Microsoft Word mantiqut-tayr ziyouz com doc

SO’FIY VA YO’QOLGAN KALID HIKOYATI 
 
Bir so‘fiy yo‘lda borayotgan edi, bir odam kalidimni yo‘qotdim, uni kim topib oldi, deb 
gapirayotganini eshitib qoldi. U odam aytar ediki, uyimning eshigi berk va men 
ko‘chada, tuproqustida qoldim. Agar eshigim doim yopiq qolsa, men g‘am-g‘ussada 
qolaman. Bu ahvolda kasal bo‘lib qolishdan qo‘rqaman. Eshigim shu maydonda, lekin u 
ochilmaydi. 
So‘fiy aytdiki:  
- Har holda sening manziling va eshiging bor ekan. Eshik yopiq bo‘lsa-da, sen shu 
yerda o‘tiraversang, bir kun u ochiladi. Sening ishing oson ekan, mening holim dushvor, 
bu hayotda hayratli ishlardan dilu jonim kuyadi. Menga na oyog‘im, na boshim ish 
berayapti. Hanuzgacha na kalidim, na eshigim bor. 
Koshki bu so‘fiy shoshilmasa, sabr qilsa, yopiq yoki ochiq eshikni ham topar edi. Ba’zi 
odamlarga xayoldan boshqa nasiba yo‘q. Odamzod o‘zi nima holda ekanligini bilmaydi. 
Har kim u qilaman, bu qilaman, deb gapiradi-yu, hech narsa qilmaydi. Yoki avval kilgan 
yaxshi ishlarini hozir qilmaydi. Har kishi Hayrat vodiysini topsa, u joyda har nafasda yuz 
jahon qayg‘u, hasratni topadi. 
Foyda topaman degan odam bu vodiyda hayratu sargashta-likni topadi. Bu yerda 
yo‘qolgan narsaning payidan tushib izlasangiz, uni sira topolmaysiz. 
Men bu yo‘qlik sirini bilmayman, koshki bu sirni bilsam, hayron qolmas edim. Bu 
vodiyda mardlar hayotdan shikoyat qilmaydilar, balki boriga shukr qiladilar. Hayrat 
vodiysida goh kufr iymon bo‘lib qo‘rinadi, goh iymon kufr bo‘lib ko‘rinadi.