www.ziyouz.com kutubxonasi
44
bo‘lishadi, ham boyib ketishadi. Vazifa qoyilmaqom qilib bajarilsa, to o‘lgunlaricha ularga
tegmaymiz», dedi.
— Qanaqa vazifa? Qanaqa «ov»?
— Unisini aniq aytmadi. Gapining mazmuniga qaraganda «Ov» O‘rta Osiyoda bo‘lishi
kerak. Vazifamiz — g‘alva chiqarib berish bo‘ladi. Qolganini o‘zlari eplashadi.
— Yaxshi vazifa olibsan... Demak, sen o‘g‘rilarni emas, qanjiqlarni to‘plashing kerak
ekan. Sen meni qanjiq deb yurarmiding?
— Knyaz, unday dema. Sen men hurmat qiluvchi eng buyuk o‘g‘rilardan birisan. Ular
bizga yaxshi ish taklif qilishdi. Evaziga umrbod erkinlik...
— Hukumatning har qanday ishiga yordam berish qanjiqlik ekanini unutibsan, Murik!
— Bu alohida bir imkoniyat, Knyaz. O‘g‘rilar olamiga katta foyda keltiradi.
— Faqat isnod keltiradi.
— Yaxshi, knyaz. Men bu taklifni faqat senga aytdim. Agar sen buni qanjiqlik deb
hisoblasang, mayli, men ham bu ishga qo‘l urmayman. Ikki yilni eplashtirib, tinchgina
yuraveraman.
— Shunday qil: tinch yuraver, — Tengiz bu gapni aytib zaharli iljaydi.
Murik suhbat yakuniga yetganini anglab, o‘rnidan turib nari ketgach, Tengiz u o‘tirgan
tomonga qarab tupurdi. Uning tupugi gulxanning olovli bag‘rini yorib o‘tolmadi —
manzilga yetolmadi.
Gulxandan uzoqlashayotgan Murik «Knyazni ishontirdim», deb yengil tortib
yanglishgan edi. Tengiz u o‘ylagan darajada befahm emasdi. Gobelyanning asl maqsadi
unga hozircha aniq bo‘lmasa-da, Murikka «katta ov»ni va’da qilganiga ishonmadi.
Ishonmasligiga bir qancha sabablar mavjud edi. Agar chindan ham «katta ov» bo‘lsa,
buni allaqanday «Cho‘mich»ga qo‘yib bermaydi. Bu yoqda Arutyunan, Nersesyan, yana
allaqancha nahang baliqlar turganida bu itbaliqqa balo bormi? Gobelyan o‘zining
«yan»larini ishga solmadimi, demak, «ov» katta emas. Yomon nom chiqarishga
arzimaydi. Bu birlamchi sabab. Ikkilamchisi — prokuratura janjal chiqarish bilan
shug‘ullanmaydi. Tengiz Murik bildirgan ishdan isqirt bir siyosat hidi anqiyotganini sezdi.
Demak, Murik Gobelyandan tashqarida yana bir kishi bilan uchrashgan. «Ammo kim
bilan, qaerda? Agar uch harflilarga aralashgan bo‘lsa, ish jiddiy, — deb o‘yladi Tengiz. —
«Ov» balki ularninn rejasidir? Unda Gobelyan nima degan bu qanjiqqa?» Muammo
botqog‘iga botayotgan Tengiz kosovni jahl bilan bir-ikki gulxan bag‘riga sanchdi.
O‘tinlarni ohistagina yamlab yutayotgan gulxan alangasi norizo holda bir to‘lg‘ondi-yu,
yana yumushini davom ettiraverdi.
Mehmon uzoqlashgach, barakning darchasidan xojasini kuzatib o‘tirgan Pachoqburun
o‘rnidan turdi-da, yelkasiga paxtaligini ilib, tashqariga chiqdi. Gulxan tomon borsammi,
yo yo‘qmi, degan o‘yda bir necha nafas turdi-da, so‘ng «biron amri bordir», degan o‘yda
xojasi tomon yurdi.
Tengiz ro‘parasidagi g‘o‘lachaga o‘tirgan Pachoqburunga bir qarab oldi-yu, indamadi.
Gapirish o‘rniga amrni ijro etmoqni afzal biluvchi Pachoqburun bekorga qarab
o‘tirmaganini bildirib qo‘yish uchun so‘z aytdi:
— Jmura
12
, — dedi u so‘ng ovozini balandlatib qaytardi: — jmura! — so‘ziga xojasi
tomondan e’tibor bo‘lmagach, qo‘shimcha qildi: — yelkanlarini poralab tashlash
13
kerak.
Tengiz uning bu hukmini eshitib, unga o‘qrayib qaradi.
— Og‘zingni yum!
14
— Tengiz shunday deb chirt etib tupurdi-da, «Bikovatiy»
15
deb
ming‘irlab qo‘ydi. Tengiz bu «unvonni» tez-tez ishlatardi. Ovoz chiqarib aytgan mahallari
12
«Qanjiq» demoqchi.
13
Besoqolbozlik nazarda tutilyapti.
14
Aslan: «Zakroy podduvalo» yoki «Privyaji metlu».
Murdalar gapirmaydilar (qissa). Tohir Malik
Do'stlaringiz bilan baham: |