www.ziyouz.com
kutubxonasi
374
Madad aylabon lek qotil sari.
Hirot ahlin eltib havodis yeli,
Esib day yelidek Samarqand eli.
Bu mulk ahli ul elga zoru asir,
Bo‘lub nahbu yag‘mo qalilu kasir.
Manga bu el ichra ne bir hamdame
Ki, bir dam ikovlan deyishsak g‘ame,
Ne shoheki topsa ishim ixtilol,
Madihiga ko‘rguzgamen ishtig‘ol.
Ne bir ahli davlatdin oncha umid
Ki, andin navo topsa bir noumid.
Ne vajhi maoshe muqarrar manga
Ki, bo‘lg‘ay farog‘e muyassar manga.
Ne bir hujrakim, kom topqay ko‘ngul,
Dame anda orom topqay ko‘ngul.
Ne bir sho‘x vaslig‘a ul moyadast
Ki, azmim ayog‘ig‘a bergay shikast.
Ne yoreki, ranjimni qilg‘ay qabul,
Ne zoreki, hajrimdin o‘lg‘ay malul.
Yetishsa o‘lum ranji bemorlig‘,
Su berguncha qilmay birav yorlig‘.
Su bermak nekim, zohir aylab g‘ulu,
Olurg‘a agar bo‘lsa jonimda su.
Sen erdingki, har ishda yorim eding,
Ne g‘amkim, yetar, g‘amgusorim eding.
Seni ham sipehri muxolifmazoq,
O‘kush rev ila soldi mendin yiroq.
Biravgaki yuz qo‘ysa muncha balo,
Ne bo‘lg‘ay aning chorasi juz jalo?!
Zaruratki, yasab safar bargini,
Tushub yo‘lg‘a qilg‘ay vatan tarkini.
Uchunch ulki, chun xoliqi zuljalol
Alisher Navoiy. G‘aroyib us-sig‘ar
Do'stlaringiz bilan baham: |