Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

 365. Shayx Ahmad Nasr r. t.
 
Mashoyix akobiridindur. Shayx Abulabbos Qassob muosiridur. Husriyni ko‘rubdur. Yigirma haj 
qilibdurki, ko‘pin ehrom Xurosondin bog‘labdur. Bir kun Haramda bu toifaning asroru daqoyiqin 
ayturda, bir so‘z tomot iborati bila ado qildi. Haram mashoyixidin ikki yuz sakson tan dedilarki, sen bu 
so‘zni ne uchun aytting? Va ani Haramdin ixroj qildilar. Ham ul soat Husriy Bag‘dodda uyidin chiqdi 
va xodimg‘a dedikim; ul yigitki, har yil Xurosondin kelur, agar kelsa, yo‘l bermagil! Ahmad Nasr 
Bag‘dodqa keldi va Husriy eshikiga bordi. Xodim dediki, falon tarixda Shayx eshikka keldi va dediki, 
sanga bor bermagaymen. Ahmad bu so‘zdin behush yiqildikim, aning ixroji tarixi bila muvofiq erdi va 
buncha kunga tortti. Oxir Husriy chiqdi va anga dediki, ul adab tarki g‘aromatig‘aki, sanga voqe’ 
bo‘lubdur, Rumg‘a bormoq kerak va bir yil kunduz to‘ng‘uz kutmak kerak va kecha ul yerda Tarsus 
degan mavzedaki, kofirlar musulmonlardin olib buzubdurlar, sabohgacha namoz qilmoq kerak va bir 
zamon yotmamak kerak, shoyadki mashoyix ko‘ngli seni qabul qilg‘ay. Chun Ahmad sodiq erdi, 
Shayx bu yurg‘on ishqa qiyom ko‘rguzdi. Chun bir yil tamom bo‘ldi, Rumdin qaytib, Shayx Husriy 
eshikiga keldi. Muridi dediki, bot kelki, bu kun Shayx yetti qatla eshikka kelib, seni so‘rubdur. Nogoh 
Shayx chiqa keldi va dedi: yo Ahmad, va valadiy va qurratu ayniy! Ul shodlig‘din labbayk urdi va 
Haram azimatig‘a bodiyag‘a kirdi. Mashoyix Haramdin istiqbol qilib dedilarki, [Ey otaginam, ey 
ko‘zimning nuri!]
1
. 
 366. Shayx Abuali Siyoh q. s.
 
Marv mashoyixining akobiridindur. Shayx Abulabbos Qassob bila va Shayx Ahmad Nasr bila muosir 
erdi va ustodi Abuali Daqqoq bila suhbat tutubdur. Va ul dehqonliq qilur erdi. Debdurlarki, o‘ttiz yil ul 
ishga soyimi mahfil erdi. Kunduz ikki tah o‘tmak olib, uydin chiqar erdi, yo‘lda fuqarog‘a yashirin 
berur erdi. Sho‘rako yemak targ‘ibi qilsalar erdi, uyda nima yeb kelibmen, der erdi. Ul debdurki, har 

---

Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
98
belki urar erdim, agar o‘zgalar urg‘an beldin tufroq chiqar erdi, men urg‘on beldin ko‘ngul nuri chiqar 
erdi. IIIayx ul-islom debdurki, birav andin so‘rdiki, hech kishi bo‘lg‘ay, elning aybin bilg‘ay? Ul shayx 
dedi: bo‘lg‘ay! Soyil dediki, bas Olloh sotir ul-uyub bo‘lmag‘ay. Shayx dedi: o‘zungni mendin yashur! 
Ul kishi o‘zin to‘nlarig‘a chirmadi, filhol andoq shishdiki, to‘nlari yirtildi va yalang‘och bo‘ldi. 
Shayxqa tazarru’ qildilar, duo qildi, to ul kishi o‘z holiga keldi. Bir kun biravning iligida kog‘aze 
ko‘rdi. So‘rdiki, ne kog‘azdur? Dediki, fatvoedurki, Imom Abu Aliki, zamonning muftisidur, javob 
bitibdur. Shayx dedi: ani Imom qoshig‘a eyt va aytkim, javobda xato qilibdur! Ul kishi ul fatvoni 
Imomg‘a berib, o‘l so‘zni aytti. Imom taammul qilib, xato qilg‘onin topti. So‘rdiki, Shayx muni o‘qub 
aytti? Ul kishi dediki, Shayx nima o‘quy olmas. Imom Shayx xidmatig‘a kelib, uzr qo‘lub dediki, agar 
ul Abu Ali bo‘lmasa erdi, bu Abu Ali do‘zax o‘tig‘a kuyib erdi. Aning vafoti Marvda erdi. To‘rt yuz 
yigirma to‘rtta, sha’bon oyi dunyodin o‘tti.