Microsoft Word kr oydinda yurgan odamlar ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
3
— Оғир бўлсам-бўлмасам! Унингиз на саломни билади, на аликни билади! 
— Қассоб, кўнглинг билан эшит — қулоқ алдайди, ақлинг билан кўр — кўз алдайди. 
— Унингиз одамга ўхшамайди! 
Шунда совчилар ўз санъатларини қўллади. Бири қўйиб бири, қассоб отаси борасида ҳамд-у 
санолар айтди: 
— Раҳматлик отаси кўп яхши одам эди-да... 
— Кўп мард эди... 
— Кўп танти эди... 
— Эсонбой отасига тортмабди... 
— Ношукур бўлманг. Эсонбой отасига қуйиб қўйгандай тортади... 
— Қани, қаниқайин?.. 
— Ана, анакайин. Мусулмончилик аста-аста-да... 
Совчилар гап охирини ана шундай отадан қолмиш ана шундай ўғилга олиб келиб улади. 
Eсон қассоб охир-оқибат ён берди. 
— Мен бир нима деёлмайман, — деди. — Оғайни-жамоа бор, қиз боққан янгаси бор. Яна бир 
келинглар, маслаҳатлашиб олайлик. 
4 
Кенжа зурриёт бўлмиш қиз беш яшарлигида ота-онадан сағир қолди. 
Акаси қўлида қолди. 
Янга бўлмиш қобоқ-тушмуғига қараб кун кўрди. 
Янга бўлмиш қобоқ уйди... 
Шунда... шунда, сағир нафас олмади! Сағир кўзлари пит-пир этди. Сағир кўзлари олма терди. 
Сағир ҳадаҳалаб борди. Жияни бешигини қўш- қўллаб ушлади. Сағир жон-жаҳди билан бешик 
тебратди. 
«Бешик тебратсам, янгам қобоғи очилади, кейин, мени уришмайди...» 
Сағир ана шундай умидга борди! 
Сағир қорни очди. Сағир бармоғини сўрди. Аммо миқ этмади. 
Янга дастурхон ёйди. Сағирни дастурхонга имлади. 
Сағир дастурхон олдига силжиб келди. Сағир бармоғини сўриб, янгага мўлтиради. Сағир 
бармоғини сўриб, дастурхонга мўлтиради. 
Кейин, оғзидаги бармоғини дастурхонга узатди. Бармоғини аввал дастурхон бурчига тегизди. 
Ундан дастурхон ўртаси сари оҳиста-оҳиста ўрмалатиб борди. Кейин, нон четига тегизиб турди. 
Сағир бир тишламгина нон синдириб олди. 
Сағир, янгага қараб-қараб нон тишлади, мўлтираб-мўлтираб нон чайнади. 
Сағир, янгамга яхши кўринайин дея, ўзидай-ўзидай сатилларда сув ташиди. 
Чин, акаси-да, янгаси-да сағирни ўз боласидан кам кўрмади. Шундай бўлса-да, сағир ушбу 
хонадонда жиянлари билан ўз орасида катта тафовут борлигини ич-ичидан ҳис этиб-етиб кун 
кўрди. 
Сағир мунис-да бўлди, ғамгин-да бўлди. 
Сағир сертамиз бўлди. 
Ҳаётда бўлмиш илкис қилиқлар, иринг гапларни дарҳол илғаб олди. Энг ёмони кўнглига олди! 
Сағир зийрак бўлди. 
Зарра бошидан ҳаётга катталар кўзи билан қаради. 
Сағир таъсирчан қиз бўлди. 
Бари сағирлик иши бўлди! 
Сағир бир қиз бўлди, бир қиз бўлди-е! 
Сарвқад бўлди! 
Сулув юзларини оппоқ десак, бизнинг ҳақимиз кетади. Қорачадан келган десак, қизнинг ҳақи 

---

Ойдинда юрган одамлар (қисса). Тоғай Мурод 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
4
кетади. 
Буғдойранг бўлди! 
Барчин юзли бўлди, саратон юлдузли бўлди, паришон зулфли бўлди. 
Ўрим-ўрим сочлари бировга, кимгадир бировга талпинди.
Бўлмаса, шунчалар тақим уриб-тақим уриб тўлғонармиди? 
Қоп-қора холи ингичка лаблари бурчида бўлса бўлмасмиди? Иягидаги чуқурчаси ичида бўлса 
бўлмасмиди? 
Келиб-келиб, ўнг ёноғи қоқ учида-да бўладими!