Microsoft Word omen1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
47
bergan. Buni tasodif degan bo’lardim. Siz-chi? 
Tornning qo’llari qaltirardi. 
- O’yolingiz ertalab oltida tug’ilganmidi? 
Torn unga tikildi. Uning ko’zlarida alam bor edi. 
- Men ruhoniyning oyog’idagi belgi nimani anglatishini bilmoqchiman. Uchta olti. 
Menimcha, uning o’yolingiz bilan boyoliqligi bor. Oltinchi oy, oltinchi kun... 
- MYeNING o’yolim O’LGAN! - qichqirdi Torn. - MYeNING o’yolim O’LGAN. Kimni 
tarbiyalayotganimni bilmayman. 
U yuzini changalladi. Jennings undan ko’zini uzmasdi.
- Agar qarshi bo’lmasangiz, - dedi u xotirjamlik bilan, - buni aniqlashda sizga yordam 
beraman. 
- Yo’q, - ingradi Torn. - Bu mening ishim. 
- Adashdingiz, janob. Bu endi MYeNING ham ishim. 
Torn unga o’girildi, ularning nigohlari to’qnashdi. Jennings qo’shni xonaga kirdi va qo’lida 
fotosurat bilan qaytib chiqdi. U suratni Tornga uzatdi. 
- Ruhoniyning xonasi burchagida ko’zgu bor ekan, - dedi Jennings. - Suratga 
olayotganimda unda men ham aks etgan ekanman. Suratdagi g’alati doyoni 
payqadingizmi? 
Torn suratda xona burchagiga o’rnatilgan uncha katta bo’lmagan ko’zguni ko’rdi. 
Ko’zguda Jenningsning fotoapparatini yuziga tutib turgani aks etgandi. Ammo unda 
nimadir yetishmasdi.
Jenningsning bo’yni yo’q edi.
Qandaydir dog’ uning boshini tanasidan ajratib turardi... 
10 
Katerina bilan yuz bergan noxush voqeadan so’ng Torn bir necha kun kelolmasligi uchun 
ishxonasidagilarga bahona topdi. U Rimga, travmotologning oldiga ketayotganligini 
aytdi. Aslida u bu yerga boshqa maqsadda bormoqchi edi. Jennings uni hamma narsani 
boshidan boshlash kerakligiga, ya’ni Demen dunyoga kelgan o’sha kasalxonaga borish 
kerakligiga ishontirgandi. Ana shu yerdan ular haqiqatni tiklashni boshlaydilar. 
Hammasi tezlik bilan va shovqinsiz uyushtirildi. Torn omma e’tiborini tortmaslik uchun 
Londondan uchib ketgani shaxsiy samolyotga buyurtma berdi. Uchib ketgunlariga qadar 
Jennings tekshiruv uchun ba’zi narsalarni - Injilning bir necha xil nusxalarini, diniy 
bilimlarga oid kitoblarni ajratdi. 
Torn Pirfordga borib narsalarini yig’ishtirdi va o’zini tanitmaslik maqsadida kiyib yurish 
uchun katta shlyapasini oldi. Pirfordga g’ayritabiiy sukunat cho’kkan, mashinalar xuddi 
endi boshqa minilmaydigandek holatda turardi. Gortonlar ko’rinishmasdi. 
- Ular ketib qolishdi, - tushuntirdi Beylok xonim u oshxonaga kirganida. 
Ayol xuddi Gorton xonim singari sabzavot to’yorab o’tirardi. 
- Qanaqasiga? - so’radi Torn. 
- Butunlay. Narsalarini yig’ishtirib, ketishdi. Ularga oxirgi oylik maoshini jo’natishingiz 
uchun yangi uylarining manzilini qoldirishdi. 
Torn karaxt bo’lib qolgandi. 
- Ular sababini aytishmadimi? 
- Buning ahamiyati yo’q, janob. Hamma ishni o’zim uddalayman. 
- Ular aytishlari kerak edi... 
- Masalan menga, ular hech narsa deyishmadi. O’zi ular men bilan juda kam 
gaplashishardi. Janob Gorton ketamiz deb turib oldi. Gorton xonimning esa ketgisi 

---

Omen (Iblis Hamlasi). Birinchi kitob. Devid Zeltser