Microsoft Word nurul yaqin ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
129
Payg‘ambar alayhis-salom: "O’zim bilan Abdulmuttalib jamoasi qo‘lidagi asirlarni 
qaytarib beraman. Peshin namozidan keyin xalqqa musulmon bo‘lganinglarni aytasizlar. 
Rasululloh orqali musulmonlardan, musulmonlar orqali rasulullohdan shafoat tilaymiz, 
deb diniy qarindosh ekaninglarni el-yurtga bildirasizlar", dedilar. Elchilar u kishining 
aytganlarini bajo keltirishdi. Payg‘ambar alayhis-salom o‘z sahobalariga yuzlanib: "Diniy 
qarindoshlaringiz tavba qilib kelishibdi, men ularning bola-chaqalarini qaytarib 
bermoqchiman. Istagan odam menga o‘xshab ish tutsin, istamagan odam esa asirniig 
badaliga narsa olib ozod qilsin", dedilar. Muhojirlar bilan ansorlar barobariga: 
"Qo‘limizdagi hamma asirlarning ixtiyori rasulullohda", deyishdi. Faqat Aqra’ ibn Hobis, 
Uyayna ibn Hisn, Abbos ibn Mardos kabi bir guruh odam asirlarni qaytarib berishdan 
bosh tortdi. Payg‘ambar alayhis-salom ulardan asirlarni qarzga olib, egalariga 
qaytardilar. Payg‘ambar alayhis-salom bu urushda Hovozin qabilasi bilan boshqa 
mushriklar qo‘shiniga sarkardalik qilgan Molik ibn Avf Nasriyning oila a’zolarini 
Makkadagi ammalari Ummu Abdulloh ibn Abu Umayya bilan bir joyga qamab qo‘yishni 
buyurdilar. Elchilar: "Ular bizning kattamiz-ku", deyishgan edi, rasululloh: "Mening 
ularga yomonlik qilish niyatim yo‘q", dedilar va Molikning qayerdaligini so‘radilar. Uning 
Saqif bilan birga qochib ketganini aytishdi. Payg‘ambar alayhis-salom: "Molikka 
aytinglar, agar u mening huzurimga musulmon bo‘lib kelsa, xotin bola-chaqasidan 
tashqari yuzta tuya ham beraman", dedilar. Bu gapdan xabar topgan Molik qal’adan 
yashirincha chiqdi-da, Ji’ronaga kelib rasulullohning huzurlarida islom diniga kirdi. 
Payg‘ambar alayhis-salom uni Hovozin qabilasidagi imon keltirgan musulmonlarga bosh 
qilib tayinladilar. 
 
 
JI’RONA UMRASI 
 
Payg‘ambar alayhis-salom umra qilish niyatida Ji’ronadan ehrom bog‘lab, kechasi 
Makkaga bordilar. Baytullohni tavof etgach, hojarul asvadni o‘pib, izlariga qaytdilar va 
Ji’ronada o‘n uch kun turganlaridan keyin qo‘shinni yo‘lga otlanishga buyurdilar. 
Musulmonlar Zulqa’da oyining 27-kuni Madinaga eson-omon yetib keldilar. 
Hunayn g‘azotida Olloh taoloning irodasi bilan mushriklar parokandalikka uchradi, 
shon-shavkatidan ayrildi, aholining ko‘pchiligi xonavayron bo‘ldi. Hovozin qabilasi 
urushga yaroqli odamlarning hammasini, tuyalarini, chorva mollarini jangga haydab 
chiqqan edi. Olloh taolo mushriklarni mag‘lub qilib, ularning mol-mulkini musulmonlarga 
berdi va shu yo‘l bilan mushriklarning tahdidini daf etib, islom dinini kuchaytirdi. Bu 
g‘azotdan keyin mushriklar orasida payg‘ambar alayhis-salomga qarshi chiqadigani 
qolmadi. Havozin qabilasi tor-mor keltirilgan Hunayn g‘azotini mushrik arablar bilan 
musulmonlar o‘rtasidagi so‘nggi to‘qnashuv deyish mumkin. To‘g‘ri, keyin ham 
payg‘ambar alayhis-salomga qarshi chiqadiganlar, qurol ko‘tarib islom dinini mahv 
etishni ko‘zlaganlar bo‘ldi, biroq ularning hammasi Olloh taoloning asl haqiqatini anglab 
yetgach, o‘z-o‘zidan qurollarini tashlashdi.