Microsoft Word nurul yaqin ziyouz com doc

AZONNING PAYDO BO’LISHI 
 
Musulmonlar yaratganning ulug‘ligini eslab, buyruqlarini ado etib, qaytargan ishlaridan 
o‘zlarini tiyishlari uchun namoz farz qilindi. Ankabut surasining 45-oyatida bejiz: "Namoz 
gunohdan, yomon ishlardan qaytaradi", deyilmagan. Musulmonlar o‘rtasida do‘stlik 
aloqalari mustahkamlanishi, dunyoviy va uxroviy ishlar haqida maslahatlashib turishlari 
uchun jamoat namozlari eng afzal namoz hisoblanadi. Namoz vaqti bo‘lganda g‘ofillarni 
uyg‘otadigan, beparvolarni hushyor torttiradigan, odamlarni yig‘ilishga undaydigan biron 
vosita kerak edi. Ba’zilar odamlar ko‘rib kelishlari uchun namoz vaqtida bayroq 
ko‘taraylik, deyishdi, lekin bunday usul uyqudagilarni uyg‘otolmasligi, g‘ofillarni sergak 
torttirolmasligi uchun bu fikrga qo‘shilishmadi. Ayrimlarning baland tepalik ustida gulxan 
yoqish fikrini rasululloh yahudiylarga taqlid deb rad etdilar. Nasroniylar singari zang 
chalib ibodatga chorlash fikri ham ko‘pchilikka o‘tirishmadi. Alaloqibat azon aytib, 
namozga chorlash usuli ma’qul topildi. 
Shu kunlarda Abdulloh ibn Zayid Ansoriyning tushida bir kishi: "Namozga chaqiruvchi 
azonni senga o‘rgatib qo‘yaymi?" deb so‘radi. Abdulloh bajonu dil rozi bo‘ldi. Notanish 

---

Nurul yaqin. Muhammad Xuzariy