Microsoft Word kr ugay ona ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
55
нега кеч қилдим дея Аллоҳдан кечирим сўра. Мен ўғлимни шундай кўрмоқни истайман. Шундай 
кўрсам, қувонаман, болам. 
Ҳусайин онасининг бу юксак туйғуси, нозик ҳислари қаршисида эриб кетди. Сўзлари гўзал, ўзи 
сўзидан яхши бўлган онасининг Қуръон ахлоқи билан нурланган юзига шукрона ва 
миннатдорлик ҳислари билан боқди. Бу из умр бўйи Ҳаққа қул бўлмоқ шарафи билан порлаб, 
фақат Ҳақ неъматлари қаршисида лойиқ ибодат этолмаганининг, муносиб қул бўлолмаганининг 
ранжидаси билан ёнарди. 
Ҳафта давомида яхшилик қилгани учун севинган, ўзига сиғмай юрган Ҳусайин энди қаршисига 
хар кун янги фазилат билан чиққан онасига лойиқ ўғил бўлмагани учун куйинарди. Унинг кўк 
кўзларига тикилиб бир он ўйга толди. Ҳар нарсага ибрат назари билан боққан, самимийлигига 
тўлиб-тошган 6у кўзлар унинг бепоён уммонларни тамсил этган покиза руҳига таржимонлик 
қилгандай. Толғин кўзларидан сизган икки томчи ёш Ҳусайинда сўз билан тушунтириш мушкул 
бўлган ҳис ва ўйларнинг долғаланганини билдиради. Бирдан ўз кўзларининг ҳам бу кўзлар 
каби мовий бўлмаганидан ранжигандай бўлди. Қандай ғалати ҳолки, онанинг кўзлари мовий, 
ўғилники қора! Сўнгра Аллоҳ таоло ҳар нарсага қодирлигини, куруқ тупроқдан юзлаб тур мева, 
гиёҳ ва гуллар етиштирган Аллоҳнингбу ишда ҳам бир ҳикмати борлигини ўйлади. Кўз ранги 
жиҳатидан эмас, ахлоқ ва тушунча тарафидан унга ўхшши кераклигини хотирлади. Неча 
кўзлари кўк одамлар борки, покиза ахлоққа дахлдор эмас. 
Ҳусайин шуларни ўйлаганда азон овози аср кирганини, ҳар хил машғулотларни қўйиб, Яратган 
ҳузурида туриш кераклигини эълон этарди. 
* * * 
Имом Хатиб мактабининг тўртинчи синфига ўтганда дарс татбиқоти сифатида ҳутба ўқиш 
вазифаси топширилади. Ҳусайин қандай мавзуни олиш кераклиги ҳақда бир қарорга 
келолмасди. Илк дафъа хутба жуда ҳам ҳаяжонли эди. Хаёлида баъзи мавзулар жонланар, 
лекин ҳеч бирига кўнгли чопмасди. 
Асрдан сўнг мактабдан қайтаркан кўзи ерда, хаёли мавзу танлаш билан машғул. Ўйлай-ўйлай 
оғир-вазмин одимларди. Ёнидан ўтаётганларнинг аёл, эркаклигини фарқламасди. 
— Хусайин, йўл бўлсин! Бошини қўтарди. 
— Қалайсан, Ҳусайин?! 
— Худога шукур. Тинчлиқ Ўзинг қалайсан? 
— Аллоҳга шукур. Ўйчан экансан. 
— Шукур, яхши. Ёмон эмас. 
— Аллоҳ яхшиликдан айирмасин. 
— Омин. 
Ажрашдилар. Ора-сира кўришиб турадиган самимий дўсти. Юришда давом этди. Эски ўйчанлик 
тарқалиб кетди. 
Бугун чоршанба, Чўрим бозори қизғин. Йўллар одатдагидан кўра тиқилинч. Яқин 
қишлоқлардан келганлар энди кетмоқчилигини маълум қилгандай магазинлари олдига қўйган 
юкларини ҳозирлашмоқда. Доира (айлана дўкон)лардан бир оз эрта чиққан аёл-еркаклар 
қўлларида тўрхалта олиб бозорга шошилиброқ кетишмоқда. Эски ҳокимият биноси бўлган 
тарафдан Қуббали Жомъе йўналишида келган автобус ёмғир сувларини сачратмасин дея бир 
четга чекиниб, ўтиб кетишини кутиб турди. 
Жомеъ рўпарасидаги магазиннинг ёнида чўккалаган кампир Хусайиннинг диққатини тортди. 
Устидаги либослар фақирлигига, юзидаги ажинлар умр бўйи машаққат чекканига далолат эди. 
Олдида бир сават бор эди. Бир кўли билан сават тутқичидан ушлаб, шу қўли устига 
пешонасини суяб турар, чуқур-чуқур нафас оларди. Олдидан ўтган автобус сачратган сувлари 

---

Ўгай она (роман). Аҳмад Лутфий Қозончи