Microsoft Word lisonut-tayr ziyouz com doc

www.ziyouz.com
 
кутубхонаси
 
44
bo'lmaydi.  
Shayxingiz shunday bir kuchli sinovga yo'liqdi. Bunday ahvolga hech bir yo'lovchi 
tushmagan edi. Haq najot karomat qildi, shod bo'l. Shukr qilib qayg'udan ozod bo'lgin. 
Senga ko'p azob-mashaqqatlar yuzlandi. Sen tufayli haq piringga iltifot qildi. 
Alloh payg'ambari bu sirlarni sharh etgach, yolborgan kishi ko'zlaridan shodlik 
yoshlari tirqirab ketdi. Shodligidan bir oh tortib hushidan ketdi: xastajonlik tufayli 
o'zidan ketib yiqildi. 
Tong shamoli mushk hid taratib esa boshladi. Tun mushki ichra oydinlik yoyildi. 
Notavon shogird ko'ngliga hush yuzlanib, mag'ziga jo'sh tushgancha, sakrab o'rnidan 
turdi. Alloh farzini to'g'ri ado keltirib, turgan joyidan Allohga yuz qo'yib, egildi. Yonidagi 
ashoblar undan ahvolni so'rab, vaziyatdan ogoh bo'lgach, hammasi unga hamroh 
bo'ldilar. U maysalar va suv yuzidagi shamol kabi Shayx tomon oshuftahol yo'rtib 
borardi. Goh balandlik, goh pastliklarni bosib o'tib, ishqiboz Shayx turgan manzilga yetib 
keldi. 
Bu paytda Shayxda ham gumrohlik daf bolib, unga g'oyibdan ogohlik yetgan edi. 
Madad gulshanidan esgan nasim uning ko'ngliga katta ta'sir ko'rsatgan edi. Ko'zlaridan 
hijolat yoshlarini oshkor etib, ohu nadomat alangasi chekardi. Kofirlar kiyimini tashlab, 
beliga bog'langan zunnorni uzib tashlagan edi. Kufr putur yetkazgan tiyra ko'ngliga 
to'g'ri yo'l topish shami nur yetkazgan edi. 
Shu asnoda u guruh yetib keldi. Ular kelgach, Shayx ko'ngliga ulug'lik yetishdi. 
Shayxni bu holatda ko'rgan zamonoq ularda ham o'zgarish hosil bo'lib, yuz shukr aytib, 
shodmon bo'lishdi. Ular shunday dedilar: 
—  Ey visol sohibi bo'lgan murshid! Senga quvonchli mujda shuki, Rasul madadkoring 
bo'ldi. 
Shayx yuz bergan bu holdan voqif edi. U o'z jamoasiga bu haqda so'zlab berdi hamda 
yaksifatlik bobida mardona bo'lgan o'zining ana shu sodiq dono shogirdini bag'riga 
bosib, quchoqladi. Shayx unga shunday dedi: 
— Ey saodatli farzandim, jonim fishtasiga payvandim! Sadoqat ko'rsatishda o'z 
holingni o'zgartirmading, yorlik bobida kamchilik ko'rsatmading. Ne til bilan senga 
o'zimning uzrxohligimni bayon qilayin? Bu sadoqating uzrini ilohning o'zi bajo keltirsin! 
Shogird ham ko'zlaridan sevinch yoshlarini to'kibi, pir oyog'idan boshini ko'tarmas 
edi. Bu ikki oshuftaxotirlar tinchlanmaguncha barcha iztirob chekib, nima qilishini bilmas 
edi. 
Hamfikr do'stlari shunday dedilar: 
—  Ey boshliq! Bu davlatni bizga Allohning o'zi nasib etdi. Endi bu xatarli manzildan 
ketib, Ka'ba vodiysi tomon yurishimiz kerak. 
Shayx yuvinib, egniga xirqa kiydi, buni ko'rgan kishilar zavqqa to'ldilar. Sidq bilan 
ular haram - Ka'ba sari yo'lga chiqib, sahroni bosib o'tish uchun qadam urdilar. 
Shayx Batho sari yo'lga tushaversin, biz endi tarso qizi sari qaytaylik.  
U pari noz uyquda yotar edi. Uyqusida bir tush ko'rdi. Tushida Sharq quyoshi 
osmondan pastga tushib, sho'xga Iso payg'ambardan shunday xabar yetkazdi: 
—  Ey vafo bobida xomu noraso! Zamona ahlining murshidi bo'lgan Shayx San'on 
sening butxonangga mehmon bo'lib keldi. Ammo sen mezbonlik odatini bilmasdan, 
mehmonning boshiga ne kunlarni solmading?! Hozir u butxona mehmonligini tark etib, 
mezbonlik qilish uchun Ka'baga yo'l oldi. Uning orqasidan yetib, diniga musharraf bo'l, 
undan kechirim so'rab, uning jufti haloli bo'l! 
Nasroniy qizi Shayx oyog'ining izi bo'lishni istagan holda uyqudan uyg'ondi. Qilgan 
ishlari yodiga tushib, noshod ko'ngliga o'tlar tutashdi. U oh urgancha o'rnidan turib, 
Ka'ba tavofi uchun yo'lga tushdi. Uning ko'zlaridan osmondagi yulduzlar kabi yoshlar 

---

Lisonut-tayr. Alisher Navoiy