat tarixidir (1-kitob) 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
57
Oyatning tarjimasida Shayx Abdulaziz Mansur «Qur’oni karim ma’nolarining tarjimasi» kitobida (Zulayho) 
unga moyil, u 
(Yusuf dili)
 ham bunga moyil bo‘lgandi. Agar Robbining hujjatini ko‘rmaganda 
(bo‘lar ish 
bo‘lar edi) - deb ma’no beradi va bu ma’noga: «Yusufdagi moyillik dilda hosil bo‘ladigan, lekin uni ijro etish 
niyati bo‘lmagan moyillik edi. Zulayxodagi moyillik esa uni amalga oshirish niyati bilan edi» - deb izoh 
beradi.
(A. Mansur. Qur’oni Karim ma’nolarining tarjimasi. Toshkent. 2001. 238-bet.)
Ibn Jarir At-Tabariy tarix kitobida keltirgan xabarida As-Sadiy shunday rivoyat qiladi: «Azizning xotini 
Yusufni o‘z xonasiga chaqirib, unga shunday deydi: 
- Ey Yusuf, muncha sochlaring chiroyli? 
- Sochlarim qabrda badanimdan birinchi bo‘lib sochilib ketadigan narsadir.
- Ey Yusuf, muncha ko‘zlaring chiroyli? 
- Ko‘zlarim qabrda jasadimdan birinchi oqib tushadigan narsadir. 
- Ey Yusuf, yuzlaring muncha chiroyli? 
- Yuzlarimni qabrda tuproq yeb bitiradi. 
Azizning xotini besabrlik bilan Yusufga talpindi. Yusuf esa unga moyil bo‘ldi. Ikkovlari xonaga kirdilar. Ayol xona eshigini 
qulfladi. Yusuf esa libosini yecha boshladi. Shu payt Yusufning ko‘ziga otasi Ya’qub (a.s.) tik turgan holda ko‘rindi. U 
barmog‘ini tishlab: «Ey, Yusuf! U ayol bilan yotma! Agar sen u bilan yotmasang, osmonda uchib yurgan ozod qushsan. 
Agar u bilan yotib qo‘ysang, osmonda o‘lib qolgan qush misolisanki, yerga zarb bilan urilishdan o‘zingni saqlolmaysan!» - 
dedi. Yusuf yana libosini kiyib oldi va tashqariga qarab qochdi. Yusufning orqasidan chang solgan ayol uning libosi 
orqasidan ushlab, yirtib yubordi va ustidan yechib oldi».
(Tarixi Tabariy. 1-j. 236-bet.)
Abdulloh ibn Abu Mulayka aytadi: «Men Ibn Abbos (r.a.)dan: «Yusufning moyil bo‘lishi qanday sodir 
bo‘lgan?» - deb so‘radim. Ibn Abbos (r.a.) dedilar: «Azizning xotini cho‘zilib yotgan. Yusuf uning oyoqlari 
orasiga o‘tirib olib, libosini yecha boshlagan. Shu payt Alloh taolo unga o‘z burhonini ko‘rsatgan. Ya’ni, Ya’qub 
(a.s.) barmoqlarini tishlagan holda ko‘rinib, bu ishdan qaytarganlar». 
Ba’zilarning aytishicha, «Zino qilayapsanmi? Qanoti yulingan qushning osmonga ko‘tarilganiga o‘xshab 
qolasan-ku!» - degan ovoz eshitilgan. 
Ba’zilarning aytishicha, uyning devorida: