Microsoft Word navoiy farhod va shirin nazm lotin ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
213
Gah o‘zida, gahi borib o‘zidin. 
Pari yanglig‘ nazarlardin nihoni, 
Kupub ul elniyu, el ko‘rmay oni. 
Vale Bonu tutub ko‘z uchidin ros 
Ki, xopokan nechuk yumshatmish olmos. 
Munung ashki gahi boshidin oshib, 
Gah oning ohidin olam tutoshib. 
Dedi ko‘nglida Bonukim: bu g‘amnok 
Ki, mundoq mumkin ermas gavhari pok. 
Manga xud barcha holi bo‘ldi ravshan 
Ki, qilmish rostliq — ish, poklik — fan. 
Chu yo‘qtur bir nazar qilmoqqa tobi, 
Chiqorg‘a yovushur joni xarobi. 
Malakdur kelgan inson suratida, 
Malakvashliq mubarhan hay’atida. 
Bu holat ichra har nav’i Kimondin 
Emas mumkin xayoli fosid ondin. 
Bukun qilg‘ay xilofi poklig‘ ul, 
Emas bermak ravo imkong‘a ham yo‘l. 
Anga ko‘zu ko‘ngul juz pok emasdur, 
Nazarda pok ko‘zdin bok emasdur. 
Kuyar shavq o‘tidin joni asiri, 
Erur yerida bo‘lsam dastgiri. 
Bu muhlik g‘amda chiqsa joni oning, 
Yaqin bo‘ynumg‘a bo‘lg‘ay qoni oning. 
Dedikim: «Xo‘blar shohig‘a ayting, 
Malohat avjining mohig‘a ayting 
Ki, bir dam mizbonliq rasmi tutsun, 
Yuzidan mehmon ko‘zin yorutsun! 
Labidin jong‘a qilsun mizbonliq, 
Yuzidin ko‘zga etsun mehmonliq!» 
Sumanbar
12
xud eshitur erdi oni, 

---

Alisher Navoiy. Farhod va Shirin