Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
22
Eshik shahd bilan ochildi. Xonaga soqchi va Tornning yordamchilari, kotiba otilib kirishdi. 
Torn rangi oppoq holda bir so’z demay o’tirardi. Ruhoniyning ko’zlaridan duvillab yosh 
to’kilardi. 
- Bu yerda biror narsa bo’ldimi, janob? – so’radi soqchi. 
- Ovozingiz g’alati eshitildi, - qo’shib qo’ydi kotiba. – Eshik esa berk edi. 
- Bu kishini zudlik bilan olib chiqib ketinglar, - dedi Torn. – Agar bu yerda yana paydo 
bo’lsa, qamoqqa olinglar. 
Hech kim joyidan qimirlamadi. Soqchi nima qilishni bilmasdi. Tassone sekin eshik tomon 
jo’nadi. Ostonada u Tornga o’girildi.
- Xudoga ishoning, - qayg’uli ohangda pichirladi u va chiqib ketdi. 
- Nega kelibdi? – so’radi yordamchilardan biri. 
- Bilmayman, - javob berdi Torn. – U aqldan ozgan shekilli. 
Ko’chada esa Gaber Jennings avtomobilga suyanganicha ikkinchi fotoapparatini 
tekshirardi. U soqchi ruhoniyni kuzatayotganini ko’rdi va ikki marta suratga tushirdi.
Soqchi uni ko’rib qoldi. 
- Bu mashmashalar joningizga tegmadimi? – dedi u fotoapparatga imo qilib. 
- Mashmashalar jonu dilim, - dedi kulib Jennings va ruhoniyni ortidan yana suratga oldi. 
Kechqurun Jennings qorong’i xonada o’tirganicha olgan suratlarini tomosha qilardi. 
Fotokamerasining yaxshi ishlashiga ishonch hosil qilish uchun u o’ttiz oltita surat 
olgandi. Ulardan uchtasi yaroqsiz chiqdi. Bu aynan Tornlarning uyidagi tug’ilgan kun 
marosimida enagani suratga olgandagi kabi nuqson edi. Endi bu narsa ruhoniy bilan yuz 
berayotgandi. Ruhoniyning barcha suratlarida dog’ bor edi. 
Jennings beshta suratni qo’liga oldi. Ruhoniyning soqchi bilan turgan paytdagi ikkita 
surati, soqchining yolg’iz holdagi ikkita surati va yana ruhoniyning surati. So’nggi 
suratdagi dog’ ingichka shaklda edi. 
Bu dog’ ruhoniyning ustida turar, go’yoki uzun nayza uning boshi uzra sanchilganday 
edi. Jennings o’yga toldi. Chamasi, o’ta kuchli hayajonda bo’lgan kishidan qandaydir nur 
taralar va bu nurni suratga olsa bo’lardi. 
Bu Jenningsni hayajonlantirib yubordi va u o’ta sezgir fototasmalarni topish uchun 
ma’lumotnoma titkilashga tushdi. Bu fototasmalar 3-X-600 tasmalari bo’lib, u yaqindan 
beri ishlab chiqarilayotgandi. Uning sezgirligi o’ta yuqori - hattoki sham shu’lasida 
ko’rinib turgan jismlarni ham muhrlay olardi. 
Ertasiga ertalab Jennings aynan mana shu fototasmadan sotib oldi. Unga kuchli 
hayajonga tushgan odamlar kerak edi, shuning uchun u kasalxonaga yo’l oldi va bu 
yerda o’limini kutayotgan bemorlarni suratga oldi. Natija esa uni hayratga soldi: birorta 
ham suratda dog’dan asar yo’q edi. Bu esa doyolar o’limdan darak beruvchi belgi 
emasligini bildirardi. Butun hafta davomida Jennings enaga va ruhoniyning suratlaridagi 
g’ayritabiiy doyolar haqida o’yladi. Keyin esa yana bir marta Tornning oldiga borishga 
qaror qildi. 
Torn mahalliy universitetda, turli kechalarda chiqishlar qilar va uni tinglagani deyarli 
barcha qatnashardi. Elchi kuchli notiq bo’lib, qaerda nutq so’zlamasin, tinglovchilarni 
o’ziga jalb qila olardi. 
- Bizda hamma narsa bo’linib qolgan, - derdi elchi. - Yoshlar va qarilar, boylar va 
kambag’allar… ammo eng asosiy bo’linish shuki, kimlardadir katta imkoniyatlar bor, 
yana kimlardadir hech qanday imkoniyat yo’q! Demokratiya – bu tenglik! Teng 
imkoniyatlar yo’q joyda «demokratiya» so’zi yolg’onga aylanadi! 
Torn bunday chiqishlar davomida savollarga javob qaytarar, tinglovchilar bilan 
muloqotda bo’lar, eng asosiysi, u odamlarni i sh o n t i r a o l a r d i. 
Torn o’zini jamoat ishlari bilan chalg’itishga urinardi, chunki uni qandaydir dahshatli his 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser