Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

649. Shayx Abu Mansur Moturudiy q. s.
 
 O‘z zamonining a’lami ulamosidin ermish. Ul vaqt ulamosi alarni Sulton al-muizzin der ermishlar. 
Zohir va botin ulumi birla orosta. Alardin g‘arib holog manquldur: bir kun o‘z havlilarida bir ayvonda 
o‘lturub, hamono ilaylarida tafsir emish bo‘lg‘ay. Ikki mast razilvash eldin alarning eshiklariga kelib, 
biri tashqari turub, biri ichkari kirib, alarning sharif avqotlarig‘a beadabona harakat va so‘z bila 
mushavvish bo‘lur ermish. Alarg‘a g‘ayratu g‘azab mustavli bo‘lub, qo‘pub, bir mahkam cho‘bdasti 
turg‘on ermish, olib, ul beadabning boshig‘a andoq urarlarkim, mag‘zi parishon bo‘lub yiqilur. 
Oyog‘idin sudrab, bir chuqur ermish, anga solurlar. Dag‘i kelib, huzur bila qiladurg‘on ishlarig‘a 
mashg‘ul bo‘lurlar. Yana bir hamrohi bir zamon turar. Bu kirgan hamrohi chiqmas. Oni tilay ul dag‘i 
kirar. Hamul nav’ be adabona so‘z ayta kirishurki, mening hamrohim bu uyga kirdi va chiqmadi. 
Qayon bordi? Ayt! – deb. Shayx ayturlarki, munda hech kishi kirmadi. Bir it kirdi, telbalik qilur erdi, 
urub o‘lturdum, dag‘i ana u chuqurda tashlabmen, deb chuqurni ko‘rguzdilar. Ul mast ul chuqur ustiga 
borib, mulohaza qilsa, ko‘rarki, bir itdur, mag‘zi parishon bo‘lub, o‘lub yotur. Ul mastlig‘din sog‘olib, 
Hazrat Shayx qoshida tavba qilur va tuz yo‘lg‘a kirar. 
 Shayxning muborak qabrlari Samarqandning Chokardiza go‘ristonidadur va zamon podshohi ul mozor 
boshida mutakallif masjid yasabdur.