Microsoft Word navoiy nasoyimul-muhabbat lotin ziyouz com doc

549. Sayyid Jamol Surx a. r.
Qaromot va xavoriqi odot iyasi erdi. Bir kun tarso Sayyid qoshida Iso a. s. ni Hazrat Risolat s. a. v. g‘a 
tarjih qildi. Sayyid so‘rdiki, mujibi tarjih nedur? Ul dediki, Iso osmondadur va Muhammad yerda. Bu 
so‘zni tarso aytti va havog‘a parvoz qildi. Sayyid qo‘ynidin «Mushaf» chiqardi va yuqori boqib dediki, 
bor Xudoyo, bu «Kalomulloh» haqqiki, rostlig‘ bila Hazrat Risolat s. a. v. g‘a yiboribsenki, bu tarsoni 
tushkali qo‘yma! Tarso havoda qoldi va tusha olmadi, faryod qila boshladi. Xaloyiqqa bu hol 

---

Alisher Navoiy. Nasoyim ul-muhabbat 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
176
mushohadasidin g‘avg‘o tushti. Va tarso Sayyid xidmatig‘a qichqirib, darxost qildiki, duo qilingki, 
quyi tushaolsam, musulmon bo‘lurmen! Sayyid duo qildi va tarso havodin tushub, Sayyid qoshida 
imon qabul qilib, musulmon bo‘ldi. Sayyidning madfani G‘azni darvozasidadur. 
550. Hoji Karimuddin Nimgo‘r q. s.
Orif va pursho‘r kishi erdi. Va ani Nimgo‘r aning uchun derlarki, doyim der erdiki, menda orzu 
budurki, mening qabrim soyir el qabridek baland bo‘lmasa, balki hamvor bo‘lsa. Chun dunyodin o‘tti, 
qabrini yasadilar, tongla ko‘rdilarki, yarmi buzulubdur va yarimi bor. Yana yasadilar, yana tongla 
buzuq toptilar. Har nechaki, yasarlar erdi yana yarimini buzuq toparlar erdi, to yasamog‘din ilig 
torttilar. Va Nimgo‘r laqabi bila mashhur bo‘ldi. 
 551. Mavlono Hisomuddin G‘olbek q. s.
Din mujohidlaridin va yaqin masoliklaridin erdi. Va Sulton Shamsuddin zamonida Lakhnutiy 
hukumati anda erdi, bovujudi sipohiylik. Haqiqat yo‘lida dag‘i riyozat va suluki bor erdi. Debdurlarki, 
zohir jihod maydonida yuz ming mushrik qonin to‘kub, jahannamg‘a yibordi va botin jihodida dag‘i 
nafsi mushrikin Haq yo‘lig‘a rosix qildi. 
552. Mir Buzurg va Mir Xo‘rd Ma’ruf bis-Sodoti Nuhqa q. s.
Bu ikki og‘a-ini sahih un-nasab sodotdin erdilar. Ahvollari mabda’ida Lahovardda basar elturlar erdi. 
Bir kecha ul ikavdin har biri uch qatla Hazrat Risolat s. a. v. ni tush ko‘rdilarki, har qatla ul Hazrat 
alarg‘a amr qildiki, bu shahrdin chiqing! Tong erta og‘a-ini voqealari kayfiyatin bir-biriga aytib, amr 
bo‘lgan yo‘sun bila Lahovarddin chiqib, Dehlig‘a azimat qildilar. Chun ul shahrg‘a kirdilar, bir 
xojasaro alarg‘a yo‘liqib so‘rdiki, siz Lahovarddin kelasiz? Dedilarkim, bale! Alar dedilarki, sen 
qaydin bizing Lahovarddin keladurganimizni bilding? Ul xojasaro dediki, ul kishiki, sizni ul yerdin 
chiqarg‘a amr qildi, manga ham ul xabar qildi. Bu so‘zdin so‘ngra ul xojasaro ikkalasin uyiga olib 
bordi va mehmonlik qildi. Chun ul xojasaroning uyidin chiqdilar, bir masjidqa kirib, ibodatg‘a 
mashg‘ul bo‘ldilar. Nogoh masjid saqfidin bir hamyon yormoq alar ollig‘a tushdi. Ikkalasi 
mashvaratdin so‘ngra ra’yni anga qaror berdilarkim, ul vajhga bir mavze’ sotqun olg‘aylar, to ibodatu 
toat qilurda mo yuhtoj uchun kishiga muhtoj bo‘lmag‘aylar. Andoq qildilar va alarning toatu ibodati 
barakatidil ul mutaayyin yer bo‘ldi. Va holo ul yer ikki azizning avlodu atbo’i tasarrufidadur va 
mashhur muqarrar yerdur.