www.ziyouz.com kutubxonasi
261
Yarim tunlar ochib har bandkim bor.
Yana ollinda har darbandkim bor
Chiqib aylar edi ul tog‘ni gasht,
Matofi erdi gohi tog‘u gah dasht.
Beribon toshqa ko‘ksidin ozor
Ki, yig‘lab tog‘ aning ahvolig‘a zor.
Urub jonig‘a tig‘i louboli,
Qilib dard o‘tidin ko‘nglini xoli.
Chekib tog‘ ichra yuz afg‘onu faryod,
Urub o‘z jonig‘a ming tig‘i bedod.
Yonib ul chog‘dakim ketmay qarong‘u,
Hanuz el ko‘zlarida sokin uyqu.
Tutub rinhoni ul bandu kushodin
Ki, el fahm etmagaylar ul arodin.
Chu bo‘lsa el aro bu nukta mashhur,
Hamono Xusrav etkay elni maqhur.
Supub fahm etmay ul ishni kamohi,
Ul el ahvolig‘a yetgay tabohi.
Va lekin sirrin anglab erdilar xayl,
Aning komig‘a aylab jon bila mayl.
Bilibkim ul humoyi charxrarvoz,
Bora olur qayonkim qilsa andoz.
Vale yeb ul ulus fikrini behad,
O‘zin band ichra qilmishdur muqayyad.
Dedilar borcha: «K-ey olamda nodir,
Valoyat nuri ruxsoringda zohir.
Nedin bilduk o‘zingni band etibsen,
Salosil qaydida xursand etibsen.
Bizingdek xalq joni benavosi,
Sening bir tori mo‘yungning fidosi.
Qayonkim xotiring istar, qadam ur,
Bu mahzun xaylni Tengriga torshur.