Microsoft Word nizami g?NC?Vi-sirl?R x?Zin?SI. doc

_______________ Milli Kitabxana _______________ 
161 
 
XAİN SOFU İLƏ HACININ DASTANI 
 
Bir Kəbə mübtəlası hazırlaşdı səfərə,  
Öyrənib bələd oldu qaydalara, dəblərə. 
 
Ehtiyacından artıq bir az qızılı vardı,  
Öz halal dinarını kisəsində saxlardı. 
 
Düşündü: filan sofu əl çəkibdir dünyadan,  
1705
      Tanrı bəndəsidir o, azdır bu cür düz adam. 
 
Ürəyimə damıb ki, dəyanət də ondadır,  
Qoy verim zəri, deyim: əmanət də ondadır. 
 
Bu niyyətlə sofuya o baş çəkdi bir gecə,  
Kisəsini əmanət verdi ona gizlicə. 
 
- Yaxşı saxla bu sirri, - tapşırdı dönə-dönə, 
Qayıdaram, kisəni yenə verərsən mənə. 
 
Xacə səfərə çıxdı, düşdü yolun ağına,  
Şeyx də sərin qızılı basdı yanan bağrma. 
 
Titrəyirdi ürəyi neçə illərdən bəri,  
1710
       Bu qızılın sapsarı şöləsindən ötəri. 
 
- İşlərimi bununla düzəldərəm! - söylədi, 
Yolunu gözlədiyim xəzinəm əlimdədi. 
 
Tanrının mənə bir az gec verdiyi neməti,  
Gərək tez ötürüm ki, qaçırmayım fürsəti. 
 
Kisənin boğazından ilgəyi açdı səfil,  
Neçə gecə kef çəkib, şadlıqdan uçdu sofu. 
 
Yaxasına keçirdi qızıl dolu kisəni, 
- Göbəyimin üstündə görüm, - dedi, - qoy səni. 

---